Vrije Universiteit Amsterdam
Kattenkrabziekte moeilijk aantoonbaar
* Startdatum: 25-11-2009
* Tijd: 13.45
* Locatie: Aula
* Titel: Kattenkrabziekte moeilijk aantoonbaar
* Spreker: M.J. Vermeulen
* Promotor: prof.dr. J.J. Roord
* Onderdeel: VU medisch centrum
* Wetenschapsgebied: Medisch
* Evenementtype: Promotie
Marijn Vermeulen concludeert in haar onderzoek dat het aantonen van
kattenkrabziekte met de huidige technieken moeilijk is. Artsen moeten
zich soms eerst achter de oren krabben voordat ze de diagnose stellen.
Kattenkrabziekte is een relatief veel voorkomende oorzaak van
lymfklierontsteking, vooral bij jonge mensen. Men kan besmet raken met
de bacterie, die Bartonella henselae heet, door een krab van een kat.
Bij patiënten met een normale afweer genezen de ontstoken klieren
vanzelf. Het is belangrijk om kattenkrabziekte te onderscheiden van
andere ernstiger aandoeningen, zoals kwaadaardige ziekten
(bijvoorbeeld lymfklierkanker) en tuberculose.
Om kattenkrabziekte aan te tonen wordt meestal gebruik gemaakt van een
serologische test, waarbij het bloed (serum) van de patiënt getest
wordt op antistoffen tegen de bacterie. In haar promotieonderzoek
toont Vermeulen aan dat de betrouwbaarheid van verschillende
serologische testen matig is. Bij slechts 60% van de patiënten met
kattenkrabziekte blijken de meest gebruikte testen in staat om
antistoffen aan te tonen. Daarnaast blijkt dat bij enkele patiënten
zonder kattenkrabziekte toch antistoffen worden gevonden met deze
testen. Dit kan leiden tot een foute diagnose. Een poging om de test
te verbeteren door een andere bacteriestam te gebruiken liet geen
verbetering zien.
Een meer geavanceerde methode om kattenkrabziekte te diagnosticeren is
het aantonen van DNA van de bacterie in pus of weefsel. Vermeulen
onderzocht of hiervoor ook bloed gebruikt kan worden, omdat dit minder
belastend is voor de patiënt. Bij slechts 17% van de patiënten met
kattenkrabziekte bleek DNA van de bacterie aantoonbaar in hun serum.
© Copyright Vrije Universiteit Amsterdam