ChristenUnie


'Lastig praten met iemand die jouw bestaan niet erkent'

'Lastig praten met iemand die jouw bestaan niet erkent'

Joel Voordewind_klein maandag 16 november 2009 22:00 Vorige week zou voor mij een relatief rustige week worden: tussen de begrotingsbehandelingen van Jeugd en Gezin, Buitenlandse Zaken en Ontwikkelingssamenwerking in. Maar dat werd het niet; het werd de week van Lieberman. De Israëlische minister van Buitenlandse Zaken zou ons parlement bezoeken.

In aanloop naar het bezoek van Lieberman gonsde het van de geruchten over deze man, gevoed door collega-Kamerleden zoals Martijn van Dam van de PvdA. Zijn stelling is: als er met een extremist als Lieberman gepraat kan worden, dan ook met de extremisten van Hamas. Vreemd genoeg stonden er onder een oproep van die strekking in NRC/Handelsblad wel honderd namen, maar niet die van Martijn van Dam. Hij had ook liever gezien dat minister Verhagen zijn Israëlische ambtsgenoot slechts had ontmoet, in plaats van hem officieel een ontvangst aan te bieden.

Mijn stelling is dat je altijd moet praten met officiële vertegenwoordigers van democratische, bevriende naties. En dat is Israël. Dat leidde tot een verzoek voor een debat bij Pauw & Witteman met Harry de Winter, medeoprichter van Een Ander Joods Geluid. Dat ging er pittig aan toe; het was lastig tot een dialoog te komen omdat Harry de Winter niet wenste in te gaan op mijn argumenten en omdat hij mij niet kon verleiden tot een positieve grondhouding ten aanzien het aangaan van directe contacten met de Hamas. Een organisatie die in de Europese Unie en de Verenigde Staten op de lijst van terroristische organisaties staat, en die nog bijna dagelijks vanuit de Gaza Israël bestookt met raketten. Bovendien weigert Hamas Israël te erkennen. Het is ronduit lastig praten met iemand die jouw bestaan niet erkent en, sterker, die uit is op jouw vernietiging.

Wie wil er geen vrede in het Midden-Oosten?! Iedereen toch, dus waarom niet praten? Israel is bereid tot een dialoog als de Hamas stopt met het geweld en Israel erkent. Maar zelfs met hun voormalige vrienden van de Fatah en met de voorzitter van de Palestijnse Autoriteit, president Abbas, wil de Hamas niet praten. Terwijl er Palestijnse verkiezingen staan gepland voor januari aanstaande. Inmiddels zijn die ook maar weer uitgesteld. Kortom: een debat dat weer veel mails opleverde van beide kanten.

De volgende ochtend (donderdag) om 10 uur zetten we het Midden-Oostendebat nog eens voort in de Tweede Kamer. De avond daarop nog een lang debat over de missie in Afghanistan, waarbij Hero Brinkman van de PVV nogmaals poneerde dat Nederland er een zootje van maakt in Uruzgan. Stoere taal van een partij die zegt overal het terrorisme te willen bestrijden behalve bij de bron: in Afghanistan. De PVV stemde tegen bij de laatste verlenging van de missie.

Zaterdagavond was ik uitgenodigd bij Christa Rosier, voormalig presentatrice van de EO, voor de lancering van haar boek Psalmen Pallet. Een boek met haar schilderijen die ze de afgelopen acht jaar maakte na het overlijden van hun zoontje. Ze beschreef het als iets wat een rouwkleed over je gezin legt. Uit het verdriet kwam dit prachtige boek. Ik was onder de indruk dat ze nog zo kon getuigen van de troost die ze vond en vindt bij God, zelfs nadat bleek dat zij ook kanker had. Ik mocht een overdenking maken naar aanleiding van Psalm 119: Uw woord is een lamp voor mijn voet en een licht op mijn pad. Ik deel hierin iets van het politieke werk en hoe God ons als partij en mij als persoon steeds weer leidt en richting geeft door zijn Woord. Een mooie en bijzondere avond met een indrukwekkende overdenking van Henk Binnendijk, vriend van de familie Rosier.

Morgen (dinsdag) behandelen we de begroting van Buitenlandse Zaken. Morgenochtend eerst naar GoedeMorgen Nederland (TV) om te vertellen over mijn Indiareis van een paar weken geleden. Tijdens het debat presenteer ik ons rapport over de reis en het onderzoek naar kinderarbeid in de productieketens van bedrijven. Met grote dank aan Rita Klapwijk, mijn beleidsmedewerker. Zij had de reis georganiseerd en heeft het grootste deel van het rapport geschreven. Kwart over zes morgenochtend staat de taxi klaar naar Hilversum. Ik ga nu dus maar eens aftaaien.