Universiteit van Tilburg

Persbericht 17 mei 2010

Een nieuwe en betere methode voor verkiezingen

Afscheidsrede hoogleraar Harrie de Swart

In het huidige kiessysteem mag de kiezer alleen zijn eerste voorkeur uitspreken en wordt aan de kiezer een minimum aan informatie gevraagd. Scheidend hoogleraar Harrie de Swart stelt een nieuw kiessysteem voor waarin de kiezer veel meer informatie kan geven: een beoordeling van alle kandidaten. Door deze veel rijkere informatie op adequate wijze te verwerken komen we tot een uitslag die veel beter weergeeft wat de wens van de kiezers is.

Het vertrouwde `meeste stemmen gelden' heeft veel kwalijke eigenschappen en is zowat het slechtste mechanisme om een keuze uit drie of meer alternatieven te maken, stelt De Swart. Daarom is er in de loop van de tijd een aantal alternatieven ontwikkeld die veelal beter zijn, zij het niet volmaakt. Al deze mechanismen gaan ervan uit dat de kiezer een volgorde van voorkeur over de verschillende alternatieven in zijn hoofd heeft. Maar als je kijkt naar de manier waarop in de praktijk bij wedstrijden een winnaar, een tweede en derde kandidaat wordt gekozen, dan gebeurt dat niet doordat de juryleden een volgorde van voorkeur voor de kandidaten geven. In plaats daarvan geven zij een evaluatie van elke kandidaat. Bijvoorbeeld, in het Nederlandse onderwijs worden evaluaties gegeven in termen van cijfers 1 tot 10.

Evaluaties geven van elke kandidaat of partij heeft veel voordelen: zo kun je als kiezer bijvoorbeeld uitdrukken dat je twee of meer kandidaten dezelfde evaluatie geeft, en dat je de ene kandidaat niet alleen prefereert boven de andere, maar ook in welke mate. Om deze redenen heeft De Swart's promovendus Manzoor Zahid een combinatie van de traditionele en nieuwe manieren ontwikkeld, de Borda Majority Count genaamd, die superieur lijkt.

Parlementszetels
Volgens de Borda Majority Count geeft iedere kiezer een waardering of beoordeling van iedere kandidaat of partij in termen van 6 (uitstekend), 5 (zeer goed), 4 (goed), 3 (acceptabel), 2 (slecht) en 1 (verwerpelijk). Door voor iedere kandidaat de behaalde punten op te tellen, krijgen we de score van die kandidaat. In het geval van parlementsverkiezingen tellen we de scores van de diverse partijen bij elkaar op en delen deze som door 150, het aantal kamerzetels. Het resultaat is dan het aantal punten dat nodig is om een zetel in het parlement te verwerven. En terwijl in het huidige kiessysteem een partij zich specifiek kan richten tot een bepaalde bevolkingsgroep, is het bij dit nieuwe verkiezingsmechanisme voor een partij belangrijk om van alle kiezers een zo goed mogelijke beoordeling te krijgen.

Prof. dr. H.C.M. (Harrie) de Swart (1944) was hoogleraar Logica en Taalanalyse in het departement Filosofie van de Universiteit van Tilburg van 1980 tot 2009. Hij studeerde Wis- en Natuurkunde aan de Katholieke Universiteit in Nijmegen van 1962 tot 1966. Na zijn afstuderen in de richting Logica, Grondslagen en Filosofie van de Wiskunde, werd hij daar benoemd tot wetenschappelijk medewerker, eerst bij het departement Wiskunde en later bij de faculteit Filosofie. Hij verdedigde zijn proefschrift over de intuitionistische logica in 1976 met Johan de Iongh als promotor. Het academisch jaar 1976-1977 was hij, met steun van de Niels Stensen Stichting, Visiting Fellow in het departement History and Philosophy of Science van de Universiteit van Princeton, USA. Momenteel geeft hij colleges logica en sociale keuze theorie bij de faculteit Filosofie van de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Hij schreef talrijke artikelen en boeken.