Gemeente Giessenlanden
Nieuwjaarstoespraak burgemeester Els Boot
Dames en heren,
Â
Pas geleden werd ik âs nachts wakker van de kiespijn. Ik besloot
beneden een aspirine te gaan halen en keek uit het raam. Ondanks dat
het diep in de nacht was, kon ik het landschap goed zien. De absolute
schoonheid maakte diepte indruk op mij en ik vroeg me af wat er zo
anders was dan normaal. Maar daar kwam ik snel achter toen ik in de
keuken het licht aan wilde doen. De elektriciteit was uitgevallen!
Nergens een huis verlicht, nergens straatlantaarns. Deze onverlichte
echtheid was overweldigend.
Mijn man stommelde na enige tijd ook de trap af en ging op zoek naar
zijn draadloze radio. Stel je voor dat het morgen nog steeds zo is,
zei hij. Dan hebben we het in ieder geval koud, zei ik. Waarop hij
antwoordde: âDat is nog het minst erg, veel erger is dat jij dan
morgenochtend je koffie mist.â Dat had ik mij dus nog niet
gerealiseerd. Een moment waarop ik me weer eens realiseerde hoe wij
gewend zijn geraakt aan, of zelfs verwend zijn door, de voordelen van
een welvarend land waar de economische vooruitgang niet heeft stil
gestaan.
Â
Dames en heren, ik wil u graag hartelijk welkom heten op onze
Nieuwjaarsontmoeting 2010. Dit jaar in ons dorp Schelluinen. Deze
avond is samen met de inwoners georganiseerd. Wat is er zoal te doen?
Â
1. U kunt een kijkje nemen bij mensen van de Sterrenwacht Schelluinen.
Â
2. U kunt de film Schelluinen Ons Dorp van Toon de Jongh bekijken.
3. De Geschiedkundige Vereniging Giessenburg en Schelluinen neemt u
mee terug in de tijd. Hier is er ook een plek ingeruimd waar u een
beeld krijgt van het verzet vanuit Schelluinen tegen de Betuweroute.
Dat verzet is een deel van de Schelluinse identiteit geworden en mag
dus niet ontbreken.
4. De Oranjevereniging Schelluinen geeft u een voorproefje van de
feestweek 2010.
5. Marc van Laere uit Hoogblokland verzorgde de inrichting van deze
ruimte.
En de hapjes worden vanavond verzorgd door Syndion uit Giessenburg,
een organisatie die mensen met een handicap ondersteunt en begeleidt.
Zij hebben de hapjes zelf gemaakt en zullen ze vanavond ook zelf aan u
serveren.
Â
Ik sprak zojuist over de voordelen van economische vooruitgang. Maar
die vooruitgang heeft ook een duidelijke keerzijde. En als er een dorp
is dat dag in dag uit de oprukkende verstedelijking aan den lijve
ervaart, dan is dat Schelluinen. Het thema van deze avond is dan ook:
âOp de grens van Groen en Roodâ. Voordat ik mijn visie hierop geef,
nodig ik u alvast uit om uw ideeën hierover in beeld te brengen op
een van de schildersdoeken die door Carl Goedegebuur van het
Schelluinse bedrijf Metaforio in dit dorpshuis zijn geplaatst.
Â
Ontwikkelingen op de grens van groen en rood. Zoals ik u al zei,
Schelluinen kent ze als geen ander. De Betuweroute, het toenemend
verkeer op de A15, de waterzuiveringsinstallatie, Schelluinen-West.
Allemaal ontwikkelingen die voor het algemeen belang noodzakelijk
werden geacht. Besluiten die gewikt en gewogen werden. Werden getoetst
op financiële en economische haalbaarheid.
Â
Besluiten die soms zelfs een hoger doel moesten dienen. Namelijk, het
vrijwaren van het Groene Hart van overlastgevende bedrijvigheid en het
reguleren van verkeersstromen. In de laatste twintig jaar van de
vorige eeuw werden er tal van dit soort besluiten genomen. Er werden
vele plannen gemaakt voor het verbeteren van ons wegennet en de
vestiging van bedrijventerreinen. Met als doel de Nederlandse economie
te stimuleren. Er moest immers brood op de plank komen. Het ging ons
voor de wind in Nederland, de handen werden uit de mouwen gestoken.
Â
Terecht neemt dit dorp het de politiek kwalijk. Of het nu de
gemeentebestuurders waren of van de Provincie of het Rijk. Of het nu
de bestuurders van toen waren of die van nu. Wie dan ook. De mensen in
dit dorp zagen van lieverlee hun landelijke dorpje veranderen in een
dorp langs een verkeersriool, een treinverbinding en een
transportcentrum. Ontwikkelingen die allen stuk voor stuk de
economische groei moesten bevorderen en bij zouden dragen aan de
vitaliteit van dit gebied of nog verder: de verbinding van de
Rotterdamse haven met het Duitse Ruhrgebied.
Â
Maar Schelluinen bracht het offer. En in het verzet bleken hun
argumenten van onvoldoende gewicht om op te boksen tegen dat grotere
nationale en internationale belang dat vooral de economische en
financiële noodzaak van nationaal belang diende. Hoe groot het verzet
op de Schelluinse schaal ook was, op nationaal niveau viel het in het
niet.
Â
In een klein land als Nederland waar ruimte een schaars goed is,
zullen grote economische ontwikkelingen en wegenbouw ook in onze
nabije toekomst leiden tot opoffering van mooie ruimte, leefruimte. Op
de korte termijn spelen de volgende projecten! De A27 moet verbreed
worden, er moet een nieuw bedrijventerrein komen langs de Haarweg, dus
in het Groene Hart. Er moeten aansluitingen komen op de A27 voor al
het komende en gaande verkeer.
Â
Bestuurders dienen het algemeen belang. Niet het individuele. Algemeen
belang is inmiddels een juridisch begrip in Nederland. Elk besluit
wordt genomen op grond van dat Algemeen Belang en elke rechter toetst
besluiten langs de meetlat van het Algemeen Belang. En de
toetsingscriteria die gehanteerd worden zijn vooral van economische en
financiële aard.
Als u het nieuws goed volgt dan is het u vast opgevallen dat er
inmiddels heel veel dorpen als Schelluinen zijn. En dat er heel veel
bewoners van dorpen als Schelluinen zijn. Mensen die te hoop lopen
tegen economische ontwikkeling op elk beschikbaar stukje grond. En
helaas wint nog steeds het groter verband, het Algemeen Belang, van
een klein dorpje hier, een straatje daar, een groepje milieuactivisten
zus of een clubje boze moeders zo.
Â
Het toenemend verzet tegen grote projecten overal in ons land. Het
toenemend verzet tegen de verwoesting van leefgebieden voor mens en
dier, het toenemend verzet tegen meer herrie, meer licht, meer stank.
Dit verzet zou, in het licht van ons internationale debat over
duurzaamheid een plek moeten krijgen.
Â
Anders gezegd. Het begrip Algemeen Belang is hard aan herijking toe.
Niet uitsluitend financiële en economische belangen dienen als kader
voor het algemeen belang maar ook aspecten van leefbaarheid,
landschaps- en natuurbeheer zijn van belang.
Â
Het college van Giessenlanden heeft zich in 2008 opgeworpen als de
Poortwachter van het Groene Hart. Wij willen daarmee aangeven dat elke
beslissing die wordt genomen op het gebied van Ruimtelijke Ordening en
Verkeer met zorg genomen moet worden. We zullen ons steeds de volgende
vragen moeten stellen: Wat is het nut en de noodzaak, hoe passen we
noodzakelijke ontwikkelingen op een goede en duurzame manier in in
onze mooie Alblasserwaard? De ontwikkelingen gaan snel en als we op
enig moment tot de conclusie komen dat een genomen besluit niet langer
het Algemeen belang dient, dan moeten die besluiten opnieuw overwogen
kunnen worden. Zeker in een tijd van recessie en bevolkingskrimp zou
zoân houding van bestuurders getuigen van moed. Gelukkig delen steeds
meer landelijke politici deze mening.
Â
Als meest zuidelijke gemeente van het Groene Hart, zal Giessenlanden
dan ook steeds kritische vragen blijven stellen aan andere gemeenten
in onze regio, aan de provincie en aan het Rijk. En proberen we om in
overleg met al deze partijen creatieve oplossingen te bedenken.
Omwille van het behoud van het Groene Hart. Dat is een afweging van
Algemeen Belang. En, dames en heren, die kritische opstelling en zorg
om het Groene Hart wordt ons lang niet altijd in dank afgenomen.
Â
Het doet mij deugd dat steeds meer bestuurders in onze regio zich hier
iets van aantrekken. Proactief handelen, willen weten wat hun
ontwikkelingswensen voor andere gebieden betekenen en bereid zijn op
zoek te gaan naar oplossingen om ook andere belangen te kunnen dienen.
Het doet mij deugd dat het gebiedsplatform van de Alblasserwaard en de
Vijfheerenlanden met een goede toekomstvisie is gekomen voor het
beheer van dit gebied.
Â
Toch overheerst helaas nog steeds de gedachte dat economische belangen
voorrang moeten krijgen. Er is voor politici dus nog veel werk te
doen.
Â
Maar ook voor burgers. Zoals ik u al eerder schetste, leven we in een
tijd waarin we gewend zijn aan economische vooruitgang. We willen
alles. Meer woningbouw, meer parkeerplaatsen, meer voorzieningen, meer
groen, meer energie en ga zo maar door. Maar we weten inmiddels dat al
deze wensen niet altijd verenigbaar zijn. Een voorbeeld is het verzet
tegen de windmolens. Natuurlijk begrijpen we dat niet iedereen blij is
met het uitzicht hierop. Maar als we willen dat onze kinderen ook nog
kunnen beschikken over energie. Dan moeten we keuzes maken.
Â
Uw college gaat daarvoor, soms tegen de stroom in, als trendsetter zo
u wilt. In de vaste overtuiging dat het bij het dienen van het
Algemeen Belang niet alleen gaat om financiële en economische
belangen maar ook om leefbaarheid, duurzaamheid en natuurbeheer. Soms
moeten die aspecten zwaarder wegen dan financieel economische. Dat is
ook algemeen belang. Als we willen dat het Groene Hart als long van de
Drechtsteden en het Rijnmond gebied blijft bestaan, dan zullen we ons
wel zo langzamerhand moeten gaan afvragen wat onze Alblasserwaard in
een groter verband voor functie heeft. We moeten onze blik naar buiten
richten en deelnemen aan dat grote debat over de nieuwe richting. En
ja, dan zullen er weer keuzes gemaakt moeten worden. Voor en met u. In
het Algemeen Belang.
Â
Ik wens u allen een geweldig 2010 vol wijsheid en zorg voor uw naasten
en uw omgeving.
Â
Burgemeester Els Boot
Â
Â