Minister Verburg laat de zeehonden stikken en maakt een lange neus naar het Parlement
In december 2009 nam het Parlement een motie (PDF) aan om de
Zeehondencrèche geld ter beschikking te stellen voor onderzoek naar de
verontrustend grote aantallen zeehonden met longwormen in de opvang.
Honderden dieren overspoelden de crèche in die tijd.
Minister Verburg maakt nu een lange neus naar de Tweede Kamer en zorgt
er via een trucje voor dat de aan de crèche verbonden wetenschappers
dat onderzoek toch niet mogen doen.
Longwormpatiënt
Deze winter werden er ongewoon veel zeehonden met ernstige
longwormproblemen naar de Zeehondencrèche gebracht. Het ging om
halfvolwassen dieren die in de wormen stikten als ze niet behandeld
werden. Ze lagen naar adem happend op de Nederlandse kusten. Honderden
zijn er door de crèche gered en gezond en aangesterkt weer
vrijgelaten. Het liefst vangen wij natuurlijk geen of zo weinig
mogelijk zeehonden op, dus onderzoek naar de oorzaak is van het
grootste belang. De Kamer constateerde in haar motie dat de
Zeehondencrèche de functie van kenniscentrum heeft, waar fundamenteel
praktijkonderzoek wordt verricht. Met onze archieven en bloed- en
weefselmonsters die tot 35 jaar terug gaan, een hele reeks van
wetenschappelijke publicaties en nauwe samenwerking met o.a. de
Universiteit Leiden zijn onze wetenschappers in een uitstekende
positie om dat wetenschappelijk onderzoek te doen.
Dat vond het Parlement.
Maar niet de minister.
Voor zeehondenonderzoek is het ministerie van LNV volledig afhankelijk
van één onderzoeksinstituut, IMARES in Wageningen. Daar gaan jaarlijks
miljoenen naar toe en dat onderzoeksinstituut werd boos omdat
misschien wel honderdduizend van "hun" euro's naar de Zeehondencrèche
zouden gaan.
Minister Gerda Verburg (CDA) verzon daarom een trucje. Ze vertelde de
Kamer dat het geld niet naar de Zeehondencrèche gaat maar "naar de
Trilaterale Zeehonden Expert Groep". Daarin zit een klein groepje
onderzoekers uit Denemarken, Duitsland en Nederland. Onze
wetenschappers mogen van de minister om onduidelijke redenen in deze
groep niet meedoen. IMARES is de enige Nederlandse club die dat wél
mag. Zo krijgt IMARES via een omweg toch het onderzoeksgeld, staat het
Parlement in zijn hemd, staat de Zeehondencrèche weer met lege handen
en houden de zeehonden hun longen vol met wormen.
21-04-2010 Bron: Zeehondencrèche Lenie 't Hart