Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties
Toespraak minister Ter Horst bij uitreiken herinneringsmedailles vredesmissies
12 november 2009
Hoe bescheiden Nederland ook in omvang is, ons land heeft zich altijd ingezet voor een rechtvaardiger en veiliger wereld. Voor stabiliteit in regio's waar dit nodig is.
Steeds slagen we erin om voldoende mensen bereid te vinden om hieraan op vrijwillige basis bij te dragen. Met veel trots sta ik dan ook voor u. Want ook u heeft tijdelijk afscheid genomen van familie en vrienden om zich in te zetten in Bosnië, Kosovo, Cyprus, Soedan en Afghanistan.
De omstandigheden waarin u dit deed waren lastig om verschillende redenen. Soedan is onrustig wegens onderlinge gevechten tussen de stammen. In Kosovo laat de bevolking bij tijd en wijlen duidelijk merken dat ze meer verwacht van de inzet, meer dan de vredesmissie mogelijk maakt.
In september heb ik door een bezoek aan de missie zelf een indruk gekregen van de omstandigheden in Afghanistan.
Een paar dingen zijn me bijgebleven. Allereerst de constante dreiging van aanslagen. Soms expliciet, soms onderhuids, maar altijd aanwezig. Dat maakt het werk intensief. Toch heb ik opmerkelijk veel medewerkers ontmoet die ondanks die lastige omstandigheden met veel enthousiasme spraken over de trainingen die ze gaven aan Afghaanse politiemensen. Ze stonden volledig achter het doel van de vredesmissie.
Het is duidelijk dat we slechts een bescheiden bijdrage kunnen leveren aan een Afghaans politiekorps dat hopelijk ooit op eigen benen kan staan. Er zijn nog veel meer mensen nodig, ook uit de andere EU landen. Om hier een bijdrage aan te leveren ga ik onze inzet in Afghanistan vergroten van 10 tot 19 politiemensen. Ik zal mijn collega's in de EU erop aanspreken om ook hun inzet te vergroten.
Wat voor Afghanistan geldt, geldt ook voor de andere regio's waar u zich heeft ingezet. Het is lang niet altijd makkelijk om de vooruitgang te zien. Zeker als je kijkt naar de omvang van het land en de complexiteit van de problemen. Maar vooruitgang gaat altijd in kleine stapjes. Waar het om gaat is dat we het voor de mensen ter plaatse een beetje leefbaarder kunnen maken en dat we kunnen zorgen voor meer veiligheid en stabiliteit zodat bijvoorbeeld kinderen naar school kunnen gaan. Daaraan heeft u een bijdrage kunnen leveren en daar is de Nederlandse regering u zeer dankbaar voor.
Uw ervaring en kennis zijn ook van grote waarde binnen Nederland. We hebben een samenleving met veel mensen van hele verschillende afkomst en achtergrond. Zeker de politie moet goed kunnen omgaan met die verschillende culturen. Daarom komt uw ervaring goed van pas en daarom ben ik ook de korpsleiding erkentelijk dat ze hun mensen hebben willen afstaan.
In tegenstelling tot Defensie en de marechaussee heeft de Nederlandse politie geen lange traditie in de uitvoering van vredesmissies. Zonder de ervaring en expertise van Defensie is die inzet van de politie niet goed mogelijk. Uw training vooraf zorgt ervoor dat de politie goed is voorbereid en het is natuurlijk prettig als de politiemensen uw medische voorzieningen kunnen gebruiken wanneer dit nodig is. Binnenkort sluit ik met Defensie een convenant af om onze samenwerking op het gebied van vredesmissies officieel vast te leggen, en het mooie hierbij is dat die samenwerking in de praktijk al heel goed verloopt. Het convenant zie ik als een bevestiging daarvan.
Van Defensie is bekend dat ze het thuisfront beschouwt als het belangrijkste front. Daar ben ik het volledig mee eens. Een vredesmissie is nooit zonder risico en u heeft wellicht een tijdlang is spanning gezeten, en voor alle kinderen geldt dat het simpelweg niet leuk is om een te lange tijd je vader of moeder te moeten missen.
De herinneringsmedaille die ik zo ga opspelden is wat dat betreft ook een blijk van waardering voor het gehele thuisfront, en het spreekt vanzelf dat ook alle kinderen een medaille krijgen.
Zonder uw steun komt een vredesmissie niet tot stand.
Ik dank u wel.