Ministerie van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer
Ministerie van VROM
Toespraak bij de manifestatie Parels van integratie
Dames en heren,
Laatst was ik hier in de buurt op wijkbezoek. In Overschie. Daar
helpen jongeren hun leeftijdsgenootjes. Ze zijn actief in het
jongerenpanel. Eén van hen helpt bijvoorbeeld bij het aanvragen van
studiefinanciering. Met zijn mobieltje is hij altijd bereikbaar.
Zo simpel kan het zijn. En ik zie veel van dit soort initiatieven van
buurtbewoners. Jong en oud. Het lijken misschien kleine initiatieven,
maar ze hebben veel impact. Vandaag ontvang ik een mooi boek met nog
meer goede voorbeelden.
Maar ik heb er natuurlijk al in gekeken. Er staan zes parels van
integratie in, die in andere steden en wijken zo overgenomen kunnen
worden. Ik herkende alle projecten in het boekje. Tijdens mijn
wijkbezoeken heb ik er al mee kennisgemaakt. Het zijn bestaande
projecten die bewezen effectief en duurzaam zijn. Daar heeft het
`comité van parelvissers' dit jaar naar gezocht.
Ik hoop dat u, net als de parelvissers, de bestaande projecten een
kans geeft. U hoeft het wiel niet steeds opnieuw uit te vinden.
Volhouden, dat is hier het motto.
Ook op lange termijn moeten projecten effectief zijn. Daarom ligt de
lat dit jaar extra hoog. En daarom zijn we nu extra nieuwsgierig wie
er dit jaar heeft gewonnen. Straks mag ik dat bekendmaken. Maar eerst
wil ik een paar dingen zeggen over de rol van buurtbewoners. Ook als
het gaat om integratie.
Integratie gaat om meedoen en samenleven. Mijn voorganger heeft die
participatie van buurtbewoners al in gang gezet. Maar integratie gaat
ook om verantwoordelijkheid. Van alle betrokkenen. We moeten ervoor
zorgen dat we niet met de ruggen naar elkaar komen te staan.
De overheid neemt die verantwoordelijkheid. Bijvoorbeeld met de
`achter de voordeur' aanpak. Daarbij gaan we bij mensen langs.
Bijvoorbeeld omdat de gordijnen dicht zijn of omdat ze in de
kaartenbak van de sociale dienst zitten. We kijken hoe we ze kunnen
helpen. Dat werkt altijd heel erg goed. Het aantal huuruitzettingen is
met 14% gedaald ten opzichte van vorig jaar. Stapels enveloppen werden
niet opengemaakt. De eerste stap is dat mensen die gaan openmaken.
Stap twee is dat ze een sociale activiteit ondernemen of
vrijwilligerswerk gaan doen. Daarna volgt misschien een opleiding en
uiteindelijk maken ze de stap naar een betaalde baan. Dat is het
principe van de participatieladder. En daardoor krijgen mensen
zelfvertrouwen. Een kernbegrip bij integratie.
We kijken als overheid niet alleen achter de voordeur van de bewoners,
maar ook achter onze eigen voordeur. Hebben wij - overheden, diensten,
maatschappelijke instellingen - dingen wel slim georganiseerd? Werken
we wel goed samen met anderen?
Ook mensen zelf zullen verantwoordelijkheid moeten nemen. Je moet
zorgen dat je kind op tijd binnen is, dat je je stoep veegt en dat je
Nederlands leert. Het gaat tenslotte om jouw kind, jouw straat en jouw
toekomst. Jullie nemen die verantwoordelijkheid. Ik zie duidelijke
raakvlakken met de projecten.
Integratie gaat ook om solidariteit. Dat komt niet vanzelf, daar moet
je keihard voor werken. En daar kunnen we bij helpen.
Een goed voorbeeld van mensen die zelf hun verantwoordelijkheid nemen
zijn oude Nederlanders die hun kinderen uit idealisme naar zwarte
scholen in hun eigen wijk brengen en niet de wijk uitfietsen. Ik kom
zulke mensen veel tegen in de wijken. Die ouders moeten veel meer
support krijgen.
Dames en heren,
Integratie gaat om verantwoordelijkheid en solidariteit. Daar sta ik
voor. En de genomineerde projecten zijn een goed middel om dat te
bereiken.
Ze zijn allemaal heel verschillend. Maar wat ze gemeen hebben, is dat
ze mensen activeren om het heft in eigen hand te nemen. Om
verantwoordelijkheid te nemen voor zichzelf, de wijk en elkaar. Zoals
die jongen in Overschie, die de studiefinanciering voor zijn
buurtgenootjes regelt.
Dit boekje over de parels geeft prachtige voorbeelden uit de praktijk.
Door deze parels ontwikkelen de bewoners van de wijken zich en doen ze
mee aan de opbouw van hun wijk. Dat geeft ze zelfvertrouwen. En het
zorgt voor een samenleving waarin we niet meer met de ruggen naar
elkaar toe staan.
Dank u wel.
Minister Eberhard van der Laan