EU EC Enterprise


Milieu, consumentenzaken, volksgezondheid - Klimaat - Broeikaseffect - 21/12/2009

Na Kopenhagen

José Manuel Barroso op de conferentie van Kopenhagen © EU

Barroso noemt het akkoord een stapje in de goede richting, maar bij lange na niet ambitieus genoeg voor de EU.

Commissievoorzitter José Manuel Barroso heeft met teleurstelling gereageerd op het akkoord dat te elfder ure op de klimaatconferentie in Kopenhagen werd bereikt. Volgens hem blijft het ver achter bij de verwachtingen van de EU.

In het nog geen drie pagina's tellende akkoord ontbreken voor de EU cruciale elementen, zoals collectieve doelstellingen voor de vermindering van de uitstoot van broeikasgassen. Ook is niet besloten dat er uiterlijk in 2010 een verdrag moet liggen. Sterker nog, er wordt niet eens gerept van een juridisch bindende overeenkomst.

Desondanks bleek het een moeilijke bevalling. Terwijl de klok verder tikte, leken de onderhandelingen op het punt van afbreken te staan. De geïndustrialiseerde landen en de ontwikkelingslanden verschilden gronding van mening over hoe ervoor kan worden gezorgd dat snelgroeiende landen hun toezeggingen over uitstootbeperking naleven. Dankzij onderhandelingen tussen de VS en de vier grootste groeilanden
- China, India, Brazilië en Zuid-Afrika - werd op de valreep toch nog een akkoord bereikt.

De conferentie, die eigenlijk vrijdag zou worden afgesloten, werd verlengd omdat de wereldleiders het er niet over eens werden of zij het akkoord zouden aanvaarden dan wel met lege handen huiswaarts zouden keren. Op zaterdag, na een nacht van verhitte discussies, besloten zij alsnog "akte te nemen" van het akkoord.

"Ik kan mijn teleurstelling niet verbergen," zei Barroso. "De ambities blijven eerlijk gezegd ver achter bij waarop we gehoopt hadden."

"Toch," zei hij, "is dit akkoord nog altijd beter dan geen akkoord."

Het akkoord dringt aan op een beperking van de uitstoot van broeikasgassen "met het oog op" een opwarming van de aarde van minder dan 2 °C, de grens waarbij de klimaatverandering op hol kan slaan. Van de ontwikkelde landen wordt een aanzienlijke en controleerbare beperking gevraagd. De ontwikkelingslanden moeten beginnen hun emissies te beperken. Om de twee jaar moeten zij daarover een verslag uitbrengen, dat in internationaal verband moeten worden besproken en geanalyseerd.

Maar de tekst bevat geen wereldwijde emissiedoelstellingen zoals de 20% beperking die al van de EU-landen wordt verlangd. Elk land mag zelf bepalen hoever het wil gaan. Het akkoord noemt 2015 als deadline voor de evaluatie van de gedane inspanningen, maar de landen moeten hun doelstellingen uiterlijk eind januari 2010 bekendmaken.

Op de conferentie is al evenmin overeenstemming bereikt over de wijze waarop landen gecompenseerd moeten worden voor de instandhouding van de bossen, die cruciaal is voor de beperking van de klimaatverandering.

Misschien nog het meest tastbare resultaat is de belofte van de ontwikkelde landen om 30 miljard dollar (21 miljard euro) in de komende drie jaar en 100 miljard dollar (70 miljard euro) in de periode tot 2020 uit te trekken voor projecten in arme landen ter bevordering van schone energie en de bestrijding van de gevolgen van de droogte, de stijgende zeespiegel en de klimaatverandering in het algemeen. De EU heeft 7,2 miljard euro toegezegd van de 21 miljard euro voor de komende drie jaar. Dat geld moet door de privésector en de overheid gezamenlijk worden opgebracht.


* Klimaatmaatregelen van de EU

* VN-conferentie over klimaatverandering

* Lees de inleiding van commissievoorzitter Barroso
* Lees de verklaring van commissievoorzitter Barroso van 18/12/2009