21 Maart 2010
Tom Coronel - 20 jaar op de limiet
Dit jaar is het exact 20 jaar geleden dat Tom Coronel in de autosport
debuteerde. Tijdens de Paasraces van 1990 op het Circuit Park
Zandvoort verscheen hij voor het eerst aan de start van de Citroën AX
Cup en sindsdien heeft hij veel bereikt in de autosport, zowel
nationaal als internationaal. Rick Winkelman, tv-commentator van RTL
GP, en Coo Dijkman, voorheen autosportverslaggever van De Telegraaf,
hebben besloten de afgelopen 20 jaar van zijn leven in de autosport
vast te leggen in het boek 'Tom Coronel - 20 jaar op de limiet'.
Tijdens de aanstaande Paasraces op het Circuit Park Zandvoort, op
maandag 5 april - toevalligerwijs ook nog eens de verjaardag van Tom
en Tim, wordt het boek officieel gepresenteerd.
In het boek 'Tom Coronel 20 jaar op de limiet' wordt ondermeer belicht
wat en waar 20 jaar autosport hem heeft gebracht en met welke verhalen
dit gepaard is gegaan. Vanzelfsprekend worden die anekdotes in het
boek geïllustreerd met fotos van nu en uit de oude doos. Binnenkort op
deze site meer informatie over de verkrijgbaarheid en de
bestelmogelijkheden van het boek. Hieronder alvast een aantal
fragmenten als voorproefje.
Fragment 1, uit het hoofdstuk 'De Start'
Ik had geen keus, glimlacht Tom Coronel als hem wordt gevraagd hoe hij
in de autosport terecht is gekomen. Zijn familie leefde om te racen.
Hard gaan met autos, daar ging het om. Het begon er al mee dat mijn
tweelingbroer en ik naar een automerk werden vernoemd, Tim Alfa en Tom
Romeo. Mijn opa deed aan motorracen. Bertus van Hamersveld. Hij is
degene uit Oerend Hard van Normaal: Bertus op zijn Norton en Tinus op
zijn BSA. Na een ongeluk op Zandvoort moest een van zijn benen worden
geamputeerd. Het houten been dat hij als vervanging kreeg hangt aan
het plafond van onze indoorkartbaan in Huizen.
Fragment 2, uit het hoofdstuk 'Formule Ford'
Zijn formuledebuut maakte hij in 1992 bij Geva Racing van Gert
Valkenburg. Des Coronels verliep dat niet zonder enige commotie. De
Formule Ford-goeroe kan zich Coronels gesnuffel aan formulewagens nog
goed herinneren. Als een soort privé-sponsoring avant la lettre mocht
Tom in een Peugeotje 205 rijden van Mart van de Sloot, de vader van de
racende Sandra. Zelf had hij een autoradio met CD-speler gekocht om
die weer te verkopen om een accu voor de race op Zolder aan te
schaffen. Maar laat hij die nu vlak voor de kwalificatie uit zijn
klauwen vallen! Die accu leek het nog te doen, maar er zat wel
sluiting in. Met een stekkertje van de hulpstarter aan de zijkant
wisten we het te fiksen. De accu op zijn schoot gelegd en zo reed Tom
de baan op. Hilarisch, vult Valkenburg de talloze anekdotes over Tom
aan.
Fragment 3, uit het 'Voorwoord'
(Vriend en F1-coureur Pedro de la Rosa over zijn tijd met Tom in
Japan)
We trokken privé veel met elkaar op. Met als belangrijk verschil dat
Tom altijd maar doorging. Zijn leven was, en is, één grote race.
Altijd maar gaan, gaan, gaan. Ik kon zijn tempo niet volgen. Ik moet
af en toe wat rust nemen, hij niet. Ik kan me herinneren dat we waren
gaan stappen in Tokio. Om zes uur s ochtends realiseerde Tom zich dat
hij s middags om één uur moest testen op Fuji. We sprongen gelijk in
de auto en reden naar het circuit. Tom pakte een wekker en een
handdoek uit de auto. We gingen nog snel even slapen. In een zanderig
perkje op de begraafplaats naast het circuit. Tom had de wekker gezet
op kwart voor een: vijftien minuten voordat hij moest rijden. Hij
stond op, ging naar het team, reed de snelste ronde van de dag en kwam
terug. Ik zou in de eerste bocht zijn gecrasht. Ik kon zoiets niet.
Tom is onder alle omstandigheden gelijk snel. Ook bij zijn Formule
1-test.
Fragment 4, uit het hoofdstuk 'Anderen over Tom'
(Coo Dijkman, één van de auteurs, over zijn ervaringen met Tom)
Gek doen mag nog steeds van Paulien, moet zelfs van haar want dat
hoort bij hem, zegt ze. Zoals die keer dat ze voor een Arabisch feest
bij Toine Hezemans waren uitgenodigd. De twee kwamen niet in een
Porsche, Bentley of Maserati aanrijden, maar maakten hun entree
gezeten op een kameel die Tom even bij een dierentuin had gehuurd.
Uiteraard was Tom dressed for the occasion, voorzien van allerlei
glinsteringen aan de vingers. Daar wilde een fotograaf wel een mooie
foto van maken. Tom toonde beide handen, de fotograaf zoomde daarop in
maar had niet in de gaten dat Tom intussen ook zijn middelste been uit
zijn broek had gehaald. De foto verscheen later op de website van het
feest en niemand had in de gaten dat Tom weer op pole (paal) had
gestaan. Wie houdt er niet van hem als hij zon geintje uithaalt? Prima
kerel en hij kan nog hard racen ook. Het was mij een genoegen om
twintig jaar met hem op de limiet mee te liften.
Bestellen:
Vul het onderstaande formulier in om het boek te bestellen. Het boek
kost 14,95 Euro, de verzendkosten bedragen 4,95 Euro. Betaling
geschiedt na aflevering met de bijgevoegde acceptgiro.
Zie het origineel
origineel
Tom Coronel