Inhuur tijdelijk personeel: pennywise or poundfoolish?
13/11/2009 12:38
VNG
De VNG is tegen een maximale limiet voor de inhuur van extern personeel. Inhuur is niet de eerste keus bij gemeenten, want het is duur. Daarentegen biedt het ook voordelen zoals flexibiliteit en deskundigheid, en soms is er nou eenmaal geen ontkomen aan. Gemeenten maken weloverwogen keuzes voordat ze gaan inhuren. De kosten worden betaald uit de gemeentelijke begroting en worden zorgvuldig bewaakt door de gemeenteraad. Het is daarmee ook aan gemeenten om te bepalen wanneer en hoelang zij extern personeel inhuren, niet aan de Tweede Kamer, minister of het rijk.
Een gemeente is geen fabriek met eenzelfde productiestroom. Herindelingen, de invoering van nieuwe wetgeving of de bouw van een nieuwe woonwijk leiden tot tijdelijke projecten en pieken in de werkbelasting. Niet iedere gemeente heeft op dat moment de juiste deskundigheid in huis of de mogelijkheid om vast personeel vrij te maken voor deze werkzaamheden. De inhuur van tijdelijk personeel is dan een oplossing. Het voordeel is dat de juiste know-how kan worden ingehuurd. Bovendien hoeft de gemeente geen vast personeel aan te nemen en blijft zij verschoond van langlopende contractuele verplichtingen. Wordt in een normaal huishouden bij een verstopte gootsteen ook een loodgieter gebeld om het probleem op te lossen, zonder deze fulltime in dienst te nemen. Zo handelen in wezen ook gemeenten. De kosten voor tijdelijke inhuur kunnen daarmee op korte termijn misschien aan de hoge kant zijn, maar op langere termijn wordt geld bespaard. Raadsleden controleren zorgvuldig alle uitgaven die de gemeente doet, dus ook voor tijdelijk personeel.
Een andere reden om personeel tijdelijk in te huren is dat ondanks de stijging van de werkloosheid het nog steeds moeilijk blijft om voor sommige vacatures geschikt personeel te vinden. Krapte op de arbeidsmarkt, vooral bij hoger opgeleiden en onder bepaalde beroepsgroepen, gecombineerd met hogere salarissen in het bedrijfsleven, kunnen ertoe leiden dat specialisten kiezen voor een baan in de commerciële sector. Een voorbeeld daarvan is ruimtelijke ordening, waar al langere tijd vacatures onvervuld blijven. In dat soort situaties heeft de gemeente weinig keus dan tijdelijk personeel in te huren. De VNG en de gemeenten zelf doen er alles aan om personeel voor de lokale overheid te werven. Zo heeft de VNG onlangs met de bouwsector een convenant gesloten om personeel dat met werkloosheid wordt bedreigd, in te laten stromen bij gemeenten die deze mensen goed kunnen gebruiken.
Vele gemeenten hebben sowieso besloten - al dan niet gedreven door bezuinigingsoperaties als gevolg van de crisis - om zo weinig mogelijk gebruik te maken van de inhuur van externen. Zo geldt in Almere de afspraak dat er geen inhuur van externen meer plaatsvindt als daar geen goede reden - zoals hierboven genoemd - voor is. Gemeenten werken bovendien steeds vaker samen op het terrein van HRM om zodoende sterker te staan op de arbeidsmarkt. Door samen op te trekken kunnen ze bijvoorbeeld specialisten binnenhalen die voor meerdere gemeenten taken kunnen uitvoeren. Of via de oprichting van speciale pools mensen laten inspringen bij piekbelastingen en/of ziekteverzuim in een bepaalde gemeente. De VNG is in 2009 gestart met extra activiteiten om gemeenten bewust te maken dat zij zich dienen te positioneren als aantrekkelijk werkgever, en om een platform te bieden waar nieuwe initiatieven en ervaringen van gemeentelijke samenwerking op personeelbeleid worden gedeeld. Nationale quotering voor gemeenten is dus onnodig.