Gemeente Waddinxveen
Nieuwjaarstoespraak 2010
Deze onderstaande tekst is door burgemeester Bert Cremers voorgedragen
tijdens de nieuwjaarsbijeenkomst op 4 januari 2010.
Â
Â
Dames en heren,
Â
Welkom allemaal en goed dat u gekomen bent.
We staan aan het begin van een nieuw jaar, na een jaarwisseling die in
Waddinxveen als rustig getypeerd kan worden. Waddinxveners hebben
opnieuw laten zien goed maar verstandig feest te kunnen vieren. Ik heb
de sfeer zelf mogen ervaren. Desondanks is er wel enige schade, twee
bushokjes, één uitgebrande auto, Het kan nog altijd
beter. Natuurlijk is het rustige verloop ook de verdienste van
diegenen die voor ons de hele nacht in touw waren, de agenten van het
wijkteam, de mannen van de brandweer en in de aanloop ook onze mensen
van de werf. Laat ik daarom meteen beginnen met mijn grote dank en
waardering daarvoor uit te spreken. Mannen en vrouwen bedankt, het was
top.
We staan aan het begin van een nieuw jaar, en meer dan dat, van een
nieuw decennium. Een decennium dat belangrijke veranderingen zal
brengen in ons Waddinxveen. Een nieuwe woonwijk, een nieuw centrum,
een hechte relatie met Gouda, in de omgeving verandert van alles, veel
aandacht voor de kwaliteit en uitbreiding van het oppervlaktewater, de
natuurontwikkelingen in het veenweidegebied, maar ook investeringen in
de infrastructuur en versterking van de bedrijvigheid. Toegegeven, dat
is allemaal toekomstmuziek. En wenselijk. Maar maken we het ook waar?
Laten we eens zien.
Â
Het afgelopen decennium is geschiedenis en dus realiteit. Wij WETEN
wat daarin gebeurd is. Misschien dat daarbij bij u het beeld op het
netvlies staat van ânet nietâ. Net geen nieuw centrum, net geen begin
van de Triangel. Dat sluit een beetje aan bij het gevoel dat nog
steeds sterk is onder onze burgers dat de gemeente zaken NIET voor
elkaar krijgt. Maar dat doet het beeld van het afgelopen decennium
sterk tekort. Veel kenmerkender is het beeld van wat WEL bereikt is.
Ik neem even enkele zaken met u door.
Heel belangrijk is de bestuurscultuur. Er zijn inmiddels volwassen en
stabiele verhoudingen tot stand gebracht. Gericht op het gezamenlijk
versterken van de gemeentelijke organisatie.
Een tweede punt is de omslag van onze gemeentelijke organisatie van
een organisatie die bestaande situaties beheert naar een organisatie
die nieuwe ontwikkelingen van de kant roeit. Ik kom daar nog over te
spreken.
Een derde punt is van meer recente datum. Het betreft ook niet zozeer
de gemeente, maar veel meer de gemeenschap. En het toont aan welke
kracht er in Waddinxveen schuilgaat.
Wij zijn de afgelopen twee jaren getroffen door de grootste
economische crisis sinds WO II. Heel veel gezinnen hebben het gemerkt,
in bestaanszekerheid, in extraâs, in inkomen. Vrijwel alle bedrijven
hebben het gemerkt. Forse afnames van orderportefeuilles, interen op
reserves. We hebben ons schrap gezet voor de klappen die het zou
geven. Natuurlijk, we zijn er nog lang niet klaar mee en we gaan nog
moeilijke jaren tegemoet met na-ijleffecten en stevige ingrepen in ons
eigen huishoudboekje.
Maar tellen we met verbazing onze zegeningen. Onze bedrijven hebben
ruggengraat getoond. Men was redelijk voorbereid, kon de storm
doorstaan. En men hechtte meer waarde aan het behoud van
gekwalificeerd personeel dan aan het snel en rigoureus terugdringen
van bedrijfskosten. Hulde daarvoor. Intussen bleef ook het
gemeentelijk re-integratiebeleid recht overeind staan.
Het gevolg daarvan is dat we allemaal stapjes terug hebben moeten doen
maar er tot nu toe geen grote verliezers zichtbaar zijn. Het aantal
werklozen is gestegen, maar minder dan gevreesd, het aantal mensen in
de bijstand is toegenomen, maar het lage niveau waarop dat aantal zich
beweegt is in stand gebleven.
Â
Dames en heren, trots, dat is de boodschap die ik u wil meegeven. U
mag trots zijn op onze bedrijven, trots op onze gemeente, trots op
onze gemeenschap. Want ook als het gaat om de sociale kwaliteit, het
meedoen van burgers oftewel in vaktermen het WMO-beleid zijn
belangrijke successen te melden.
Â
Kijken we vanuit die trots, dat zelfbewustzijn naar het komende jaar
en de jaren daarna dan kunnen we ons toekomstbeeld ook wat meer
inkleuren met realistische tinten.
Wat ons in 2010 natuurlijk als eerste te wachten staat zijn de
verkiezingen voor de gemeenteraad in maart. Â
Werkelijk het feest van de democratie, want zo voel ik dat. Het moment
waarop burgers hun invloed kunnen doen gelden en hun
vertegenwoordigers kunnen aanwijzen. Voor een burgemeester het mooiste
moment in de vierjaarlijkse bestuursperiode. Ik betreur het echter dat
een aantal prominente landelijke partijen niet deel zal nemen. De SP
en Groen Links, maar in het bijzonder de PVV. U weet ongetwijfeld nog
dat Geert Wilders in het voorjaar op bezoek is geweest bij ons. Ik heb
er geen enkele twijfel over dat zijn boodschap op delen van ons
electoraat sterke aantrekkingskracht uitoefent, zoals overigens ook
tijdens de Europese verkiezingen is gebleken. De boodschap van de
angst voor de gevolgen van globalisering, de angst voor de islam,
eigenlijk angst überhaupt en gebrek aan vertrouwen in de overheid ook
in Waddinxveen. Het is van belang dat deze sentimenten deel uitmaken
van het publieke debat, ook in de raad. De PVV doet echter niet mee.
Dus zal dat nu niet of veel minder gebeuren. Ik hoop dat deze kiezers
hun weg naar andere partijen weten te vinden, ik vrees echter dat
opnieuw veel Waddinxveners in maart thuis zullen blijven. Ik zou dat
graag anders zien. Een stroming die landelijk zoveel weerklank vindt
zou het als een uitdaging moeten zien ook lokaal verkiesbaar te zijn.
Ik constateer dat de PVV een andere keuze gemaakt heeft.
Wat ik niet betreur is het vooruitzicht dat ook in de toekomst de
sfeer in het politieke debat in Waddinxveen er een kan zijn van
openheid en respect. Ik zal mij tot het uiterste inspannen om dat te
behouden, wetend dat dit voortdurend onder druk zal blijven staan door
de verruwing van de politieke zeden en de individualisering in het
debat die daaraan ten grondslag ligt.
Kijken we verder vooruit. Over de sociale kwaliteit van onze
samenleving heb ik me al optimistisch uitgelaten. Wij dragen een
effectief WWB beleid en een effectief WMO beleid bij. De vele
vrijwilligers in Waddinxveen, de verenigingen, de kerken, de
onderwijzers, de ondernemers dragen daar het hunne aan bij. Dat is de
kracht van ons Waddinxveen.
Wat mij wel zorgen baart is de positie van jongeren in Waddinxveen. De
gemeenschap en ook politieke partijen moeten er nog aan wennen dat de
ideale mix tussen het scheppen van kansen en het bieden van
voorzieningen enerzijds en het actief tegengaan van overlast
anderzijds nog niet gevonden is. We hebben wat betreft de overlast in
de Zuidplas stappen vooruit gezet, maar de echte test komt pas dit
jaar. En bij die echte test hoort ook de vraag of we zullen toestaan
dat onze eigen jongeren ook een plek in de buitenruimte krijgen. Niet
alle jongeren zullen genoegen nemen met school, computer en sport als
redelijk overlastvrije activiteitengebieden. Ik blijf waarschuwen dat
ik overlast niet zal accepteren, maar tegelijk geen enkel heil zie in
het criminaliseren van pubers.
En dan het bouwen. Het motto van dit college is Waddinxveen in de
steigers. Maar is dat zo? Er is de afgelopen maanden veel optimisme
uitgedragen. Overspannen? Ik denk het niet. Het is al een prestatie om
in de huidige markt eerste palen te slaan en overeenkomsten te
sluiten. En die zijn er volop en zullen er het komend jaar ook komen.
Inderdaad, bij het voetbalpark en het tenispark zijn de steigers al
verdwenen, elders staan ze, en er komen er meer aan, nu al op de
Mercuriusstraat, binnenkort op de Rijnlandstraat, daarna op de
Zuidkade, de Noordkade, de Plasweg enzovoort. Vele stappen zijn gezet,
veel voorbereidingen afgerond, subsidies gevraagd en gekregen. It giet
oan, het bouwen in Waddinxveen. Natuurlijk, de markt zit tegen, maar
ook ondanks dat heb ik er groot vertrouwen in dat er in 2010 een
aantal eerste palen geslagen worden.
Doorslaggevend zullen natuurlijk de start bouw Triangel en centrum
zijn. Laat er geen misverstand over bestaan: het is nog niet zo ver.
Het perspectief start bouw Triangel wordt echter met elke stap die we
zetten concreter. Binnenkort met de definitieve overeenkomst met het
Bouwfonds en de aanvullende overeenkomst met Woonpartners. Wij tellen
nu af tot start bouw die procedureel in 2011 kan beginnen.
Ook ten aanzien van het Centrum zijn belangrijke barrières
weggenomen. Financiële belemmeringen, procesbelemmeringen. Het
vertrouwen tussen partijen is in het verleden aangetast, inmiddels is
het helemaal terug. Er zijn nog stappen te zetten, de uitspraken van
de rechter, de markt, contracten met winkeliers. Maar de vaart zit er
weer in! En met elke stap die we zetten brengen we start bouw
dichterbij.
Â
Dat brengt me wel bij een laatste beschouwende zijstap.
De overheid heeft het afgelopen decennium haar sturende rol opnieuw
ontdekt. Op het vlak van veiligheid, maar ook in de bestrijding van de
crisis is gebleken dat de overheid ertoe doet en het marktdenken
grenzen kent. Daarmee heeft de overheid zich opnieuw gedefinieerd
voorbij al te oppervlakkige dienstverleningsretoriek. En stelling
genomen tegen een te sterke nadruk op individuele belangen. Ook voor
Waddinxveen geldt dat de lokale overheid aan zelfvertrouwen en sturend
vermogen gewonnen heeft. Vraag blijft echter, als alle partijen in
Waddinxveen zo sterk zijn, de overheid, de middenstand, het
bedrijfsleven, Woonpartners, het onderwijs, de kerken, de
verenigingen, de vele vrijwilligers, waarom spelen we dan geen betere
wedstrijd samen? Goede spelers maken nog geen goed team. En we hebben
nog onvoldoende begrepen dat we een team moeten vormen. De realisatie
van het nieuwe centrum bijvoorbeeld is niet alleen afhankelijk van de
overheid. Daar spelen ondernemers ook een rol in die verder gaat dan
het toeschouwen alleen. Want het blijft een raar figuur dat enkele
ondernemers die groot belang hebben bij het centrum tegelijk diegenen
zijn die de doorgang ervan middels procedures het sterkst belemmeren.
Niet omdat ze tegen het plan zijn, integendeel, maar omdat dat in
andere belangen zo uitkomt. Dat is maar een voorbeeld van een
samenwerking die verre van optimaal is. Ook als gemeente mogen we wel
in de spiegel kijken, want wij gebruiken het potentieel in onze
samenleving nog lang niet voldoende. Maar dat geldt ook voor andere
partijen. Als wij een team smeden âtalenten genoeg- kunnen wij van
Waddinxveen de kampioen maken van het nieuwe decennium. Laat dat onze
gezamenlijke ambitie zijn. Waddinxveen is van ons allemaal.
O ja. Er gebeurde nog iets in 2009. Er kwam een nieuwe burgemeester.
Misschien wilt u weten hoe het hem bevalt? Wel dames en heren, ik
geniet er elke dag van om naar mijn werk te gaan. Er is voor mij een
kans om een verschil te maken, het is me een eer een verschil te
maken. Veel gesprekken heb ik sinds juni mogen voeren, met velen heb
ik kennisgemaakt, heel vaak inspirerende ontmoetingen, altijd leerzame
ontmoetingen. Ik was van plan nog maar even door te gaan.
Â
En dan is nu het moment, in deze ruimte, genietend van de
tentoonstelling georganiseerd door onze Kunstkring met o.a. een
viertal prachtige kunstwerken van mensen van de Bruggen, om te
eindigen met waar het eigenlijk natuurlijk gewoon om gaat.
Laten wij het glas heffen, op een mooi Waddinxveen, een bloeiend
Waddinxveen, de bijdrage die we daar allemaal aan kunnen leveren. Maar
laat ik vooral u allen een heel gelukkig, voorspoedig en gezond 2010
toewensen.
Â