Geneeskundestudenten tegen afschaffing numerus fixus
29/01/2010 17:24
LMSO
DEN HAAG - Vandaag heeft de RVZ haar rapport gepubliceerd waarin zij pleit voor afschaffing van de numerus fixus voor de geneeskundeopleiding binnen vijf jaar en een eigen bijdrage van studenten en aio's voor hun onderwijs en opleiding. Het Landelijk Medisch Studenten Overleg spreekt namens de Nederlandse geneeskundestudenten zijn zorg uit over de gevolgen indien dit advies wordt overgenomen door de ministers Klink (VWS) en Plasterk (OCW).
Aanleiding voor het opstellen van het advies waren vragen van de Tweede Kamer. Leidt verruiming of opheffing van de numerus fixus voor marktwerking en daarmee lagere salariëring van artsen? Het rapport beantwoord deze vraag met een duidelijke "nee". Ongelimiteerde verruiming van het aantal medisch specialisten leidt niet automatisch tot meer gezondheidswinst; wel tot een toename van de zorgvraag en daarmee de kosten.
De Nederlandse geneeskundestudenten zijn bezorgd over de kwaliteit van onderwijs en daarmee de kwaliteit van de zorg in ons land. Individuele begeleiding van toekomstige zorgverleners is cruciaal. Wilt U iemand aan Uw bed die nog nooit persoonlijk is gecoacht om met patiënten te communiceren?
Kwaliteit hangt sterk samen met de capaciteit van de universiteiten. Met name het aantal coschapplekken, waarbij een-op-een patiëntcontact juist mogelijk zou moeten zijn, speelt hierbij een beperkende rol. Meer studenten betekent minder patiëntcontact en daardoor minder competente artsen. In de theoretische periode voor de coschappen is de student-docentverhouding nu al een punt van zorg, sterke verruiming of afschaffing van de numerus fixus zal tot kwaliteitsvermindering leiden. Tenslotte is de capaciteit van de UMC's berekend op het huidige aantal geneeskunde studenten. Indien er meer studenten worden toegelaten, dienen grove aanpassingen (opstarten medical schools of nieuwe geneeskundefaculteiten) plaats te vinden die waarschijnlijk langer dan de beoogde vijf jaar zullen duren.
Afschaffing van de numerus fixus en een eventueel verhoogd collegegeld, voorgesteld door de RVZ, zorgen niet voor gelijkheid, maar neigen naar het kapitalistische Amerikaanse systeem. Een systeem waar kinderen van rijke ouders makkerlijker kunnen kiezen voor de geneeskunde opleiding. Zij hebben immers de financiële mogelijkheden of een financieel vangnet indien geen opleidingsplaats in de tweede fixus bemachtigd wordt. Het LMSO is van mening dat geneeskunde geen elitaire opleiding dient te worden. De RVZ adviseert de universiteiten de mogelijkheid te geven hun opleidingscapaciteit uit te breiden door enkel het aantal bekostigde geneeskunde plekken te bepalen. Indien universiteiten meer geneeskundestudenten willen opleiden zou deze mogelijkheid geboden moeten worden, aldus de RVZ. De bekostiging zou echter door de student zelf moeten plaatsvinden, bijvoorbeeld door een verhoogd collegegeld. Indien de numerus fixus volledig losgelaten zou worden, wordt geopperd te kijken naar "de mogelijke effecten van het zelf moeten investeren in de opleiding. Dat zou eventueel kunnen leiden tot een geringere belangstelling voor de opleiding waardoor het totale aantal nieuwe aanmeldingen achterblijft bij de 4800 uit 2009/2010". Deze ontwikkeling wordt door het LMSO als bijzonder zorgelijk ervaren, aangezien slechts scholieren van meer gefortuneerde ouders geneeskunde gaan studeren óf dat de geneeskundestudent opgezadeld wordt met een enorme studieschuld. Indien de tweede fixus niet ook sterk verruimd wordt, ontstaat er een grote poule van basisartsen zonder medische vervolgopleiding maar diep in de rode cijfers.
Gezien het feit dat de primaire vraag negatief wordt beantwoord: bij meer geneeskunde studenten gaan de specialisten salarissen niet omlaag, is het LMSO van mening dat de RVZ aanbevelingen tot een slechtere situatie leidt. In het licht van de huidige bezuinigingen binnen de verschillende UMC's zijn wij bang voor kwaliteitsvermindering en toelating tot de geneeskunde opleiding voor de kapitaalkrachtige Nederlander.