Nieuw-Vlaamse Alliantie
Sarah Smeyers vindt quota beledigend voor vrouwen (19/11/09)
Quota voor vrouwen in private raden van bestuur zijn geen oplossing
voor de structurele problemen die hier meespelen en zijn bovendien
beledigend voor zovele vrouwen die op eigen houtje een loopbaan
uitbouwen. Dat stelt Kamerlid Sarah Smeyers (N-VA) vandaag als reactie
op de plannen die minister van Gelijke Kansen Joëlle Milquet (cdH)
deze week lanceerde. Milquet wil niet alleen overheidsbedrijven maar
ook beursgenoteerde bedrijven verplichten om binnen de komende zeven
jaar minstens één derde vrouwen aan te stellen in hun raden van
bestuur. Sarah Smeyers roept de minister dan ook op om haar
beleidsintentie bij te sturen, zodat ze bekwame en ambitieuze vrouwen
niet tot excuustruus degradeert.
Dat de minister overheidsbedrijven quota wil opleggen, tot daar. De
overheid heeft inderdaad als taak om aan de maatschappij het goede
voorbeeld te geven. Maar beursgenoteerde en private bedrijven in het
algemeen verplichten om een bepaald percentage vrouwelijke bestuurders
aan te stellen, is bijzonder betuttelend. Het is bovendien een
impliciete beschuldiging aan het adres van deze bedrijven alsof die
zich nu effectief allemaal schuldig maken aan discriminatie ten
aanzien van vrouwen. Uitzonderingen bestaan uiteraard altijd, maar de
overgrote meerderheid van de bedrijfsleiders zijn verstandig genoeg om
bekwame vrouwen niet te discrimineren. Bovendien vreest Sarah Smeyers
dat quota een negatieve stempel zullen drukken op de vrouwen die zo
binnenkort in raden van bestuur terecht komen.
Sarah Smeyers: Wat wij willen vermijden, is dat een vrouwelijke
bestuurder van een bedrijf heel haar leven behandeld wordt alsof ze
enkel en alleen vanwege verplichte quota aan haar job is geraakt.
Alsof ze daar niet zit vanwege haar bekwaamheid en expertise! Met dat
besef zou ik niet willen leven.
Sarah Smeyers erkent dat vrouwen in de praktijk niet altijd en overal
gelijke kansen krijgen op de arbeidsmarkt, maar de oorzaken daarvan
zijn meer maatschappelijk en dieperliggend van aard. De combinatie
arbeid-gezin en bepaalde klassieke rollenpatronen spelen immers nog
steeds, zij het al minder dan vroeger, een belangrijke rol. Quota zijn
daarvoor geen oplossing. Smeyers pleit daarentegen voor een écht
gelijkekansenbeleid, dat vrouwen en mannen dezelfde toegang tot alle
jobs moet garanderen. Een evenwichtig gezinsbeleid kan een belangrijke
sleutel zijn om de juiste vrouw op de juiste plaats te krijgen.