Gemeente Oldebroek


Nieuwjaarstoespraak burgemeester W.L. Zielhuis

Beste mede-burgers van de gemeente Oldebroek,

Het jaar 2009, dat achter ons ligt, was in veel opzichten een bijzonder jaar. Vele jaren waren we gewend het ieder jaar weer een stukje beter en welvarender te krijgen. Werkloosheid kwam nauwelijks voor. De pensioenen waren goed verzekerd. Wie doet je wat?! En toen kwam de kredietcrisis. Volkomen onverwacht. Kon er dan toch nog iets misgaan in ons welvarende landje? Zouden al die knappe bankiers en economen dan toch onverantwoordelijk bezig zijn geweest? Het antwoord was helaas: ja. Topbankiers moesten toegeven dat ze de afgelopen jaren producten hadden verkocht waarvan zijzelf de inhoud niet snapten. Banken dreigden over de kop te gaan en daardoor vele bedrijven en particulieren in hun val mee te slepen. Door krachtdadig ingrijpen van de regering kon dat gelukkig grotendeels voorkomen worden. Maar de teruggang in de economie was ingezet. De overheid investeerde miljarden extra om de economie zo veel mogelijk in gang te houden. Dat is grotendeels gelukt. Maar die extra uitgegeven miljarden moeten wel weer terugverdiend worden. En dus zal er de komende jaren door de overheid zwaar bezuinigd moeten worden. Ook door gemeenten. De gevolgen van deze bezuinigingen zullen ons allen treffen. Wat de precieze gevolgen van die bezuinigingen zullen zijn is nog niet precies te zeggen, maar dat menige particulier en menige organisatie dat heel direct zal gaan merken, staat wel vast. Dat is helaas onvermijdbaar. We zullen door die zure appel heen moeten bijten. Alleen dan zal de huishouding van ons land, en dus die van ons, er ook in de toekomst goed bij staan. In het afgelopen jaar zijn tal van mensen getroffen door de economische crisis. Werkloosheid, verlies van spaargeld, teruggang in je pensioenrechten, blijven zitten met een onverkoopbaar huis, het kan een ieder overkomen, en het ís menigeen overkomen. Een heel slecht jaar was het voor onze boeren. En dat zijn er nog altijd heel wat in onze vanouds agrarische gemeente. Ik schrok toen ik één dezer dagen las dat de gemiddelde veehouder dit jaar slechts ¤ 12.000 heeft overgehouden van al zijn gezwoeg. Er zijn er ook die alleen maar geld moeten toeleggen en dus hebben moeten interen. Dat is een heel hard gelag. Daar lig je nachten wakker van. Het past ons om op een dag als vandaag, en eigenlijk altijd, speciale aandacht te hebben voor al die mensen die soms zo zwaar getroffen worden door de economische crisis. Er is veel stil verdriet achter menige voordeur. Daarvoor hoef je echt niet ver weg te zoeken. Het kan je eigen buurman of buurvrouw, je neef, je goede vriendin zijn. Geef hen eens wat extra aandacht. Laat merken dat je met hen meeleeft. Een enkel woord of gebaar van medeleven is soms al genoeg. Het kan een mens zo goed doen.

Het afgelopen jaar, of eigenlijk de afgelopen jaren, was er nog een ander verschijnsel dat de aandacht verdient. Dat is de dreigende vervreemding tussen verschillende groepen in onze samenleving. Dat kan zich op allerlei manieren manifesteren. Dat kan een tegenstelling zijn tussen autochtonen en allochtonen. Of van mensen van de ene kerk ten opzichte van de mensen van een andere kerk. Of de tegenstelling tussen mensen die het goed hebben en de mensen die het financieel niet zo breed hebben. En zo kun je nog wel meer tegenstellingen bedenken. Het gaat in alle gevallen om de tegenstelling tussen 'wij'en 'zij'. Wij hebben soms beelden over elkaar zonder dat wij weten wat die ander ten diepste echt beweegt. Is die man die je zonder groeten voorbijliep een nurks, of heeft hij misschien wel zo veel zorgen dat hij jou helemaal niet heeft gezien omdat zijn gedachten bij andere zaken waren? Is die nieuwe leerlinge in jouw klas echt zo vervelend of is zij gewoon eenzaam en is haar rumoerigheid in wezen één schreeuw om aandacht? We moeten ons blijven realiseren dat nu eenmaal niet ieder mens gelijk is. De één is luidruchtig en de ander is van nature stil. De één is gek op sport en de ander vindt daar niets aan. De één vindt het heerlijk om 's zomers in zijn tuin te werken, de ander gooit er het liefst direct stenen in. In de ene kerk gaat het er zus toe, in een andere kerk weer zo. Laten wel elkaar daar niet om veroordelen, maar respect hebben voor de overtuiging van de ander. Alleen dan krijg je ook het respect van de ander voor jóúw overtuiging. Er is een grote verscheidenheid van meningen en mensen. Die moeten het wel met elkaar uithouden in één samenleving. Het woord zegt het al : sámenleving, samen leven in één en hetzelfde dorp, in één en dezelfde gemeente. Eigenlijk is deze boodschap niets nieuws. Ons land kenmerkt zich al eeuwen doordat er verschillende groepen betrekkelijk vreedzaam naast elkaar leven. Wij hebben nooit een burgeroorlog of een godsdienstoorlog gehad. Andere landen, waar dat wél het geval is geweest zijn wat dat betreft jaloers op ons land. Laat dat vooral zo blijven en laten we ons niet laten opjutten door lieden die tegenstellingen proberen op te roepen die er niet behoeven te zijn.

Het nieuwe jaar ligt voor ons. Sommigen zien er tegenop: er is veel misgegaan in hun leven en ze zijn bang voor nog meer tegenslag. Anderen zien verlangend uit naar het nieuwe jaar; ze hopen dan hun diploma te halen, of ze hebben plannen om te trouwen of noemt u maar op. Er is immers veel om met blijdschap naar uit te zien. Ondanks alle economische malaise leven we nog altijd in één van de rijkste en veiligste landen van de wereld. Laten we in het komende jaar genieten van alle mooie dingen in deze wereld. Dan heb je vast ook wel even tijd om diegenen die het niet zo erg hebben getroffen in deze wereld af en toe een hart onder de riem te steken.

Vanuit mijn persoonlijke overtuiging dat we niet alleen elkáárs hulp nodig hebben, maar ook en bovenal de zegening van de Allerhoogste, wens ik u allen een goed en behouden 2010 toe.

Burgemeester Mr.W.L.Zielhuis