| | | |
| | | | | | | | | | |Pers info | | | | | | | | | | | | |67 |14-04-2010 | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | |Stadsdichter Willem Bierman eert Canadese bevrijders
Willem Bierman, de poëtisch ambassadeur van de stad Apeldoorn, heeft als eerbetoon aan de Canadese bevrijders het gedicht '17 april 1945 en later' geschreven. Op 17 april 2010 is het
65 jaar geleden dat Apeldoorn bevrijd is. Nog één keer komen Canadese veteranen naar Apeldoorn om deze bevrijding samen met de inwoners van Apeldoorn te vieren.
Hoogtepunten van de feestelijke herdenkingsactiviteiten zijn de Nationale Street Parade van veteranen en het Liberation Festival in Omnisport Apeldoorn op zondag 9 mei. Net als vijf en tien jaar geleden is de optocht van Canadese en geallieerde veteranen een indrukwekkend hoogtepunt van de bevrijdingsviering. Als eerbetoon ontvangen de veteranen op ansichtkaart het onderstaande gedicht van de Stadsdichter van Apeldoorn, Willem Bierman.
17 APRIL 1945 EN LATER
Het zijn opgeluchte gezichten langs de kanten.
Dankbaar gezwaai, ook vlaggen doen waarvoor
ze gehangen zijn. Canadese tanks rijden kalm
richting Hoofdstraat, gewichtloos haast. Dit zijn
geen soldaten, zo zien bevrijders eruit. En dit is geen oorlog. De dood is geweest of iets voor later.
Het is een jonge vrouw wier hand het hoogst reikt, haar lach treft de soldaat met alleen oog voor haar. It's a beautiful day, the sky is so big, zegt ze
en het lijkt dat ze zingt.
Het is zijn uitgestoken hand waar heel wat van haar in zou passen, ze weet wel een steegje in de buurt. Maar er komt nóg een tank en nóg een met mannen
met ogen en handen om te onthouden.
Het is vijfenzestig jaar later, het weten is erbij ingeschoten. We'll meet again, zegt ze en het lijkt niet op zingen. We'll meet again, zegt ze maar
het zwijgen is luider. Het is nooit meer bevrijding.
Willem Bierman
17 APRIL 1945 AND BEYOND
These are relieved faces along the road.
Grateful waving, flags too, purposefully hanging. Canadian tanks
calmly moving towards Highstreet, almost weightless. These are no soldiers, this is what liberators look like. And this is no war. Death is past or is for future times.
It is a young woman's hand reaching highest,
her laugh is caught by the soldier with eyes only for her. It's a beautiful day, the sky is so big, says she
and she seems to be singing.
His hand reaching out to her could encompass quite a lot of her, she knows an alley around here.
But another tank is coming and yet another manned
with eyes and hands to remember.
Sixty-five years on and insight
has been lost. We'll meet again, she says and it does not sound like singing. We'll meet again, she says but the silence is louder. Liberation will never be.
Willem Bierman
(translated by Ceciel Latooij)
| | |
| | | |Telefoon (055) 580 13|
| | | |63 |
| | | | | |
| |Telefax (055) 580 11 |
| | | |55 |
---- --