Ibr-entingen 1998/1999: oorzaak schades veehouder
Rechtbank veroordeelt schadeverzekeraar tot vergoeding van IBR-schades
LEEUWARDEN, 20091211 -- Op 9 december 2009 heeft de rechtbank te Breda de schadeverzekeraar van een veehouder, die verplicht tegen IBR heeft geënt in 1998, veroordeeld tot het vergoeden van alle schades die nadien zijn ontstaan. De rechtbank is tot het oordeel gekomen dat de schades op het veebedrijf, allen ontstaan na het enten tegen IBR, direct verband houden met deze entingen. Het verweer van de schadeverzekeraar dat de schades, genoemd: "slijterproblematiek", te wijten zouden zijn aan andere oorzaken zoals huisvesting, voeding, controle op gezondheid en dergelijke, heeft de rechtbank afgewezen.
Verplichte entcampagne
De koeienziekte IBR levert de sector jaarlijks schade op. De ziekte kan de export van Nederlandse koeien belemmeren.
In verband hiermee heeft de sector, in samenspraak met het Ministerie van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij in 1998 besloten om de bestrijding van IBR verplicht te stellen.
(Zie ook: www.opennieuwsbank.nl/inp/2008/02/01/J001.htm.)
Gedupeerden
In 1999 hebben ruim 7.500 veehouders schades gemeld die in verband zijn gebracht met de entingen. Na de enting kregen de dieren plotsklaps ernstige ziekteverschijnselen en vele gingen binnen enkele dagen dood. De oorzaak van alle schadegevallen werd destijds door veel instanties, inclusief de veeverzekeraars, op het bordje gelegd van de veehouders zelf.
Rechtbank Breda
Bij vonnis van 9 december 2009 heeft de rechtbank te Breda, na het uitvoerig horen van getuigen/deskundigen, vastgesteld dat de schades, ontstaan na de IBR-entingen, rechtstreeks met die entingen verband houden. De oorzaak van de schades, aldus de rechtbank, zijn de entingen zelf. Andere oorzaken, zoals ook door de schadeverzekeraar naar voren gebracht, spelen naar de mening van de rechtbank geen rol.
Met deze uitspraak is voor het eerst sinds het melden van de eerste schades in 1999, in rechte komen vast te staan dat de IBR-entingen de oorzaak waren van de schades zoals door de veehouder in kwestie zijn geleden.
Voorzover ook nu nog vorderingen op verzekeraars niet zijn verlopen, betekent deze uitspraak een doorbraak en een opening tot alsnog schadevergoeding.