Partij voor de Vrijheid (PVV)
AO IGZ en Toezicht - Inbreng
donderdag 08 oktober 2009
Hieronder de inbreng van Fleur Agema tijdens het algemeen overleg d.d.
24 september 2009 van de vaste commissie VWS over IGZ en Toezicht.
Voorzitter.
Twee weken voor het meireces vroeg de heer Van Gerven bij de
regeling van werkzaamheden een debat aan over het functioneren van
de inspectie. Wij hebben de regering toen verzocht om een brede
opvatting te geven over het functioneren van de inspectie. Ondanks
rappel en ondanks Kamervragen is die brede opvatting niet gegeven.
Ik vind dat een gemis. Steeds als mijn fractie in Kamervragen
begint over het functioneren van de inspectie reageert het kabinet
alsof het door een wesp wordt gestoken. Ik geef een voorbeeld en
citeer daarvoor uit een antwoord van de staatssecretaris. Het gaat
om de vraag wanneer het kabinet zijn brede visie op het
functioneren van de inspectie zal geven. De staatssecretaris zegt
dan: de IGZ werkt hard aan het vergroten van de effectiviteit van
haar toezicht. Vervolgens wordt een aantal voorstellen ter
verbetering gedaan. De staatssecretaris eindigt met: mede door deze
activiteiten van de IGZ worden de gebreken in de kwaliteit van zorg
in toenemende mate duidelijk en hierdoor kan het beeld ontstaan dat
de kwaliteit van zorg in Nederland verslechtert. Dat is echter geen
antwoord op de vraag. De vraag was namelijk wat de regering nou
vindt van het functioneren van de inspectie. Ik denk dat dit een
legitieme vraag is. Hoe werkt het instrument dat wij in Nederland
hebben? Werkt dat instrument wel naar behoren?
Het afgelopen jaar is de inspectie wat actiever geweest. Een aantal
sluitingen heeft plaatsgevonden: de intensive care unit van vier
ziekenhuizen, de CityKliniek in Den Haag, de Maximaklinieken in
Bloemendaal, Barendrecht en Zandvoort, de tandartspraktijk Wezel te
Heemstede. Dit doorpakken van de inspectie leidt echter toch tot
vragen. De tandartsenpraktijk voldeed niet aan de voorwaarden voor
verantwoorde zorg. Daarbij is een bevel uitgevaardigd dat geldig
blijft tot de tandarts aan de inspectie kan aantonen dat hij
voldoet aan de eis om verantwoorde zorg te leveren. Maar wat
gebeurt er met alle fouten die tot dan toe zijn gemaakt? Gaat het
OM onderzoek doen?
Een aantal instellingen komt onder verscherpt toezicht te staan.
Wat als de inspectie geen actie onderneemt of te laat actie
onderneemt? Kan de minister daar een reactie op geven? Twee keer is
gebleken dat de inspectie weinig werk maakt van het toezicht op
separatie. In september 2008 is naar buiten gekomen dat veel
langdurig opgesloten psychiatrische patiënten onder erbarmelijke
omstandigheden leefden. Dat had de inspectie tot dan toe nooit
opgemerkt. Ik noem ook de mate en de duur van het disfunctioneren.
Ik verwijs naar de rapporten van de commissie-Lemstra. De afdeling
hartchirurgie van het St Radboud ziekenhuis in Nijmegen, 22
september: de conclusie van de onderzoeksraad is dat het huidige
toezicht van de IGZ ondermaats was. De brand in een operatiekamer
in het Twenteborg ziekenhuis: de conclusie van de onderzoeksraad is
dat het huidige toezicht van de IGZ ondermaats is. Wat is de
verklaring hiervoor? Ik vind dat deze vragen beantwoord moeten
worden in plaats van daarop te reageren alsof men door een wesp is
gestoken. Heeft de IGZ te weinig capaciteit? Is dat misschien een
antwoord op de vraag? Heeft de IGZ een te lakse houding? Is dat
wellicht een antwoord? Naar de mening van mijn fractie moeten die
antwoorden er wel komen.
De staatssecretaris heeft een aantal toezeggingen gedaan. Hoe staat
het met de mystery guest? Hoe gaat het met de onaangekondigde
bezoeken of met Winnersway, waar het gigantisch misging? In de
brief van de staatssecretaris lezen wij dat in september twee
bezoeken aan Winnersway zullen worden gepleegd, waarvan er een
onaangekondigd zal plaatsvinden. Maar als je nu al zegt dat je in
september twee keer komt, dan kom je toch niet onaangekondigd? Dan
kondig je al aan dat je in september twee keer komt. Kan dat soort
dingen niet wat scherper? Kan dit niet wat sterker aangezet worden?
Hoe staat het met de toezegging omtrent een VOG voor alle
medewerkers in de zorg? Op welke wijze wordt daarop nou eens actie
ondernomen?
Een aantal dingen in de brief heeft mijn gedachten geprikkeld. Ik
lees voor: IGZ erkent dat zij niet adequaat heeft gereageerd inzake
het disfunctioneren van bepaalde professionals omdat te veel werd
vertrouwd op informatie die vanuit de zorginstelling zelf naar
buiten kwam. Ik vind dit een belangrijk punt om te monitoren. Ik
heb namens mijn fractie vijf of zes Kamervragen gesteld naar
aanleiding van de situatie in Huis in de Duinen. Bij 26 van de 30
sterfgevallen in 18 maanden tijd lijkt het erop dat de
staatssecretaris haar oren te veel heeft laten hangen naar de
bestuurders. Dan de hospital standardized mortality rate. De
werkelijke sterfte in een ziekenhuis wordt daarbij afgezet tegen de
sterfte die op basis van de kenmerken van de patiënt werd verwacht.
Dat is precies wat mijn fractie met Huis in de Duinen naar voren
heeft willen brengen. Daar was het gemiddelde sterftecijfer 2,5
keer hoger dan gewoon is in zorginstellingen. Noch door de
inspectie noch door de staatssecretaris is iets gedaan om daarover
opheldering te krijgen. Het afgelopen jaar was de sterfte ineens 7
op 30. Dan moeten wij het doen met verbeterplannen. Waarom wordt
dit niet opgehelderd? Waarom gebeurt er niks? Vijf medewerkers
hebben een verklaring afgelegd waaruit gebrekkige zorg,
mishandeling en nalatigheid blijkt. Waarom worden die mensen noch
door de inspectie noch door de staatssecretaris serieus genomen?
Tweede Termijn
Voorzitter,
Ik vind de loop van het debat behoorlijk teleurstellend. Als de
conclusie van de onderzoeksraad is dat het huidige toezicht van de
IGZ ondermaats was als het gaat om de afdeling hartchirurgie van
het St. Radboud ziekenhuis, de brand in de operatiekamers van het
Twenteborg ziekenhuis of de psychiatrische patiënten van wie niet
werd opgemerkt dat ze onder erbarmelijke omstandigheden leven, vind
ik dat we daar als landsbestuur een verklaring voor moeten vinden
en dat het functioneren van de IGZ in bredere context beoordeeld
moet worden. De minister stelt dat de capaciteit in orde is, maar
wat is dan de reden? Ik vind het niet terecht dat de minister dan
stelt dat Nederland het goed doet op internationale lijstjes. Dat
is niet wat de betrokkenen, de patiënten, de mensen die hartpatiënt
waren op die afdeling, willen weten of horen. Die willen weten dat
gezocht wordt naar het waarom. Was de inspectie te laks? Schiet het
instrumentarium van de inspectie wellicht tekort? Dat zijn
fundamentele vragen die beantwoord zouden moeten worden.
De gevolgen van het terugverwijzen van anonieme klachten van de IGZ
naar de instellingen zijn echt verschrikkelijk. Dat was ook het
geval in de casus van Huis in de Duinen, dus niet "Huis ter Duin".
Ik heb het niet over een luxe A-locatie aan zee, maar over een
zorginstelling in Zandvoort. Het terugleggen van die klacht bij de
instelling leidde tot een heksenjacht op degene die de melding had
gedaan. De problemen die zijn ontstaan door het intern onder de pet
willen houden van wat er gebeurde -- dat was het belang van de
instelling zelf -- het doen van onderzoek naar de onderlinge
communicatie in plaats naar wat er is gebeurd en het daadwerkelijk
boven water komen dat in ieder geval minimaal een van de
medewerkers te veel handelde vanuit zijn mannelijke kracht ... Daar
kan wel gniffelend over gedaan worden, maar het persoonlijk drama
dat daar is ontstaan ...
Er is veel persoonlijke leed ontstaan doordat de anonieme klacht
die een medewerker aan de inspectie heeft gemeld, vervolgens is
neergelegd bij de instelling. Dat kan echt niet. De inspectie moet
dat niet doen! Die moet zo'n klacht oppakken en met een mystery
guest naar de instelling toe gaan. Als de inspectie erkent te veel
vertrouwen te hebben in de informatie die vanuit de
zorginstellingen zelf van buiten kwam, dan moet dat serieus genomen
worden. Als de inspectie dat niet oppakt en niet in rapporten zet,
en de staatssecretaris zegt dat na, dan worden problemen niet
opgehelderd. Ik vind dat twee ernstige tekortkomingen, waaraan wat
moet gebeuren.