Detailhandel waarschuwt voor zinloze duurzaamheidslabels
12 mei 2010
---
Consument betaalt de prijs
Vakcentrumdirecteur Patricia Hoogstraaten overhandigt vandaag als
voorzitter van de stuurgroep Europa van Detailhandel Nederland de
brochure `Winkeliers & werkbare duurzaamheid' aan Bas Eickhout,
Europarlementariër voor GroenLinks. Belangrijke boodschap is dat
winkeliers zich graag inzetten om voor de consument de duurzame keuze
de makkelijke keuze te maken. Daarvoor is een vereiste dat
duurzaamheidslabels relevante en begrijpelijke informatie bevatten.
Het Vakcentrum is met Detailhandel Nederland fel gekant tegen de
invoering van zogeheten `land van oorsprong'-etiketten op alle
textielproducten die worden geïmporteerd van buiten de Europese Unie.
Dergelijke etiketten zeggen praktisch niets over of het geïmporteerde
textiel duurzaam is geproduceerd. Daarentegen leiden de etiketten er
volgens berekeningen van de Europese Commissie wel toe dat
geïmporteerde kledingstukken gemiddeld EUR 1,50 duurder worden. Voor
een gemiddeld Nederlands huishouden betekent dit dat de uitgaven aan
kleding op jaarbasis met ongeveer EUR 100 zullen stijgen.
In 2008 gaf een Nederlands huishouden EUR 1353 uit aan kleding.
Invoering van een zinloos `made in'-label zou daarvan EUR 1453 maken,
een stijging van uitgaven met ruim 7%.
Een `land van oorsprong'-etiket, waarvoor de Commissie interne markt en
consumentenbescherming van het Europees Parlement (EP) zich uitspreekt,
voldoet niet aan de criteria van relevantie en begrijpelijkheid. Zo'n
soort `made in'-label zegt bijvoorbeeld bar weinig over mensenrechten.
Leidend voor de oorsprongsaanduiding zal volgens de EP-commissie het
land moeten zijn waar de pure eindassemblage is gebeurd. Dus niet het
land waar bijvoorbeeld katoen is geplukt en ook niet het land waar deze
katoen vervolgens is geweven.
De keuze van het land van pure eindassemblage is compleet willekeurig.
De toegevoegde waarde voor de consument is nihil. Daarentegen is wel
duidelijk dat dit soort labels textielimporten duurder zal maken. Deze
kostenverhoging wordt veroorzaakt door het aanbrengen van de etiketten,
controle op productieketens, alsmede administratieve- en controlekosten
in verband met documentatie en douaneafhandeling. Detailhandel
Nederland vreest dat het EP zich laat leiden door protectionistische
argumenten.
Er is ook een aantal andere, reeds ingevoerde Europese
duurzaamheidslabels, zoals het ecolabel en energielabel, die op de
punten relevantie en begrijpelijkheid tekortschieten. Het Europese
energielabel geeft een vertekend beeld. Door de grofmazige opzet vallen
apparaten als koelkasten en wasmachines al snel in de hoogste
energiezuinigheidscategorie. Dit maakt het voor de consument moeilijker
in plaats van makkelijker om te bepalen welke producten nu
daadwerkelijk het meest energiezuinig zijn. Voor het ecolabel geldt dat
de meeste consumenten simpelweg onbekend zijn met waar het label voor
staat.
Natuurlijk heeft ook de levensmiddelendetailhandel met
duurzaamheidslabels te maken. Daarnaast heeft een uitgebreide discussie
plaatsgevonden over herkomstetikettering en voedingswaardedeclaraties
op levensmiddelen. Er dient absoluut voorkomen te worden dat onwerkbare
situaties ontstaan en dat de consument de prijs betaalt voor zinloze
labeling en vervolgens door de bomen het bos niet meer ziet.
Vakcentrum Levensmiddelen