Persbericht
Rijksuniversiteit Groningen / nummer 171 / 4 november 2009
Patiënten met wespenallergie zeer tevreden over immunotherapie
Mensen met een wespenallergie hebben een aanmerkelijk betere kwaliteit van leven als zij kiezen voor immunotherapie. Zij moeten dan weliswaar gedurende enkele jaren meerdere malen naar het ziekenhuis om een injectie te halen, maar hoeven niet meer voortdurend alert te zijn op wespen. Dit vinden ze prettiger dan altijd een auto-injector bij zich te dragen, waarmee ze de gevolgen van een eventuele wespensteek kunnen tegengaan. Dat blijkt uit onderzoek van internist-allergoloog Hanneke Oude Elberink van het Universitair Medisch Centrum Groningen. Zij promoveert op 11 november aan de Rijksuniversiteit Groningen.
Wie niet allergisch is, houdt doorgaans een ongevaarlijke zwelling over aan een wespensteek. Maar ongeveer één op de honderd Nederlanders is wél allergisch voor wespengif. Deze mensen kunnen met verschillende symptomen te maken krijgen: van galbulten en opgezwollen lichaamsdelen, tot misselijkheid, shockreacties en zelfs overlijden toe. Jaarlijks overlijden in Nederland vijf tot tien mensen aan de gevolgen van een wespensteek. Wie eenmaal een allergie heeft, houdt hiervan meestal zijn hele leven last, hoewel de symptomen wel in ernst kunnen afnemen.
Injector
Om de gevaren van een wespensteek teniet te doen, zijn er voor mensen met een wespenallergie verschillende oplossingen. Een mogelijkheid is een auto-injector bij zich te dragen. Zodra men gestoken is door een wesp, kan men zich hiermee zelf op eenvoudige wijze adrenaline toedienen. Dit gaat de ernstige gevolgen van de allergische reactie tegen. In principe moeten patiënten de injector levenslang met zich meedragen.
Immuun worden
Een andere mogelijkheid is een behandeling met immunotherapie te ondergaan. Hiervoor worden meermaals kleine oplopende doses gezuiverd wespengif dicht onder de huid geïnjecteerd. Aan het begin van de therapie moet de patiënt hiervoor een dag worden opgenomen in het ziekenhuis. Dan volgen een instelperiode van gemiddeld zeven weken (wekelijks een injectie) en een onderhoudsperiode van drie tot vijf jaar (elke zes weken een injectie). Daarna is de patiënt de rest van zijn leven beschermd en loopt hij evenveel risico als de gemiddelde Nederlander.
Kwaliteit van leven
Voor haar onderzoek vergeleek Oude Elberink de kwaliteit van leven van twee groepen patiënten. De ene groep kreeg immunotherapie en de andere een auto-injector. Patiënten werden door het toeval aan een groep toegewezen. De kwaliteit van leven van patiënten met immunotherapie nam duidelijk toe, onder patiënten met een auto-injector nam de kwaliteit van leven af. Oude Elberink: "Opmerkelijk is dat immunotherapie de kwaliteit van leven verbetert, terwijl de patiënten niet eens daadwerkelijk konden ervaren dat de therapie werkte. Immers: de meeste patiënten werden in de periode van het onderzoek niet door een wesp gestoken."
Minder bang, minder alert
Anders dan veel artsen aannemen, vindt de overgrote meerderheid van de patiënten de immunotherapie niet belastend, zo blijkt verder uit het onderzoek. Sterker nog: zij zijn zeer positief over de therapie, en volgen deze zeer trouw. Ook patiënten die slechts lichte allergische reacties vertonen, hebben een duidelijke voorkeur voor immunotherapie. Oude Elberink: "Door de immunotherapie zijn de patiënten minder bang, en hoeven ze niet meer voortdurend alert te zijn op wespen, dat is het grote voordeel."
Curriculum vitae
Hanneke Oude Elberink (Oldenzaal, 1964) studeerde geneeskunde in Utrecht. Ze verrichtte haar onderzoek aan de afdeling Interne geneeskunde van het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG) en binnen onderzoeksschool GRIAC/Guide. Het onderzoek werd gefinancierd door de farmaceutische firma ALK-Abelló, gespecialiseerd in allergische aandoeningen. Oude Elberink werkt als internist-allergoloog in het UMCG. Ze promoveert bij prof.dr. A.E.J. Dubois en prof.dr. J.G.R de Monchy. De titel van haar proefschrift luidt: "Quality of life in insect venom allergy".
Rijksuniversiteit Groningen