Universiteit van Amsterdam

Gepubliceerd op 22 oktober 2009

Gepubliceerde analyse van psychologisch onderzoek vaak niet controleerbaar

Gepubliceerd op 22 oktober 2009

Jelte Wicherts en Marjan Bakker, psychologen aan de Universiteit van Amsterdam, betogen deze week in een brief in Nature dat hernieuwde richtlijnen het moeilijker maken om de resultaten van analyses uit psychologische publicaties te controleren. Zij hebben de brief geschreven als reactie op de herziene versie van de Publication Manual, opgesteld door de American Psychological Association (APA).

In theorie zijn wetenschappelijke onderzoeksresultaten controleerbaar, maar de praktijk is weerbarstiger. Hoewel psychologen die publiceren in de tijdschriften van de APA verplicht zijn hun onderzoeksgegevens ter beschikking te stellen aan anderen ter controle van de statistische analyses, is gebleken dat meer dan 70% van de psychologen dit nalaat.

Ondanks hun foutgevoeligheid zijn statistische analyses in psychologisch onderzoek dus vaak niet controleerbaar. In tegenstelling tot tijdschriften in andere vakgebieden geldt bij psychologische tijdschriften niet de verplichting om onderzoeksgegevens te publiceren als appendix bij het onderzoeksartikel.

Nieuwe richtlijnen voor onderzoeksgegevens

In de herziene versie van de Publication Manual heeft de APA haar richtlijnen voor het delen van onderzoeksgegevens aangescherpt. Volgens Wicherts en Bakker leggen de nieuwe richtlijnen van APA omtrent het delen van onderzoeksgegevens nog meer macht bij de oorspronkelijke onderzoeker. Daardoor wordt kritische heranalyse volgens hen bijna onmogelijk.

De nieuwe richtlijnen van de APA vereisen namelijk dat gegevens pas gedeeld worden nadat de oorspronkelijke onderzoeker en de aanvrager een schriftelijke overeenstemming hebben bereikt. Die gaat onder meer over het doel van de heranalyse, verwachtingen over coauteurschap op eventuele publicaties en beperkingen over het openbaar maken van de resultaten van de heranalyse. Volgens deze richtlijn kan een onderzoeker wiens analyses bekritiseerd wordt, van de aanvrager eisen dat heranalyse enkel en alleen gerapporteerd wordt in een artikel waarop de oorspronkelijke onderzoeker zelf coauteur is. De meeste onderzoekers zullen volgens Wicherts en Bakker echter niet graag een artikel publiceren waarin wordt aangetoond dat hun oorspronkelijke analyses niet deugden.