Gemeente Asten
Wmo-soap Zelfgebakken appeltaart
Aflevering 17: Wmo-soap Zelfgebakken appeltaart
* Aflevering 16: WMO-soap
*
* `Zelfgebakken' appeltaart
*
* Een ereboog, slingers, taart, geen moeite is gespaard om de
verjaardag van Oma Karla feestelijk aan te kleden. Het
tachtigjarige feestvarken zelf weet, hoewel haar
korte-termijngeheugen tegenwoordig vaker niet dan wel werkt, echt
wel hoe het hoort. Ze zit al vroeg in de ochtend pontificaal in
haar beste jurk uit te kijken naar haar bezoek. De andere bewoners
van de woongroep houden haar gezelschap. Dat is wel zo gezellig
als je zit te wachten.
*
* Opa Karel is uiteraard de eerste die `zijn meissie' met een dikke
zoen komt feliciteren. Voor hem went het nooit om de deur uit te
moeten om bij zijn vrouw te zijn. Maar hij heeft zich erbij
neergelegd omdat hij ziet hoe gelukkig ze daar is. Ze leeft in
haar eigen wereldje. Heerlijk als je feiten en verzinsels
ongestraft door elkaar mag halen. Hoor maar. ,,Dag lieverd'',
begroet de jarige job haar echtgenoot. ,,Ruikt het niet heerlijk
hier! Dat is mijn zelfgebakken appeltaart.'' Opa Karel, die de
taart zelf bij de banketbakker heeft besteld, antwoordt: ,,Lekker
meissie, jij weet precies waar ik van houd.''
*
* In de loop van de ochtend lopen ze allemaal binnen. Dochter Dorien
met haar man Dirk, hun kinderen Desiré en Daan en als laatste opa
Jan. Oma Karla schenkt zelf koffie en komt keer op keer met de
onvermijdelijke vraag: ,,Wil je er een stukje van mijn
zelfgebakken appeltaart bij?'' Nou, dat slaat niemand af. Iedereen
weet immers nog precies hoe lekker de appeltaart van oma Karla was
en de bakker denken ze gewoon weg. Wat oma kan, kunnen zij ook.
*
* Er ontstaat een geanimeerd gesprek over de Wet maatschappelijke
ondersteuning. Logisch, deze familie heeft immers de deur naar het
Wmo loket platgelopen de afgelopen tijd. Het lijkt
onwaarschijnlijk hoeveel problemen ze het hoofd geboden hebben met
zijn allen. Als je niet beter wist, zou je haast denken dat de
verhalen allemaal verzonnen zijn. Neem nou Daantje, die een vriend
in nood heeft geholpen en tegelijkertijd zijn grote liefde heeft
gevonden. Zijn zus Desiré, die een vriendin met raad en daad
bijstond en moeder Dorien die zelfs bij het Wmo loket is gaan
werken. De twee opa's en Dirk lieten zich ook niet onbetuigd. En
al die problemen en al die oplossingen of adviezen hadden een link
met de Wet maatschappelijke ondersteuning.
*
* De Wmo loketten zijn sinds begin 2007 in bedrijf. Ook voor
gemeenten is het een leerproces. Dorien weet dat als geen ander.
In de komende jaren wordt het Wmo loket verder ontwikkeld om
iedereen nog beter van dienst te kunnen zijn en echt maatwerk te
kunnen leveren. Maar ook dan zal het antwoord op iedere vraag niet
automatisch een ja zijn. Het Wmo loket ondersteunt zo goed
mogelijk. Maar altijd wordt er van mensen verwacht dat ze óf in
hun denken, óf in hun handelen, zelf ook verantwoordelijkheid
tonen voor hun eigen situatie.
*
* Oma Karla is het gesprek beu. Ze onderbreekt het gezelschap met:
,,Al die nieuwerwetse onzin, daar koop ik niks voor. Weten jullie
geen leukere onderwerpen?'' Daar kunnen ze het mee doen. Ze
besluiten, als ze uitgelachen zijn, dat oma gelijk heeft en heffen
spontaan een verjaardagslied aan. En het bezoek blijft maar komen.
Vrienden, oude buren, ze vinden vandaag allemaal de weg naar de
jarige. Het einde van de appeltaart komt snel in zicht. Opa Karel,
met zijn jas al aan, knipoogt naar de anderen en zegt tegen zijn
meissie: ,,Ik ga nog even zo'n lekkere appeltaart uit de oven
halen hoor!''
*
*
+ Praktische informatie:
+ Door de invoering van de Wmo is de gemeente verantwoordelijk
voor de verstrekking van hulpmiddelen en vervoerspassen. Ook
de nazorg is een belangrijk aandachtspunt.
+ Volgende week kunt u iets lezen over een hulpvraag met
meerdere facetten.
*
* Voor meer informatie kunt u terecht bij: Lokaal loket 2WZ,
Startpunt Welzijn, Wonen en Zorg Centrum De Beiaard, Pastoor de
Kleijnhof 22, 5721 CR Asten
* Tel. 0493-690622. Openingstijden: maandag tot en met vrijdag van
09.00 tot 12.00 uur.