Promotie mr. Y.R.K. Waterman
Titel proefschrift
De aansprakelijkheid van de werkgever voor arbeidsongevallen en
beroepsziekten
---
---
Datum
13 november 2009 09:30
---
Locatie:
Woudestein, senaatszaal
---
Faculteit
Faculteit der Rechtsgeleerdheid (FR)
Wettelijke aansprakelijkheid werkgever moet ingrijpend veranderen
Aansprakelijkheidsverzekering werkgever verplichten
Werknemers die het slachtoffer worden van een arbeidsongeval, een
beroepsziekte of een verkeersongeval vanwege hun werk, komen hogere
uitkeringen toe dan zij nu van de overheid ontvangen. De Wet Werk en
Inkomen naar Arbeidsvermogen (WIA) moet daarom ingrijpend worden
gewijzigd om hier recht aan te doen. Ook moet er een verplichte
aansprakelijkheidsverzekering voor werkgevers komen.Dat stelt mr.
Y.R.K. Waterman in haar proefschrift De aansprakelijkheid van de
werkgever voor arbeidsgevallen en beroepsziekten. Vrijdag 13 november
2009 promoveert Waterman aan de Erasmus Universiteit Rotterdam.
De wettelijke regeling van het werkgeversaansprakelijkheidsrecht,
neergelegd in art. 7:658 BW, is meer dan een eeuw oud en is niet meer
toegesneden op de hedendaagse arbeidsomstandigheden. Daarom pleit
Waterman voor modernisering van de wet. De wetgever van de voorlaatste
eeuw heeft bijvoorbeeld geen rekening gehouden met gemotoriseerd
vervoer, thuiswerken of burn-out syndroom.
Uit het onderzoek van Waterman blijkt dat er in een deel van het
werkgeversaansprakelijkheidsrecht een verschuiving heeft
plaatsgevonden van schuldaansprakelijkheid naar
risicoaansprakelijkheid. Zo kan een werknemer die op weg naar zijn
werk een verkeersongeval krijgt, de werkgever aansprakelijk stellen
voor zijn schade, ook al heeft de werkgever geen schuld aan het
ongeluk.
Echter: in het geval dat de Nederlandse werkgever wel schuld heeft aan
de beroepsziekte of het arbeidsongeval, vergt het dikwijls een lastige
en lange weg om schadevergoeding te krijgen. Dit geldt voor alle
slachtoffers, maar met name voor asbestslachtoffers. Waterman bepleit
daarom de invoering van een verplichte directe verzekering voor
werkgevers in combinatie met een landelijke databank van deze
verzekeringen.
Verder ontbreekt het in Nederland aan een deugdelijke registratie van
arbeidsongevallen en is de Arbeidsinspectie niet zo toegerust op haar
controlerende taak als wenselijk zou zijn. Waterman wijst erop dat de
kans van een doorsnee bedrijf op een controle vrij gering is, terwijl
toch verreweg de meeste arbeidsongevallen en beroepsziekten gebeuren
doordat de veiligheidswetgeving niet wordt nageleefd. "Meer controle
zou veel leed schelen."
Waterman concludeert eveneens in haar proefschrift dat de WIA in
strijd is met het IAO-verdrag nr. 121. In dit verdrag is afgesproken
hoe de inkomensbescherming is geregeld voor mensen die het
arbeidsgerelateerde slachtoffer zijn geworden van een ongeval, een
beroepsziekte of een verkeersongeval. "Nederland houdt zich niet aan
de regels en op dit gebied loopt ons land achteraan." Daarom pleit zij
voor de invoering van de Extra Garantieregeling Beroepsziekten (EGB).
Dat betekent wel dat de WIA ingrijpend zal moeten worden aangepast. In
wezen betekent het ook een terugkeer naar het risque professionnel
systeem van de oude Ongevallenwet, die in 1967 werd afgeschaft ten
gunste van de WAO.
Erasmus Universiteit Rotterdam