Gemeente Heerhugowaard
Gedichtendag 2010
De stadsdichter van Heerhugowaard, Hans Boomsma draagt voor op 28
januari om 14.00 uur en om 16.00 uur in de Heerhugowaardse bibliotheek
(Parelhof 1A).
Het gedicht âHet innerlijke tuintjeâ is speciaal gemaakt voor
Gedichtendag 2010.
Het innerlijke tuintje
vanmorgen was hij vroeger wakker
dan normaal, voor zes uur was het
en met een vreemd onbestemd gevoel â¦â¦.
er was iets geweest in zijn geest
wat hem was besprongen
en zich had opgedrongen
voor hij het vergat schreef hij in een hoek
van de ochtend krant
een aantal dingen op
die hij dacht nodig te hebben
eerst dat maar eens halen
dat was voor vandaag zijn doel
hij had een besluit genomen
over iets waar hij al vanaf
pakweg, zijn pubertijd mee rondliep
vandaag is het de dag
dat ik mijn innerlijke tuintje
ga afzetten met mooie paaltjes
en met van dat gekleurde draad
wat normaal voor stroom wordt gebruikt
ja, dat ga ik doen
dan wordt de grens zichtbaar
en dan loopt niemand daar zomaar
zonder mijn toestemming meer in rond hoop ik
een stukje opgewekter dan anders
vermaalde hij zijn dagelijkse
plak roggebrood en zijn beschuit met kersen jam
in plaats van zijn dagelijkse kloffie
trok hij het ooit van zijn vader gekregen
blauwe werkpak aan, het was van de Hoogovens
min of meer fluitend,
hij hoorde zichzelf
reed hij op zijn Gazelle fiets naar de Gamma
daar pakte hij een boodschappen mandje
en vulde het met de dingen
die hij dacht nodig te hebben
en met zoân duwkar haalde hij acht mooie paaltjes op
met een spin snelbinder maakte hij
de paaltjes vast op de bagagedrager
fietste naar zijn huis en zette koffie
maakte toen een werkplan
want hoe moest je je innerlijke tuintje afbakenen?
daar moet je wel even over nadenken natuurlijk
terwijl hij zijn koffie opslobberde
bedacht hij, dat het misschien ook slim was
om een bordje te maken
je kent ze wel, van die blauwe met witte letters
met de tekst;
âverboden toegang, artikel wet 461, zus en zoâ
je ziet ze wel in de duinen bijvoorbeeld
moest hij ook een paspoort maken misschien
zodat hij dat kon laten zien
als iemand er naar vroeg?
eigenlijk vond hij, dat dit nergens op sloeg
hij vond het stellen van een grens niet gemakkelijk
eigenlijk maar een hoop gedoe
waarom is het er dan
of waarom zou het eigenlijk moeten?
o, ja, toen wist hij het weer
het was puur voor zichzelf
al jaren deed het hem pijn
als familie, vrienden, kennissen of wildvreemden
zonder toestemming zomaar in zijn innerlijke tuintje
gingen rondlopen, spitten, graaien en grijpen
daarom was het
hij had daar schoon genoeg van
hij ging er paal en perk aan stellen
tot hier en niet verder
punt uit,
tralalaâ¦tralalaâ¦tralalaâ¦
Hans Boomsma
28-01-2010