UITSLUITEND VOOR EUROPESE MEDIA

Uit een post-hoc-analyse, gepresenteerd op de 45^e jaarvergadering van de European Association for the Study of Diabetes (EASD), van gegevens gepooled uit onderzoeken met een duur van 104 weken is gebleken dat ‘Januvia^®’ (sitagliptine), als het op zichzelf of in combinatie met metformine wordt ingenomen, een significante verlaging van de bloedsuikerspiegel teweegbracht over twee jaar.

“Uit deze analyse blijkt dat sitagliptine bij patiënten met diabetes type 2 die de follow-up van twee jaar volbrachten de HbA1c-spiegel aanzienlijk verlaagde,” aldus John Amatruda, M.D., Senior Vice President en Franchise Head, Diabetes and Obesity, Merck Research Laboratories (MRL), Merck & Co., Inc. “Gegevens die de werkzaamheid en het veiligheidsprofiel van sitagliptine aantonen vormen een belangrijke overweging voor artsen die patiënten behandelen met een chronische aandoening zoals diabetes.”

Sitagliptine een sterk selectieve, eenmaal per dag in te nemen DPP-4-remmer die een natuurlijk lichaamssysteem, het incretinesysteem geheten, stimuleert om de bloedsuikerspiegel te regelen door de niveaus van actieve GLP-1- en GIP-hormonen te verhogen; het remt DPP-4 gedurende 24 uur. De combinatie van sitagliptine en metformine in vaste doses hebben effect op alle drie de centrale problemen van diabetes: insulinetekort uit bètacellen van de pancreas, insulineresistentie en overproductie van glucose door de lever. De combinatie met vaste doses is in sommige landen van de EU niet verkrijgbaar, waaronder het VK. Sitagliptine is het eerste goedgekeurde geneesmiddel in de DPP-4-remmerklasse van orale behandelingen. Het is goedgekeurd in meer dan 80 landen en er zijn inmiddels wereldwijd meer dan 15 miljoen recepten voor uitgeschreven.

Werkzaamheid met sitagliptine over twee jaar

In een post-hoc gepoolede analyse van gegevens uit twee klinische onderzoeken ter evaluatie van sitagliptine als monotherapie werd HbA1c* uitgezet tegen het tijdsverloop voor 147 patiënten met een uitgangswaarde voor HbA1c van 7,5 tot 10,0 procent die ten tijde van opname in het onderzoek geen diabetesgeneesmiddelen gebruikten. De gemiddelde HbA1c bij de patiënten (n=32) die een sitagliptinemonotherapie van twee jaar voltooiden liep van een uitgangswaarde van 8,3 terug naar 6,9 procent - binnen het nagestreefde richtlijnbereik.

Voor de onderzoeken waren criteria vastgesteld om te bepalen wanneer patiënten aanvullende behandeling voor hyperglykemie moesten ondergaan of bij het onderzoek moest worden gestaakt, en die criteria, gebaseerd op metingen van nuchter plasmaglucose (fasting plasma glucose; FPG) dan wel HbA1c, werden met verloop van tijd strikter. Gegevens verkregen nadat patiënten aanvullende geneesmiddelen waren gaan innemen, werden niet opgenomen in de analyse.

In totaal gold voor 67 van de 147 patiënten (46 procent) in de monotherapiegroep dat ze noodmedicatie voor hyperglykemie ontvingen of dat de behandeling moest worden gestaakt vanwege de steeds striktere glykemiecriteria en/of dat ze over de twee jaar van het onderzoek niet voldeden aan de verwachting van de onderzoeker op het gebied van glykemische verbetering.

In dezelfde post-hoc gepoolede analyse van gegevens uit twee klinische onderzoeken ter evaluatie van de toevoeging van sitagliptine aan een metforminebehandeling werd HbA1c uitgezet tegen tijdsverloop bij 852 patiënten met een HbA1c-uitgangswaarde van 7,0 tot 10,0 procent die ten tijde van de screeningafspraak alleen metformine innamen (>/=1500 mg/dag). De gemiddelde HbA1c liep van een uitgangswaarde van 7,7 procent terug naar 6,9 procent bij patiënten (n=347) die twee jaar behandelingen voltooiden met sitagliptine als aanvullende therapie.

Van degenen die reeds metformine gebruikten, gold voor 283 van de 852 patiënten (33 procent) die sitagliptine toevoegden aan hun metforminebehandeling dat ze noodmedicatie kregen voor hyperglykemie of dat de behandeling werd gestaakt vanwege gebrekkige werkzaamheid (d.w.z. patiënten die niet voldeden aan de steeds striktere, in het protocol gespecificeerde glykemiecriteria en/of niet voldeden aan de verwachtingen van de onderzoeker van glykemische verbetering) over de twee jaar.

Andere sitagliptinegegevens gepresenteerd op EASD

Op de vergadering dit jaar worden gegevens gepresenteerd over de veiligheid en werkzaamheid van sitagliptine in combinatie met andere diabetesbehandelingen. Middels een onderzoek (presentatie 747) wordt het effect van eerstelijnstherapie met sitagliptine en pioglitazone op de bloedsuikerregeling geëvalueerd. Voor eerstelijnstherapie met een combinatie van pioglitazone en sitagliptine bestaat momenteel in Europa geen vergunning.

In een ander onderzoek (presentatie 751) wordt het effect geëvalueerd van eerstelijnstherapie met een combinatie van sitagliptine en metformine op de bloedsuikerregeling bij patiënten met diabetes type 2, vergeleken met alleen metformine. Voor eerstelijnstherapie met het combinatiegeneesmiddel met vaste doses bestaat momenteel in Europa geen vergunning.

Over sitagliptine

Sitagliptine heeft op dit moment de grootste reikwijdte voor indicatie in de DPP4-klasse van medicijnen voor type 2 diabetes. Als dieet en lichaamsbeweging alleen niet voldoende zijn om de geschikte glykemische resultaten te bereiken en metformine (als eerstelijnstherapie) niet kan worden voorgeschreven vanwege contra-indicatie of intolerantie, wordt sitagliptine geïndiceerd ter verbetering van de glykemische resultaten, hetzij als monotherapie of in combinatie met metformine en een sulfonylureum, gecombineerd met een PPARy -agonist, oftewel gecombineerd met een PPARy -agonist en metformine. De aanbevolen dosis van sitagliptine is 100mg eenmaal daags, wel of niet tijdens de maaltijden, voor alle goedgekeurde indicaties.

Sitagliptine mag niet worden voorgeschreven bij patiënten die overgevoelig zijn voor een bestanddeel van dit medicijn. Ook mag het niet gebruikt worden bij patiënten met type 1-diabetes of voor de behandeling van diabetische acidoketose. Patiënten met matige of ernstige nierproblemen mogen niet met sitagliptine worden behandeld, en ook wordt het niet aanbevolen bij patiënten jonger dan 18 jaar of zwangere vrouwen. De toevoeging van sitagliptine aan een sulfonylureum veroorzaakte een verhoogde incidentie van hypoglykemie in vergelijking met een placebo; om dit risico te verminderen kan verlaging van de dosis sulfonylureum bijgevolg in overweging worden genomen.

Aan het geneesmiddel gerelateerde ongunstige gebeurtenissen groter dan placebo (>0,2 procent en verschil > 1 patiënt) die zich hebben voorgedaan zijn misselijkheid, hypoglykemie, constipatie, flatulentie, perifeer oedeem, hoofdpijn, diarree, braken en duizeligheid. Ongunstige gebeurtenissen (ongeacht het oorzakelijk verband met geneesmiddelproduct) die zich voordeden bij minimaal 5 procent, en vaker bij patiënten behandeld met sitagliptine waren infectie van de bovenste luchtwegen en nasofaryngitis.

Over de combinatie met vaste doses van sitagliptine en metformine (‘Janumet^®’)

‘Janumet’ wordt geïndiceerd als aanvulling op dieet en lichaamsbeweging ter verbetering van de glykemische regeling bij patiënten waarbij de regeling onvoldoende is terwijl de maximaal getolereerde dosis van alleen metformine wordt gebruikt of reeds wordt behandeld met de combinatie van sitagliptine en metformine. Het wordt tevens geïndiceerd in combinatie met een sulphonylurea of een PPARy-agonist als aanvulling op dieet en lichaamsbeweging bij patiënten waarbij de regeling onvoldoende is terwijl de maximaal getolereerde dosis van metformine en respectievelijk een sulfonylurea of een PPARy-agonist wordt gebruikt. De combinatie met vaste doses is in sommige landen van de EU niet verkrijgbaar.

Er bestaat een contra-indicatie voor ‘Janumet’ bij patiënten met overgevoeligheid voor een van de bestanddelen van dit product; diabetische ketoacidose, diabetisch precoma; matige en ernstige nierinsufficiëntie; acute aandoeningen met potentiële verandering van de nierfunctie; acute of chronische aandoeningen die weefselhypoxie kunnen veroorzaken; acute alcoholintoxicatie, alcoholisme; zwangerschap en lactatie.‘Janumet’ mag niet worden gebruikt bij patiënten met diabeters type 1 en mag niet worden gebruikt voor de behandeling van diabetische ketoacidose. Het mag niet worden gebruikt bij patiënten met matige tot ernstige nierinsufficiëntie en bij patiënten met leverinsufficiëntie.