Ingezonden persbericht


Waterschapspartij neemt haar verantwoordelijkheid.

Het gaat om het WATER niet om het SCHAP zei de voorzitter van de Unie van Waterschappen vorige week tijdens de bestuurderdag van de Unie. De Algemene Waterschapspartij vindt dat het water het beste gediend wordt door het waterschap en stelt voor de waterschappen in zijn geheel verantwoordelijk te maken voor onze kust verdediging.

Het waterschap heeft de veiligheid tegen het water als primaire zorg. De bevolking en de politiek realiseren zich te weinig dat wij in een rivierdelta wonen. Meer van 25 % van het land ligt onder de zeespiegel. Dit nog los van de mogelijke bedreigingen door de grote rivieren. We leven in een in principe kwetsbare delta. Kijk naar New Orleans en bij voorbeeld de delta in Bangladesh. Maar kijk ook naar de overstromingen in Engeland en de slechte dijken in Frankrijk. In 1953 werden we met de ramp in Zeeland hier hardhandig mee geconfronteerd. De dijken waren niet op orde. Zijn die dat nu wel? Neen, is het keiharde antwoord. Dat komt omdat het rijk er niet in slaagt om het geld ter beschikking te stellen. Cees Veerman en Prins Willem-Alexander gingen ons met deze boodschap voor. Veiligheid tegen de zee is een eerste belang voor een land als Nederland. De burgers betalen er wel voor, maar ze krijgen het niet. Den Haag moet nu bezuinigen. Vorig jaar is aan de waterschappen gevraagd om hieraan bij te dragen. Er ligt nu een deal van 100 miljoen. De waterschappen hebben onderling een verdeling voor deze kosten afgesproken. Helaas is het kabinet demissionair en valt er dus niet te dealen. Tegelijk wacht iedereen op de voorstellen van de heroverwegingscommissies, de verkiezingsprogramma's en daarna op de informateur die na de verkiezingen een regeerakkoord moet zien te bereiken. Er is al een tip van de sluier opgelicht: waterschappen worden opgeheven of bij de provincies ondergebracht.

Dit bestuurlijk kunststukje levert slechts 23 miljoen aan besparing op buiten de rijksbegroting en veroorzaakt op termijn mogelijk grote schade in de uitvoering van de taken. Zo is de politiek weer "klein" bezig: als ze 29 miljard moeten zoeken vinden ze misschien 23 miljoen. Om cynisch van te worden. De overheid levert en passant haar toch al niet grote geloofwaardigheid en bestuurlijke continuïteit in. De nieuwe waterwet is namelijk van 2007, nog geen 3 jaar geleden dus.

De Algemene Waterschapspartij kiest voor veiligheid. Veiligheid voor het land en de mensen die daar wonen. De waterschappen zijn daar voor opgericht. Ze hebben de mogelijkheid om zelfstandig voor deze belangrijke taak belasting te heffen. Het is voor Nederland van existentieel belang om het waterbeheer en de dijken op orde te hebben. Als het land onder water staat hoeft de politiek helemaal niet meer te discussiëren over wat allemaal moet, dan kan er niets! Nu hebben we wel een deltacommissaris en een soort van financiële toezegging van het kabinet, maar dat is geld van de algemene democratie. Geen functioneel geld. Dat betekent dat "de waan van de dag", "het dempen van het begrotingstekort" en "er liggen geen taboes, alles is bespreekbaar" ook op dit geld van toepassing is.

Het gaat om het water, niet om het schap. Er is nu een discussie over de toekomst van de waterschappen. Bovendien zoekt het rijk geld, veel geld. Daarom zet de Algemene Waterschapspartij nu een stap voorwaarts en stelt voor dat de waterschappen de financiering van de kustverdediging, het hoogwaterbeschermingsprogramma, op zich zullen nemen. De waterschappen zijn al verantwoordelijk voor de uitvoering er van, maar moeten steeds om het geld bedelen in Den Haag. Dat kunnen ze ook zelf financieren. Het kan ook goedkoper omdat als de waterschappen het zelf moeten betalen ze ook kritischer naar de uitvoering gaan kijken.

Uiteindelijk zijn de waterschappen in de gelegenheid gesteld om zelfstandig belasting te heffen om ons land te beschermen tegen het water. Ze kunnen dan het geld uit het deltafonds daarvoor in zetten, voor zo ver daar in de toekomst nog geld in zit, en de rest via de vastgestelde verevening tussen de waterschappen onderling zelf financieren.

Het is voor het rijk gunstig om deze last uit de rijksbegroting te halen. Het rijk kan dan zelf bij de burgers uitleggen dat ze wel of niet de belastingen navenant zullen verlagen, dat is hun verantwoordelijkheid. De burgers betalen dan aan het waterschap voor de veiligheid, maar dan krijgen ze het ook!