ChristenUnie
Bijdrage Ernst Cramer debat Belastingplan 2010
Bijdrage Ernst Cramer debat Belastingplan 2010
woensdag 18 november 2009 15:30
De heer Cramer (ChristenUnie): Voorzitter. De afgelopen dagen kreeg ik
opeens een sentimenteel gevoel. Ik vroeg mij namelijk af of dit nu de
laatste keer zou zijn dat wij een belastingplan behandelen dat
betrekking heeft op dit belastingstelsel. Het kabinet is bezig met een
grote heroverwegingsoperatie, waarbij ook de IB 2001 wordt meegenomen.
Stel dat wij de hele boel gaan omgooien, dan hebben wij het straks
wellicht niet meer over box 1 en box 3 en breken wij ons hoofd niet
meer over de toeslagen. Tijdens deze overdenking begon ik echter ook
te mijmeren over de contouren van zo'n nieuw stelsel. Want hoe
moeilijk is het om afscheid te nemen -- u merkt, ik moet even slikken
-- als zo'n nieuwe start ook kansen biedt? Ik werd opeens helemaal
enthousiast bij het idee van een stelsel, waarin het
draagkrachtbeginsel centraal staat, waarin niet alleen vergroening,
maar ook maatschappelijk verantwoord ondernemen fiscaal gestimuleerd
wordt, waarin niet schulden, maar sparen gefacilieerd wordt. Maar
genoeg vergezichten. Voor het zover is, moet het nodige werk verzet
worden voor het komend jaar. Het Belastingplan 2010 ligt voor en daar
is nog genoeg over op te merken. Terug dus naar de realiteit van dit
moment, al zal ik af en toe nog wel eens mijmeren.
Ik wil eerst terugkomen op een punt dat vorig jaar
speelde: de youngtimers. Ik heb daarover destijds een amendement
ingediend. In de loop van het jaar is er veel contact geweest met de
club van de youngtimers van de heer Van den Ende over de berekeningen
die ten grondslag lagen aan mijn amendement. Ze hebben naar mijn
overtuiging aangetoond dat er op de berekening van de inkomsten nog
wat af te dingen is. Daarom is het amendement opnieuw ingediend, met
een gewijzigde dekking. Het amendement heeft stuk nr. 13. Het
amendement houdt op hoofdlijnen in dat voor alle zakelijk gereden
auto's ouder dan vijftien jaar, de bijtelling op basis van dagwaarde
gaat stijgen van 25 naar 35%. Het resterend deel van het amendement
dat minder geld opbrengt als het vorige, wordt dan gedekt uit de
kosten van het uitfaseren van de oldtimers vanaf 2012.
Als wij het dan toch over auto's hebben, de ChristenUnie
heeft al vaker aangegeven het buitengewoon belangrijk te vinden om een
impuls te geven aan de elektrische auto. Dat kan een forse bijdrage
leveren aan de realisatie van onze CO2 -doelstellingen. Het kabinet
onderkent dit ook en heeft maatregelen getroffen, maar die mogen wat
ons betreft nog wel een tikje verder gaan. Het is goed dat de
elektrische auto's ook onder de VAMIL en de KIA komen te vallen. Dank
voor die opmerking van de staatssecretaris. Hij studeert nog over de
mogelijkheid van de MIA. Graag hoor ik van hem wanneer daarover meer
duidelijk komt en of dat nog in 2010 toegepast kan worden.
Wij waarderen het dat de staatssecretaris na de discussie
in het voorjaar heeft besloten om de bijtelling voor de elektrische
auto's tot en met 2011 op 0% te zetten. De elektrische auto's zullen
echter een langere aanlooptijd nodig hebben om populair te worden.
Juist die fase moet naar onze overtuiging gestimuleerd worden. Vandaar
mijn amendement op stuk nr. 21 om de 0%-bijtelling voor elektrische
auto's tot en met 2014 te handhaven.
Verder wil ik ingaan op de afvalstoffenbelasting. Daarover
is al heel veel discussie geweest. Oude stortplaatsen worden nu al
nauwelijks afgegraven. De ChristenUnie heeft daarover het rapport
"Ruim op, die stort" uitgegeven. Vanuit velerlei oogpunt, zoals het
milieu en de leefbaarheid, is afgraven echt gewenst. Als het lage
tarief voor storten verhoogd wordt, weet je naar onze overtuiging
zeker dat er niets meer afgegraven wordt, terwijl dit wel het doel is
van het kabinet. Dat werd tijdens het wetgevingsoverleg ook wel
duidelijk. De ChristenUnie vindt dit een dubbel signaal. Na de
wetgevingsoverleggen hebben de VNG en de afvalbedrijven opnieuw
aangegeven dat zij graag een wijziging van het voorstel van de
staatssecretaris zouden willen zien. Ik heb daarom een amendement in
voorbereiding. Vanwege alle drukte is dat nog niet helemaal klaar. Ik
heb wel een vraag aan de staatssecretaris. Het amendement gaat ervan
dat het lage tarief op EUR15,09 gehandhaafd kan blijven. Daar zou dan
tegenover staan dat het hoge tarief verder omhoog moet om de door de
staatssecretaris aangegeven derving aan inkomsten te kunnen dekken.
Dat tarief zou dan EUR118,50 moeten worden. Ik wil de staatssecretaris
vragen of hij, zo mogelijk, in zijn beantwoording kan aangeven of dit
juist is. Dan zal ik het amendement op dat punt ook meteen spic en
span maken en indienen. Ik ontvang graag een reactie van de
staatssecretaris hierop.
Over mijn vragen en voorstellen met betrekking tot de
financiering van het landschap en over wat de taskforce van de heer
Rinnooy Kan daarover heeft gezegd, hebben wij inmiddels indringend met
elkaar van gedachten gewisseld. Ik dank de staatssecretaris voor de
geboden duidelijkheid dat landschapsorganisaties als ANBI aangemerkt
kunnen worden. Ik kan echter op de een of andere manier bij zowel deze
staatssecretaris als de minister van LNV maar niet de gevoelige snaar
bereiken met betrekking tot de drang achter mijn vragen. Naar mijn
overtuiging is de belangrijkste conclusie van Rinnooy Kan dat er niet
een unieke oplossing is voor de financiering. Wij hebben een heel
palet van maatregelen nodig om het gewenste doel te bereiken. Nog
belangrijker is dat fiscale maatregelen daarvan een onderdeel zullen
moeten vormen. Ik spreek de staatssecretaris daar nu nogmaals op aan.
Ik snap zijn verweer. Denkend aan een vereenvoudiging van het
belastingstelsel -- u herkent vast de mijmeringen van het begin van
mijn verhaal -- lijkt het misschien onlogisch om weer specifieke
oplossingen te introduceren. Toch is dat wel het advies van de
taskforce. Daarom vraag ik de staatssecretaris of hij dan op z'n minst
bereid is om dit aspect, dat specifiek gericht is op het zo immens
belangrijke dossier van instandhouding van ons landschap, mee te nemen
in de herziening van dat stelsel met deze achtergrond. Ik krijg op dat
punt graag een toezegging.
Ik ga nu in op de werkkostenregeling. Als er een wedstrijd
voor het meest controversiële voorstel in het Belastingplan zou
bestaan, had deze regeling die wedstrijd dit jaar vast gewonnen. Vorig
jaar waren wij het erover eens dat de prijs toen naar het voorstel
over de youngtimers zou zijn gegaan, nietwaar collega Remkes? Er is
veel gediscussieerd over de werkkostenregeling en er is veel over te
doen geweest. Het is goed dat bedrijven nu eerst de mogelijkheid
krijgen om zelf de keuze te maken of ze de werkkostenregeling willen
toepassen en de regeling daarna te evalueren. Dat haalt al enige kou
uit de lucht. Ook is het goed dat het zogenoemde cafetariamodel
betrokken kan worden bij de werkkostenregeling. Wij hadden daarom
gevraagd en danken voor die toezegging. Dit kan extra armslag geven
voor een goede invulling van de regeling op bedrijfsniveau. Toch vraag
ik mij af waarom de staatssecretaris afhoudend is bij het vooruithalen
van vergoedingen van enig jaar. Je kunt op die manier een werknemer
toch tegemoet komen in bijvoorbeeld de aanschaf van een fiets? De
vergoeding voor het lopende jaar en de twee komende jaren wordt dan
tezamen genomen. Zo is de huidige regeling eigenlijk. Ook dat zou een
aanvullende flexibilisering van de werkkostenregeling kunnen inhouden
die naar mijn overtuiging niets afdoet aan het maximale budgettaire
beslag. Ik krijg graag de toezegging dat de staatssecretaris die
mogelijkheid alsnog wil bezien.
Het is bekend dat mijn fractie een fan is van de
vergroening van het belastingstelsel. Mijn hart maakte dan ook
sprongetje toen we in de vergroeningsbrief lazen dat het kabinet het
plan had opgevat voor een budgetneutrale verschuiving van directe
belastingen naar de energiebelasting op aardgas. Helaas sneuvelde dit
voornemen in het Belastingplan. Wij hebben daar in het WGO uitgebreid
over gediscussieerd. Een deel van de redenering van de
staatssecretaris over zijn oorspronkelijke voorstel snap ik wel, maar
een deel ook niet. Vandaar dat ik de motie van collega Tang op dit
punt van harte ondersteun.
Om de jeugdwerkloosheid het hoofd te bieden, is de
staatssecretaris gekomen met het kleinebanenvoorstel. Tijdens het
wetgevingsoverleg is al gebleken dat er diverse bezwaren bestaan tegen
het voorstel zoals het er nu ligt. De ChristenUnie vindt het van groot
belang om de jeugdwerkloosheid tegen te gaan.
Daarom steunen wij de lijn die de staatssecretaris nu heeft gekozen
om, in het kader van de crisis, werkgevers tijdelijk lastenverlichting
te bieden bij het aannemen van jongeren. Wij willen wel graag in die
evaluatie nadrukkelijk aandacht vragen voor de mogelijke
verdringingseffecten. Graag een toezegging van de staatssecretaris op
dat punt.
Ik ga afronden, maar niet zonder een compliment te geven
aan de staatssecretaris. Er is overeenstemming bereikt over de
btw-vrijstelling voor paramedische beroepen, inclusief goede afspraken
over een goede en erkende opleiding als kwaliteitseis. Het heeft even
geduurd, maar dan heb je ook wat. Ik kan me zo voorstellen dat de
staatssecretaris echt slapeloze nachten heeft gehad van dit dossier.
Daarom wens ik hem vanaf nu ook op dit punt alle rust toe.
De heer Remkes (VVD): Ik heb één vraag aan collega Cramer over de
stortplaatsen. Hij schetst een alternatief: de lage tarieven blijven
laag en de hoge tarieven gaan iets omhoog. Mijn eerste vraag is: hoe
pakt dat budgettair uit? Mijn tweede vraag: kan hij mij het mechanisme
van de effectiviteit uit de doeken doen? Mij is dat nog niet geheel en
al duidelijk. Ik realiseer me dat ik de tekst van het amendement nog
niet ken, dus ik ben een beetje gehandicapt, maar we moeten het debat
toch nu afronden.
De heer Cramer (ChristenUnie): Dat doe ik graag. Mijn vraag aan de
staatssecretaris over de tarieven ziet op die budgettaire
neutraliteit. De tarieven moeten op elkaar worden afgestemd, dus het
is niet mijn bedoeling dat er nog een gat valt waarvoor alternatieve
dekking nodig is.
Dan de tweede vraag van de heer Remkes. Het grootste
bezwaar van zowel de VNG als de afvalbedrijven is dat bij het storten
van het afval in die lagere categorie, de drempel zodanig hoog wordt
dat er alsnog niet zal worden gestort, ondanks alle voornemens. Dat
heeft mij ertoe gebracht om nu dit voorstel te doen, zodat de derving
van 20 mln. niet wordt gehaald uit een verhoging van het laagste
tarief en dit wordt verschoven naar het hoogste tarief. Het herstorten
van afval in het lage tarief kan dan plaatsvinden tegen een lager
tarief.
Tags
Ernst Cramer