Rechtbank Roermond
Intrekking van ontheffing verbod op werktijdverkorting
In verband met de economische recessie heeft de minister van Sociale
Zaken en Werkgelegenheid mogelijkheden gecreëerd en verruimd om
tijdelijk ontheffing te verlenen van het verbod op werktijdverkorting.
Dit verbod en de daarvoor mogelijke ontheffing zijn neergelegd in het
buitengewoon besluit arbeidsverhoudingen. Eiseres, een BV, heeft
gebruik willen maken van deze mogelijkheid en ontheffing gevraagd voor
een twaalftal oproepkrachten. De oproepkrachten voor wie de ontheffing
is gevraagd, zijn echter niet op basis van een arbeidsovereenkomst in
dienst bij het bedrijf dat het verzoek indient, maar bij het
zusterbedrijf, behorende tot dezelfde holding. Bovendien heeft de BV
uitsluitend zijn eigen bedrijfsgegevens vermeld. De minister heeft de
ontheffing aanvankelijk verleend, maar daarna ontdekt dat eiseres geen
arbeidsovereenkomst ex artikel 7:610, eerste lid van het Burgerlijk
Wetboek heeft met de twaalf oproepkrachten. Daarop heeft de minister
de ontheffing ingetrokken.
Het oordeel van de meervoudige kamer van de sector bestuursrecht van
de rechtbank Roermond:
Eiseres kan niet als werkgever in de zin van artikel 1, eerste lid,
onder c van het Buitengewoon Besluit Arbeidsverhoudingen 1945 worden
beschouwd, nu zij zelf geen arbeidsovereenkomst heeft met de
oproepkrachten. Ook de relatie - via de holding - met het
zusterbedrijf maakt dit niet anders, gezien de duidelijke
bewoordingen van de wettelijke bepalingen waartoe eiseres behoort. Nu
eiseres uitsluitend haar eigen (bedrijfs)gegevens in het verzoek
werktijdverkorting heeft verwerkt, kan van een wijziging van de
naamstelling ook geen sprake zijn. Eiseres kan geen beroep doen op het
vertrouwensbeginsel. Eiseres heeft namelijk, hoewel zij wist dat er
geen arbeidsovereenkomst tussen haar en de betreffende twaalf
oproepkrachten bestond of bestaat, op de aanvraag zichzelf als
werkgever gepresenteerd en daarmee onjuiste gegevens verstrekt en dat
moet aan eiseres worden toegerekend. De rechtbank heeft het beroep
ongegrond verklaard.
LJ Nummer
BK3530
Bron: Rechtbank Roermond
Datum actualiteit: 20 november 2009