Wageningen Universiteit en Researchcentrum
27 mei 2010
Stadsparken zijn een goede ontmoetingsplek voor verschillende etnische
groepen. Een goede inrichting leidt ertoe dat er voor elk wat wils is,
stelt Wagenings onderzoeker Karin Peters in het laatste nummer van
Urban Forestry and Urban Greening.
Peters, verbonden aan de leerstoelgroep Sociaal-ruimtelijke analyse,
onderzocht in vijf stadsparken in Utrecht, Arnhem, Nijmegen en Haarlem
wat autochtonen en Nederlanders van Turkse en Marokkaanse afkomst zoal
in stadsparken doen en wat ze er waarderen. Iedereen vond de parken een
ontspannen plek om rond te hangen en gezellig samen te zijn met familie
of vrienden. De autochtone Nederlanders fietsen en wandelen wat vaker
in het park, de Turkse en Marokkaanse Nederlanders zitten vaker in
grote groepen te picknicken.
Hond
Ze komen niet naar het park om mensen uit andere culturen te ontmoeten,
maar vinden de verscheidenheid leuk om mee te maken. Soms komt het tot
een praatje, meestal via de hond of de kinderen. âHet park leidt tot
familiariteitâ, zegt Peters, âomdat mensen zich er op hun gemak voelen.
In de publieke ruimte krijgen mensen een gevoel in wat voor samenleving
ze leven. In de winkelstraat krijg je ook een beeld, maar die plek is
veel vluchtiger en functioneler.â
Eten
De inrichting van het park kan helpen om die aantrekkelijk te maken
voor mensen van alle leeftijden en etnische achtergronden. Een goed
grasveld om op te voetballen is een goede ontmoetingsplek in het park.
âIn het Thiemepark in Nijmegen is het grasveld met opzet op een helling
gelegd, zodat er niet gevoetbald kan worden. Zo beperk je de mobiliteit
van mensen, maar bied je wel meer ruimte om rustig te kletsen en wat te
eten.â Naast voetbalveldjes zorgen voldoende zit- en schaduwplekken
ervoor dat mensen graag in een stadspark komen. Verder zien de
allochtonen graag voorzieningen om te kunnen barbecueën en een
koffiehuis in het park. Een goede inrichting zorgt er mede voor dat
iedereen zich welkom voelt in het park, zegt Peters, zodat niet één
bepaalde groep de overhand krijgt. Ze deed het onderzoek samen met
Birgit Elands en Arjen Buijs van de leerstoelgroep Bos- en
Natuurbeleid. | Albert Sikkema
Bovenstaand bericht is geproduceerd door de redactie van Resource, het
blad voor Wageningen UR (University & Research centre). Meer informatie
bij Pers- en wetenschapsvoorlichting van Wageningen UR, e-mail:
pers.communicatie@wur of bij de redactie van Resource, e-mail:
resource@wur.nl. Zie ook www.resource.wur.nl.
Stadsparken als multiculturele ontmoetingsplaats.pdf