VU medisch centrum

Het jaar van Michiel van Agtmael

'Stiekem verheugd over de pandemie'

17 december 2009

"Dat er ooit een agressieve griepepidemie komt, is goed mogelijk, maar dit wordt 'm niet", zegt Michiel van Agtmael. De internist-infectioloog had het afgelopen jaar veel werk aan de Mexicaanse griep. In huis, en in de media die hem graag zagen verschijnen, maar waarvoor hij toch regelmatig bedankte. Portret van een nieuwsgierige dokter die stiekem een beetje verheugd is over een epidemie.

Michiel van Agtmael: `Complexe problemen oplossen, daar word ik enthousiast van. En dat kan over aids gaan, griep, malaria of Q-koorts' Foto: Mark van den Brink "Niemand kon er omheen, de voorbereiding op de griepepidemie en vooral de media-epidemie. Wekelijks kreeg ik verzoeken van BNR, Pauw en Witteman... Egostrelend, en toch bedankte ik meestal. Want ik vraag me dan altijd drie dingen af: 'ben ik de juiste persoon, is er nieuws voor de leek en is dit het juiste moment?' Nee, was vaak het antwoord."
Michiel van Agtmael kreeg zelf de Nieuwe influenza A H1N1, zoals de Mexicaanse griep officieel heet, en lag vier dagen in bed. "Waarschijnlijk heb ik het via m'n zoon opgelopen. In ieder geval was twee keer vaccineren niet meer nodig."

Versluierend
Van Agtmael zei wel ja tegen een blog op de NRC-website. "Daarin kan ik mijn ei kwijt. En wat ik meemaak, lijkt me voor de leek interessant." In zijn berichten observeerde hij ook dat de golf van aandacht versluierend kon werken. "Eén van mijn patiënten werd maar niet beter met Tamiflu, het medicijn tegen H1N1. Naast griep bleek zijn hart slecht te pompen en daar had hij toch echt andere medicatie voor nodig. Een ander met klassieke griepsymptomen bleek een hartklepontsteking te hebben en helemaal geen griep. Grip op griep is prima, maar alert blijven op alternatieve diagnoses is essentieel." Binnen VUmc had de pandemiecommissie, waar Van Agtmael ook lid van is, al vroeg in het jaar de nodige protocollen klaar. "Complimenten voor iedereen die heeft meegedaan. Van de medewerkers die de posters ophingen tot de organisatoren van de vaccinatie die bij het restaurant klaarstonden."

Oorlogstijd
"Als infectioloog ben je stiekem een beetje verheugd bij een epidemie. De opwinding die een oorlogsjournalist in oorlogstijd ook ervaart, denk ik." Door de jaren heen heeft de internist-infectioloog en opleider talloze infecties zien langskomen, de een heviger dan de ander. "Begin jaren negentig maakte de ziekte aids veel indruk op me, een toen nog dodelijke ziekte bij jonge mensen, veelal homoseksuele mannen en drugsverslaafden. Het keerpunt kwam in 1996 met een actieve therapie, waarna de ziekte chronisch en goed behandelbaar werd."

Een infectioloog werkt nauw samen met de arts-microbioloog. "Die speurt in het laboratorium naar de ziekteverwekker, ik zoek de oorzaak van de koorts bij de patiënt. Ons gezamenlijke doel: gerichte therapie zodat de patiënt vlot herstelt." Nieuwsgierigheid is Van Agtmaels sterkste drijfveer. "Complexe problemen oplossen, daar word ik enthousiast van. En dat kan over aids gaan, griep, malaria of, heel actueel, Q-koorts."