Ministerie van Defensie
Reddingsteam na moeizame reis in Haïti
15 januari 2010, 15.58 uur
"Overal liggen mensen langs de straten: dood",
zegt luitenant-kolonel Hans van de Ven. "Wat je hoort is waar. Er zijn
heel veel slachtoffers." De overste werd op 14 januari als eerste van
het Nederlandse Urban Search & Rescue (USAR) team geconfronteerd met
het immense leed in Haïti na de verwoestende aardbeving van twee dagen
eerder.
Van de Ven, geplaatst in het Amerikaanse Tampa in Florida, wacht op
het Haïtiaanse vliegveld bij Port-au-Prince op de eerste civiele MD 83
vanuit Curaçao. Aan boord zit de rest van het ruim 60 leden tellende
reddingsteam, plus 8 honden met geleiders. Per KDC-10 zijn ze één dag
nadat het natuurgeweld genadeloos toesloeg naar deze eilandstaat in de
Caribische Zee vertrokken.
Uitwijken naar Curaçao
Vanuit de lucht is de destructie goed te zien. - Foto: UN Photo/Logan
Abass
"Hier landen zat er gewoon niet in", vertelt Van de Ven. "Niet omdat
ze ons niet willen, maar door de enorme toestroom van hulpgoederen via
dit kleine vliegveld. Lossen van vliegtuigen kostte soms uren. Om via
de aangrenzende Dominicaanse Republiek mensen, middelen en goederen
naar Haïti te sturen, bleek logistiek geen haalbare optie. Dus restte
de KDC-10 bemanning niets anders dan uit te wijken naar Curaçao. Vanaf
daar gaat alles wat naar Haïti moet via kleinere toestellen die
makkelijker terecht kunnen op Port-au-Prince. De eerste MD 83 kan elk
moment landen."
Meteen aan de slag
VN-militairen bij een ingestort gebouw. - Foto: UN Photo/Logan Abass
In die tussentijd zat de landmachtoverste niet stil. "Ik heb de inzet
en logistiek vast voorbereid voor hulpverlening op een door de VN
aangegeven locatie. Wat dat betreft kan het Nederlandse team meteen na
aankomst aan de slag voor zijn primaire taak: het zoeken naar
overlevenden. Hoe sneller, hoe beter natuurlijk, want de situatie
vraagt om alle mogelijke hulp die te krijgen is. Dit zeker ook met het
oog op de temperatuur die gedurende de dag makkelijk tot boven de
dertig graden oploopt."
Pakistan
Van de Ven, die ook deel uitmaakte van het USAR-team na de aardbeving
in het Pakistaanse Bagh in oktober 2007 is wat visuele ellende betreft
wel wat gewend. Echter, "de ellende in deze stad is veel zichtbaarder,
vooral ook omdat het hier een verwoeste stad betreft. Maar het grijpt
net zoveel aan als destijds het leed in de bergen van Pakistan."