Catalonië op weg naar de onafhankelijkheid
700.000 Catalanen naar de stembus voor een onafhankelijke Catalaanse staat
CATALONIë, 20091210 -- Ondanks tegenwerking van de Spaanse en de Catalaanse regeringen hebben burgers in heel Catalonië referenda voor de onafhankelijkheid van Catalonië georganiseerd bij 161 gemeenten op 13 december. Naar verwachting zal de meerderheid JA stemmen. Catalaanse burgers organiseren zich op verschillende manieren met als doel een onafhankelijke Catalaanse staat.
Er is in Catalonië een unieke gebeurtenis gaande. In heel het land zijn burgers referenda aan het organiseren om er achter te komen of de meer-derheid van de Catalanen voorstaanders zijn van de onafhankelijkheid.
De referenda zijn georganiseerd op gemeentelijk niveau, compleet geïnitieerd door de burgerij, ondanks tegenwerking van de Spaanse en de Catalaanse regeringen, waar nu de Spaanse partij PSOE (en per definitie tegen de onafhankelijkheid en tegen deze referenda) aan de macht is.
Het begon allemaal op 13 september 2009 toen er in één gemeente, Arenys de Munt, een referendum georganiseerd werd. De Spaanse regering probeerde dit te verbieden, omdat een officieel referendum niet mag worden gehouden zonder toestemming van de Spaanse regering. En toestemming voor een referendum voor de onafhankelijkheid zouden ze nooit geven.
Echter, het enige wat ze konden verbieden was de medewerking aan het referendum van de gemeentelijke instanties. De referenda zijn privé initiatieven van de Catalaanse burgerij en daarom kan de Spaanse regering ze niet verbieden.
Er komen drie rondes met referenda: 13 december 2009, 28 februari 2010 en 24 april 2010. De eerste is aanstaande zondag 13 december, waarbij meer dan 600.000 burgers kunnen stemmen.
Naar verwachting zal de meerderheid voorstaander zijn van de onafhankelijkheid. Volgens de meest recente poll, op dit moment op (Catalaans) nationaal niveau is 50,3% voorstaander van de onafhankelijkheid. 17,7 zou tegen stemmen, 24.6 % zou blanco stemmen, 7.2 % had geen mening. Ook voor de Catalanen die in Nederland wonen is door de burgerij een referendum georganiseerd. Deze zal plaatsvinden in April 2010 ( holandadecideix.blogspot.com).
REAGRUPAMENT: DE KORSTE WEG NAAR DE ONAFHANKELIJKEID
De Catalaanse burgerij is zich op verschillende manieren aan het organiseren om een onafhankelijk Catalonië te stichten. De referenda voor de onafhankelijkheid zijn niet officieel en daarom ook niet bindend. Hierdoor zal uit deze referenda in eerste instantie geen onafhankelijkheid volgen. Echter, de resultaten zijn exacte cijfers en volgen strikt het protocol van de VN. Er zullen zelfs onaf-hankelijke internationale waarnemers aanwezig zijn.
Naast de referenda is er in Catalonië een nieuwe beweging die ook geïnitieerd is door de burgerij. Een beweging bedacht om op korte termijn de onafhankelijkheid uit te roepen.
Het betreft een politieke partij gebaseerd op directe democratie. De partij is vooral op internet actief. Er is in deze partij geen hiërarchie. Iedere lid heeft een stem. Het poogt alle Catalanen te verzamelen die voorstander zijn van de onafhankelijkheid ongeacht hun politieke overtuiging. De partij bestaat uit vrijwilligers en wordt verdeeld in locale onafhankelijke afdelingen. De partij heeft een programma met slechts 2 punten:
1. Het uitroepen van de onafhankelijkheid op korte termijn. Het idee is het verkrijgen van een meerderheid parlementariërs, voorstanders van de onafhankelijkheid, in het Catalaanse parlement. Vervolgens een verkiezing houden waaruit de meerderheid JA zegt vóór de onafhankelijkheid waarna meteen de onafhankelijkheid wordt uitgeroepen.
2. Het vernieuwen van het democratische systeem dat nu niet transparant is en te veel ruimte laat voor corruptie en oneindige ambtsperioden waardoor er een politieke klasse is ontstaan die voortdurend aan de macht blijft.
VERKEERDE VERONDERSTELLINGEN VAN NEDERLANDSE JOURNALISTEN:
CATALONIË IS EEN SPAANSE REGIO:
Catalonië is geen regio, Catalonië is een land, evenals Tibet, Schotland of Ierland. Alleen wij zijn geen onafhankelijk land op dit moment. Wij zijn een natie met een eigen geschiedenis, eigen cultuur en eigen taal. Catalonië ontstond rond het jaar 834 en werd onafhankelijk van de Franse koning in het jaar 988. Catalonië had een eigen parlement sinds het jaar 1214 en werd geregeerd via de Catalaanse regering tot 1714, ondanks het feit dat het deel was van het koninkrijk van Aragon. De koning van Aragon was tevens koning van Mallorca, Valencia en graaf van Barcelona (een staat zoals wij die kennen bestond niet). Later werd de koning door een huwelijk ook koning van Castillië. De koning moest trouw beloven aan het Catalaanse parlement, op een dergelijke manier als hoe tegenwoordig Australië ook onderdeel is van het koninkrijk van Groot Brittannië. Door de successieoorlog verloor Catalonië haar onafhankelijkheid en daarmee haar parlement en haar eigen regering. Sindsdien heeft Catalonië geen echte autonomie. Nu ook niet.
Op de zelfde manier als Lapland verdeeld is door Rusland, Finland, Zweden en Noorwegen, zo is Catalonië verdeeld door Spanje en Frankrijk. De bewoners van Roussillon voelen zich even Catalaans als hun zuidelijke buren. Het Catalaanse gebied in Frankrijk wordt ook Noord Catalonië genoemd.
CATALONIË GENIET AL VERREGAANDE AUTONOMIE:
Catalonië geniet geen verregaande autonomie. Alle belangrijke zaken die er echt toedoen zijn competentie van de Spaanse regering en de Spaanse regering wil deze competenties niet los laten:
De belastingen worden door de Spaanse regering geïnd. Hierdoor betaalt Catalonië veel te veel en krijgt het veel te weinig terug. Maar liefst 10 % van het Catalaans nationaal bruto inkomen verdwijnt jaarlijks naar Madrid en komt nooit meer terug. Geen enkel land in de wereld kan zulke hoge lasten dragen zonder negatieve gevolgen.
Alle belangrijke infrastructuren zijn in handen van de Spaanse autoriteiten, gratis snelwegen, spoorwegen, haven en luchthaven. Echter, Catalonië telt nauwelijks gratis snelwegen. De Spaanse regering heeft de afgelopen 15 jaar Catalonië links laten liggen betreffende het aanleggen en het onderhouden hiervan. De luchthaven van Barcelona kent een embargo bestaande uit meer dan 150 contracten met luchtvaartmaatschappijen waarbij het verboden is om intercontinentaal te vliegen van of naar Barcelona. De resultaten zijn erg negatief voor de Catalaanse economie. Slecht wegennet, gedateerde spoorwegen die langzamer zijn dat ze waren in de jaren 60, een te dure haven, en een migratie van multinationals van Barcelona naar Madrid als gevolg van het Spaanse beleid.
Catalonië heeft geen zeggenschap om eigen problemen op te lossen zoals een torenhoge immigratie. In 15 jaar zijn er één miljoen buitenlanders in Catalonië komen wonen en met een bevolking van slechts 7 miljoen heeft Catalonië helaas geen autonomie om het in goede banen te leiden. De Spaanse regering houdt hier geen rekening mee.
Er zijn veel meer voorbeelden te noemen (kunt u van 'Holanda decideix' krijgen).
Ingezonden persbericht