CDA
Wim van de Camp: Meer slachtoffers door rondvliegende champagnekurken
dan door vuurwerk
In veel EU landen vallen meer slachtoffers door het onoordeelkundig
openen van champagneflessen dan door het onvoorzichtig aansteken van
vuurwerk.
Dit blijkt uit een reportage van het consumentenradioprogramma Kassa.
Het gaat hier om tientallen slachtoffers per jaar die vaak blijvend
aan één oog blind worden.
Wim van de Camp: "In landen waar relatief weinig vuurwerk wordt
afgeschoten maar traditioneel veel champagne of andere mousserende
wijn wordt gedronken zijn de cijfers werkelijk schrikbarend. In
Nederland gaat het vooralsnog om drie tot vier slachtoffers per jaar.
Maar als de trend doorzet om bij de jaarwisseling ook de flessen te
laten knallen, kan dit cijfer in ras tempo oplopen."
Uit de reportage blijkt dat in een aantal landen -zoals in de
Verenigde Staten een waarschuwing op het etiket van de fles staat en
dat schijnt te helpen want het aantal slachtoffers is erg laag.
Wim van de Camp:"Ik heb vragen gesteld aan de Europese Commissie om te
zien of het probleem werkelijk zo groot is en zo ja welke
mogelijkheden zij zien om het aantal slachtoffers te verminderen. Ik
denk dat burgers een grote mate van eigen verantwoordelijkheid hebben,
dus ik denk niet aan regelgeving. Maar men zou in de jaarlijkse
voorlichtingscampagnes over vuurwerk ook aandacht kunnen schenken aan
de knallende champagnekurken. In Frankrijk doet men dat al. Ook zou de
sector zelf maatregelen kunnen nemen door bijvoorbeeld een
gebruiksaanwijzing bij te sluiten."
vragen over gevaarlijke champagnekurken
1. Is de Europese Commissie bekend met inhoud van de uitzending van
het Nederlandse consumenten radio programma "Kassa" van 15 december
2009 over het feit dat in veel EU-landen meer slachtoffers worden
gemaakt door het onzorgvuldig openen van champagneflessen dan door
onzorgvuldig gebruik van vuurwerk?
2. Deelt de Europese Commissie de mening dat actie moet worden genomen
in het kader van bescherming van de consumenten om het aantal
slachtoffers te verminderen.
3. Welke mogelijkheden ziet de Europese Commissie?