Woonbond
03-11-2009
EIB wil huren fors verhogen
De Stichting Economisch Instituut voor de Bouwnijverheid (EIB) heeft
een rapport over de woningmarkt uitgebracht waarbij iedere huurder met
een inkomen boven de 25.000 in een sociale huurwoning als een
scheefwoner wordt beschouwd. Voorgesteld wordt de huren voor deze
huishoudens met een inkomen net boven het minimum met zon 2.500 tot
5.000 te verhogen. Eigenaar-bewoners worden daartegenover met fluwelen
handschoen aangepakt. De hypotheekrenteaftrek wordt iets beperkt
doordat men moet aflossen, maar de bespaarde middelen worden
vervolgens weer ingezet om de overdrachtsbelasting fors te verlagen.
De Woonbond vindt de voorstellen van het EIB onrechtvaardig en
verstorend voor de woningmarkt.
De voorstellen zijn onrechtvaardig omdat huurders met een heel
bescheiden inkomen van circa 1.600 per maand geconfronteerd zullen
worden met een zeer hoge huur. De kale huurquote kan oplopen tot zelfs
50%. Daartegenover wordt nauwelijks iets gedaan aan de
hypotheekrenteaftrek. Ook tegen het systeem dat de rijkste kopers de
hoogste aftrek hebben (zowel als percentage als in euros) blijft
buiten schot.
Huurders met een inkomen net boven de huurtoeslag vallen momenteel al
tussen wal en schip. Ze moeten meebetalen aan de huurtoeslag en aan de
hypotheekrenteaftrek voor de rijken. Zelf hebben ze onvoldoende
leencapaciteit om een eigen woning te kopen.
Woonbonddirecteur Ronald Paping wees er in KROs Goedemorgen Nederland
op dat een periodieke inkomenstoetsing kwalijk is. De positie van
huurders zal door een periodieke inkomenstoets sterk verslechteren. De
huurprijsbescherming wordt hiermee aangetast. Huurders worden
geconfronteerd met onzekerheid en een hoge armoedeval. Volgens Paping
zouden mensen met een bescheiden inkomen die iets meer gaan verdienen,
dat extra inkomen linea recta kunnen overmaken aan de verhuurder. En
ook zou de doorstroming in de huurmarkt door de maatregelen nog verder
afnemen.
Eigenlijk wil het EIB de prijsregulering afschaffen en de sociale
huursector een kop kleiner maken. De bestaande prijsregulering heeft
alles te maken met een aanbodtekort aan woningen en een hoog
prijsniveau door het ruimtelijke ordeningsbeleid en de
prijsopdrijvende werking van de hypotheekrenteaftrek. Een brede
sociale huursector is maatschappelijk van belang om segregatie te
voorkomen, een goed onderhoudsniveau van woningen te garanderen en
maatschappelijke doelen (wijkaanpak, huisvesting doelgroepen,
energiebesparing en dergelijke) te realiseren.
Ook de Woonbond wil de woningmarkt hervormen, maar dan op een sociale
en effectieve manier waarbij de sterkste schouders de zwaarste lasten
dragen. Dit betekent een gelijke behandeling van huurders en kopers,
afschaffing van de hypotheekrenteaftrek, een woontoeslag voor kopers
en huurders met een laag inkomen en meer betaalbaar bouwen.