Gemeente Ameland


Verslag 1e bijeenkomst Ameland voor Iedereen

Zestien betrokken waren aanwezig tijdens de bijeenkomst 'Ameland voor Iedereen' op 29 april 2010. Tijdens de bijeenkomst konden aanwezigen met elkaar discussiëren over wat er verbeterd kan worden aan de toegankelijkheid van Ameland voor iedereen, met mensen met een beperking als bijzondere aandachtsgroep.

Â

Marijke Vrancken, consulent van Programma VCP, opent de bijeenkomst waarna Nico Oud, wethouder van de gemeente Ameland vertelt over de aanleiding voor dit project en de samenwerking tussen Ameland en Programma VCP. Op 27 mei 2009 is via een samenwerkingsovereenkomst afgesproken dat Ameland zo toegankelijk mogelijk voor iedereen wordt. Het project richt zich op Amelander inwoners, bedrijven en toeristen. Mensen die bijvoorbeeld nog nooit met een rollator hebben gelopen, kunnen zich niet goed voorstellen hoe dat is. Ondernemers zouden zich moeten kunnen inleven in de moeilijkheden en mogelijkheden van een beperking. Uitgangspunt daarbij: mensen moeten zich zo zelfstandig mogelijk kunnen bewegen; in en buiten de accommodaties. Het project wil zowel aandacht besteden aan bewustwording als aan toegankelijkheid. Dat laatste in fysieke zin (het treffen van praktische maatregelen om de toegankelijkheid te verbeteren) en in mentale betekenis (benadering en bejegening van mensen met een beperking). Nico Oud benadrukt: gemeente, ondernemers, bewoners: we willen het samen doen. We horen graag uw stem!

Â

Marijke Vrancken licht toe wat Programma VCP is en doet. VCP ondersteunt op lokaal niveau de belangenbehartiging van mensen met een beperking of chronische ziekte en streeft daardoor naar een âinclusieve samenlevingâ, waarin iedereen kan meedoen. Wie is daarvoor verantwoordelijk? Wij! Mensen met en zonder beperking, ondernemers, de gemeente. We horen daarom graag de stem van alle Amelanders. Wat zijn de knelpunten? Welke voorstellen voor verbetering leven er? Marijke Vrancken benadrukt het belang van âinclusief denkenâ, dat de grondslag vormt voor de inclusieve samenleving. Het lijkt vanzelfsprekend om vóóraf rekening te houden met mensen met een beperking, maar vaak moeten achteraf maatregelen worden genomen om alles weer te repareren. Er is meestal geen sprake van onwil. Men staat er gewoon te weinig bij stil. Fysieke toegankelijkheid is van belang: mensen moeten met openbaar vervoer ergens kunnen komen; zonder drempels kunnen mensen met een beperking ook binnen komen, waarna ze ook gebruik kunnen maken van het aangebodene. Daarnaast wil het project aandacht geven aan de mentale toegankelijkheid: bejegening, gedrag, houding ten opzichte van mensen met een beperking. Hen rechtstreeks aanspreken bijvoorbeeld, in plaats van de begeleider.

Â

Sandra de Vries, die een jaar lang bij de gemeente werkt in het kader van haar afstuderen in de richting âManagement en Toerismeâ, licht het project âAmeland voor iedereenâ nader toe. De droom van de gemeente is dat alles zo toegankelijk mogelijk moet worden voor de inwoners van Ameland en voor de toeristen. Hiermee bedoelen we alle voorzieningen (fysiek) en de samenleving (mentale toegankelijkheid). Ook de benadering van en communicatie met mensen met beperkingen spelen in dit kader een belangrijke rol. Zodat uiteindelijk de toegankelijkheid van het eiland en de inclusieve samenleving en saamhorigheid centraal staan, ongeacht wie je bent en wat je doet. De inwoners en ondernemers van Ameland moeten hier ook zeker bij betrokken zijn. Hier zal het begin gemaakt moeten worden, dat dan doorgetrokken kan worden tot de toeristen. De resultaten van de âwarming upâ in mei 2009 zijn positief. Veel ondernemers zijn vriendelijk en veelal meteen bereid om aanpassingen te doen of er in ieder geval over na te denken. Daarnaast is draagvlak gecreëerd op een bijeenkomst in Ballum met vertegenwoordigers van de gemeente en ondernemers. Tijdens de miniconferentie Handicap & Samenleving in Dokkum halverwege februari 2010 werden ook positieve reacties over dit project uitgesproken.

Openbare ruimte en gebouwen, vervoer, werk, scholing, zorg, sport, winkelen, recreatie en toerisme; informatievoorzieningen en communicatie. Het zijn allemaal zeer belangrijke aandachtsgebieden als het gaat om toegankelijkheid. Iedereen wil zijn gang kunnen gaan zonder daar al te veel hulp van anderen bij nodig te hebben. Dit geldt natuurlijk ook voor de bewoners van Ameland. Kunnen zij zomaar mee met het openbaar vervoer, kunnen ze deelnemen aan sportactiviteiten en kunnen zij gewoon een baan vinden? En een heel belangrijk aspect is de (betrouwbaarheid van de) informatievoorziening hierover.

Het is van belang om de eigen burgers en ondernemers goed bij dit project te betrekken. Het kan de economie op het eiland stimuleren en de leefbaarheid vergroten. Denk aan bijvoorbeeld toegankelijk gratis openbaar vervoer voor 65+ of een goede dagopvang (ontlasting mantelzorg), en sportfaciliteiten waar iedereen gebruik van kan maken. Voor de leefbaarheid op het eiland staat de toegankelijkheid van de openbare ruimte ook hoog op de prioriteitenlijst.

Daarnaast kan het imago van het eiland verbeteren wanneer totale toegankelijkheid bereikt wordt. Meer toeristen en het bereiken van verschillende doelgroepen kan bijdragen aan een verbreding van het seizoen waarmee ook omzetverhoging gepaard gaat.

Â

André-Douwe de Vries, beleidsmedewerker gemeente Ameland: Een WMO Adviesraad is voor de gemeente een verplichting. In de bestaande Raad zijn een aantal groepen niet vertegenwoordigd: onder andere mensen met een beperking, mantelzorgers. De betreffende achterbannen zijn op Ameland, ook vanwege de schaal van de gemeente, moeilijk te organiseren, met als gevolg dat het lastig is een goed functionerende adviesraad van de grond te krijgen.

De WMO Adviesraad kan de gemeente gevraagd en ongevraagd voorzien van (niet bindend) advies. Op dit moment is voor heel veel mensen niet duidelijk wie er in de WMO-Raad zitten.André Douwe de Vries roept de aanwezigen op zich aan te melden voor de WMO Adviesraad. "Vaak blijkt dat mensen blij zijn dat ze hun mening kwijt kunnen. De gemeente op haar beurt is blij met de geluiden uit de samenleving".

Marijke Vrancken heeft bij onder andere de opzet van Wsw-raden ervaren hoe belangrijk het is dat raden, dus ook WMO-adviesraden, worden getraind en gecoacht. Zij roept de aanwezigen op om mee te praten over en invloed uit te oefenen op plannen en beleid van de gemeente. Een van de aanwezigen meldt zich ter plekke aan voor de WMO-Raad. Na afloop melden zich nog twee aanwezigen als reserveleden aan.ã

ã

Opmerkingen bewoners

* In het kader van âNes autoluwâ rijden de bussen niet meer door de dorpskern. Dat levert voor veel mensen problemen op door de grote(re) afstand naar de haltes.

* Diezelfde bereikbaarheidsproblemen gelden voor het verplaatsen van de parkeerplaatsen naar de rand van het dorp.
* Autoluw was een mooi plan, maar het werkt voor geen meter.
* Er zijn te weinig invalidenparkeerplaatsen in Nes.
* Het parkeerterrein van de supermarkt in Hollum was afgelopen winter een grote ijsbaan.

* Hoe krijg je de âouderwetse burenhulpâ weer terug? Helpen met vuilnis buiten zetten; stoep sneeuwvrij maken etc.
* Heel vaak wordt verwezen naar âwwwâ¦â¦.â. Maar er zijn nog steeds de nodige mensen die geen computer/internet hebben of er niet mee kunnen omgaan.

* Internet is te ingewikkeld en te vermoeiend, zeker als je uithoudingsvermogen niet zo groot is. , Nederlands Centrum voor Totale Toegankelijkheid: er zijn richtlijnen voor toegankelijk internet die helaas nog maar heel weinig worden toegepast. De overheid is in ieder geval verplicht om aan die normen te voldoen. Ook Ameland werkt daaraan.

* Wanneer je een aanvraag doet voor iets, word je niet op de hoogte gehouden van de stand van zaken.

* Ook al gaat het nu goed met je eigen mobiliteit: dat kan morgen anders zijn.

* Maatregelen rondom toegankelijkheid duren vaak zo lang dat je er als oudere niet meer van kunt profiteren.

* Daar waar de bestrating is vernieuwd, zijn de wegen moeilijk begaanbaar. De, vanwege de afwatering aangebrachte, glooiing in de weg is te hoog.

* Er zijn teveel drempels bij winkels en goten aan de zijkanten van de weg. Dat maakt het moeilijk om in winkels te komen.
* In restaurants ontbreken meestal de invalidentoiletten.
* Bussen zijn niet altijd toegankelijk (genoeg).
* Toeristen nemen in de zomermaanden âbezitâ van het eiland. Dat beïnvloedt zowel de toegankelijkheid als de veiligheid van de openbare ruimte.

Nico Oud en André-Douwe de Vries reageren op de gemaakte opmerkingen.
* Veel zaken kunnen gemeld worden via de WMO-Raad. Het zou heel mooi zijn wanneer mensen hun belangen groeperen en daar samen voor opkomen.

* Opgemerkt wordt dat mensen met een beperking extra werden getroffen door het barre weer. Van de andere kant: er ligt ook een verantwoordelijkheid voor ondernemers en omwonenden. Ook daarvoor is bewustwording heel belangrijk.

* Er is een WMO-folder in de maak.

* Het is een optie om bijvoorbeeld tweewekelijks een gemeentelijk spreekuur waar mensen met vragen en opmerkingen terecht kunnen in de dorpen te houden.

* Medewerkers van de gemeente kunnen op huisbezoek gaan bij bewoners die niet naar de gemeente toe kunnen komen om bijvoorbeeld WMO-voorzieningen aan te vragen. Mogelijk is dat te weinig bekend.
* Terugkoppeling door de gemeente zien we als heel belangrijk.
* Bijeenkomsten als deze zouden vaker moeten plaatsvinden.
* De uitvoering van de bestrating is een algemeen probleem. Dat moeten we dan ook veralgemeniseren: automatisch meenemen in bestek en beleidsvoering.

* Aan toegankelijk vervoer wordt gewerkt. Het is mogelijk om een beroep te doen op een vervoersvoorziening vanuit de WMO.

Nico Oud sluit de bijeenkomst af met een aantal conclusies. Het was een prettige bijeenkomst met een ongedwongen en betrokken sfeer. Het is duidelijk dat het project het nodige losmaakt. De aanwezigen stellen het project âAmeland voor Iedereenâ op prijs. Hoewel er flink wat opmerkingen zijn gemaakt, lijken nogal wat zaken aangepakt te kunnen worden via heldere communicatie en informatievoorziening. Mensen willen graag weten wat de gemeente doet en stellen er prijs op te horen of, hoe en wanneer zaken gebeuren. De WMO Adviesraad kan een belangrijk communicatiemiddel zijn. Dat geldt ook voor gemeentelijke spreekuren.

Â

Wensenlijst

Er kan, uit alle opmerkingen die tijdens de bijeenkomst werden gemaakt, een lijst van wensen worden gedestilleerd.

* Bereikbaarheid verbeteren, met name in Nes, van zowel busvervoer als parkeren.

* Aantal invalidenparkeerplaatsen uitbreiden.
* Bestrating (glooiing) is belangrijk aandachtspunt voor de gemeente.
* Toegankelijkheid en veiligheid van de openbare ruimte in het zomerseizoen.

* Hoogteverschillen bij o.a. winkels zoveel mogelijk voorkomen.
* Mogelijkheden bekijken om onderlinge hulp weer op de agenda te krijgen.

* Internet toegankelijk maken en alternatieven geven voor het gebruik van internet (telefoonnummers).

* Onderzoeken of het mogelijk is om bijvoorbeeld gratis computercursussen aan te bieden âOmgaan met internetâ voor mensen met een beperking of vrijwilligers opleiden om in een maatjesproject deze groep te ondersteunen.

* Ondersteuning en begeleiding WMO-Adviesraad.
* De burger actief informeren en op de hoogte houden van aanvragen.
* Inclusief denken en doen introduceren binnen het gemeentelijk apparaat.

* Voortdurende aandacht voor communicatie en informatie.

Â
De tweede bijeenkomst in het kader van âAmeland voor Iedereenâ vindt plaats op maandag 10 mei a.s., om 14.00 uur in De Stelp in Hollum. Iedereen is van harte welkom!

dinsdag 4 mei 2010