Oratie Mw. Dr. I. Robeyns
Titel oratie
'Onzichtbare onrechtvaardigheden'
---
Leerstoel:
Bijzonder hoogleraar Praktische Filosofie
Datum
05 november 2009 16:00
---
Locatie:
Woudestein, aula
---
Faculteit
Faculteit der Wijsbegeerte (FW)
Sociale onrechtvaardigheden niet altijd even zichtbaar
Nieuwe stroming stelt filosofen beter in staat om onzichtbare
onrechtvaardigheden te analyseren
In Nederland hebben vrouwen zestien weken zwangerschapsverlof. Mannen
hebben slechts twee dagen vrij na de geboorte van hun kind. Deze
ongelijkheid is groot, maar leidt niet tot een grote maatschappelijke
discussie. Met andere woorden, er is sprake van een onzichtbare
onrechtvaardige situatie. Een nieuwe manier van denken binnen de
filosofie kan een praktische oplossing voor dit soort onopvallende
onrechtvaardigheden bieden, stelt prof.dr. Ingrid Robeyns in haar
oratie Onzichtbare rechtvaardigheden. Robeyns aanvaardt met deze rede
de leerstoel Praktische Filosofie in de Faculteit der Wijsbegeerte. De
oratie vindt plaats op donderdag 5 november 2009.
De onzichtbaarheid bij zwangerschapsverlof ontstaat onder meer door de
benaming. Vrouwen krijgen zestien weken verlof; vier tot zes weken
zwangerschapsverlof en tien tot twaalf weken bevallingsverlof. Vrouwen
hebben geen tien weken nodig om te herstellen en daarom zou een deel
van deze periode beter kunnen worden opgevat als geboorteverlof.
Met die benaming wordt direct duidelijk dat de regeling onrechtvaardig
is voor mannen. Door de regeling aan de hand van deze factoren en
argumenten te definiëren, kunnen we zien dat deze onrechtvaardig is.
Het 'oude' denken binnen de rechtvaardigheidsfilosofie is niet altijd
even toepasbaar op dergelijke concrete sociale onrechtvaardigheden.
Robeyns stelt vast dat dit denken verandert en de aandacht verschuift
naar concrete onrechtvaardigheden die echt in de maatschappij
voorkomen. Zij noemt deze nieuwe stroming het `aardse
rechtvaardigheidsdenken'.
Het `aardse rechtvaardigheidsdenken' kijkt in de analyse van deze
onrechtvaardigheid dus ook naar het genderverschil en de sturende
positie die de overheid inneemt door haar beleid. Voorheen werden deze
factoren niet meegenomen in een filosofische analyse. Door hier wel
aandacht aan te besteden maakt dit nieuwe denken opties voor een
rechtvaardiger beleid inzichtelijk.
Erasmus Universiteit Rotterdam