Erasmus Universiteit Rotterdam

Oratie Mw. Prof.mr.dr.H.S. Taekema

Titel oratie
Het probleem van pragmatisme, een vertrekpunt voor rechtstheorie en rechtsmethodologie

---

Leerstoel:
Inleiding tot de rechtswetenschap en rechtstheorie

Datum
21 mei 2010 16:00

---

Locatie:
Woudestein, aula

---

Faculteit
Faculteit der Rechtsgeleerdheid (FR)

Het recht is geen systeem, maar een praktijk

Pragmatische visie nodig om het recht beter te begrijpen

Het recht is geen vaststaand systeem van regels, maar een praktijk die wordt vormgegeven door ondermeer rechters, maatschappelijke organisaties en burgers en die nauw is verbonden aan de tijdgeest. Dit stelt prof.dr. Sanne Taekema in haar oratie `Het probleem van pragmatisme, een vertrekpunt voor rechtstheorie en rechtsmethodologie', die zij op vrijdag 21 mei 2010 uitspreekt. Haart stelling verklaart dat de SGP geen vrouwen op de kandidatenlijst hoefde te zetten, maar nu aanloopt tegen een gerechtelijke uitspraak met artikel 7 `Participatie in het politieke en openbare leven' uit het Vrouwenverdrag als leidraad.

Met haar oratie aanvaardt Taekema het ambt van hoogleraar Inleiding tot de rechtswetenschap en rechtstheorie in de Faculteit der Rechtsgeleerdheid. Volgens Taekema moet het recht worden gezien als een praktijk van handelingen en verwachtingen van verschillende actoren. Mensen gebruiken rechtsregels om hun handelingen beter op elkaar af stemmen. Zo geven zij op hun beurt het recht verder vorm. Als we het recht zien als een handelingspraktijk waarbij het oplossen van problemen centraal staat, een pragmatische visie, begrijpen we het recht beter dan wanneer we het recht als wettensysteem zien, meent Taekema.

Het pragmatisme trekt Taekema door naar de positie van wetenschappelijk juridisch onderzoek. Zij betoogt dat juristen zich niet moeten laten beperken door de grenzen van hun vakgebied, maar dat het verstandig is om interdisciplinair onderzoek te doen, hierbij gebruik makend van wetenschappelijke visies en methoden uit andere vakgebieden. Dit zal niet alleen de rechtswetenschap, maar ook de praktijk van de rechtspraak ten goede komen. Deze heeft dat ook zeker nodig, want de onterechte veroordeling van Lucia de Berk was voor een groot deel te wijten aan gebrekkige communicatie tussen rechters en deskundigen over de wetenschappelijke methoden van de medische wetenschap en de statistiek, stelt Taekema.