Ingezonden persbericht


Persbericht

C1000 'WINT' KATTENVOERPRIJS

Beluister (of download) de radiospot: http://wakkerdier.nl/downloads/?file=WakkerDier-C1000-Kiloknal-TasTijn-R15.mp3

Amsterdam, 6 juni 2010; C1000 heeft de kattenvoerprijs van Wakker Dier 'gewonnen'. Zij verkochten het vaakst vlees voor dumpprijzen, zelfs onder de gemiddelde prijs van kattenvoer van ¤4,12 per kilo. C1000 'wint' hiermee 250 bijtende radiospotjes op landelijke radio waarin Wakker Dier het dierenleed achter het kiloknallervlees van C1000 aan de kaak stelt. Wakker Dier wil hiermee een einde maken aan het aanbieden van vlees voor dumpprijzen. De dieren betalen hiervoor de prijs. De kritiek op de kiloknaller wordt breed gedeeld. Eerder was er al felle kritiek van boeren, slagers, slachterijen, politiek en dierenorganisaties op de kiloknaller. Wakker Dier zet in 2010 een fors offensief in tegen de kiloknaller: "Een kilo vlees is een kilo dier , geen dumpartikel" Soortgelijke campagnes van Wakker Dier tegen onverdoofde biggencastratie, blank kalfsvlees en legbatterij-eieren hadden allen binnen een jaar succes.

Uitslag kattenvoerprijs

De afgelopen 12 weken werd door de 8 grootste supermarkten 132 keer vlees verkocht onder de gemiddelde prijs van kattenvoer, van ¤4,12 per kilo. C1000 was met 40 reclame-acties verantwoordelijk voor bijna éenderde van deze kiloknallers. C1000 stunt meer dan twee keer zoveel met vlees dan de gedeelde nummers twee, Plus en Jumbo (18). De kip is het grootste slachtoffer van de stunts: 67 van de 132 kiloknallers waren kip, 33 keer varkensvlees, 22 keer rundvlees en 10 keer gemengd vlees.

Kip de dupe van gestunt

De kip is het meest 'verdingt' en verworden tot halffabricaat van vlees. Wageningen Universiteit schreef hierover (i):

'Het vleeskuiken is al een poosje geen echt kuiken meer... Dit juveniele spierbundeltje is weliswaar een technologisch hoogstandje, maar vanuit welzijnsoogpunt een ramp....Tegen zo'n explosieve groei in een tijdsbestek van zes weken zijn hun hart, longen en poten nauwelijks bestand. Sommige dieren groeien daarom letterlijk dood. ... Andere dieren worden zo zwaar dat hun eigen poten ze niet meer kunnen dragen. Ze zakken er doorheen en kunnen nauwelijks meer bewegen. Er is fundamenteel iets mis met de dieren.’

Enkele voorbeelden van prijsbesparingen:


- Door de ruwe vangstmethode(ii) van kippen in Nederland lopen 29 miljoen kippen (8%) jaarlijks vleugelkneuzingen en breuken op. Het bespaart een stuiver per kipfilet ten opzichte van de diervriendelijkere 'Zweedse vangmethode'(iii).


- De kippen worden met 20 op een vierkante meter gepropt en komen nooit buiten. Een (overdekte) uitloop naar buiten kost ca. een stuiver per kipfilet(iv).


- De in de vee-industrie gefokte extreem snel groeiende 'plofkip' kent grote welzijnsproblemen. Voornamelijk door de snelle groei sterven 16 miljoen kuikens jaarlijks voortijdig en voetzoolontstekingen, borstblaren en -pukkels worden verergerd. Een iets minder snel groeiend ras kent bijna vier keer minder (-71%) vroegtijdige sterfte en vrijwel geen voetzoolontstekingen of borstblaren. Dit kost circa een dubbeltje per kipfilet(v).

Kattenvoer: luxe luxer, luxueust

Waar supermarkten bij vlees vrijwel alleen concurreren op prijs, wordt bij kattenvoer juist op kwaliteit en luxe geconcurreerd. Zo hebben de meeste supermarkten een luxe huismerk ('excellent') bij kattenvoer maar is in veel supermarkten kipfilet maar in 1 soort te krijgen: de goedkoopste.

De gemiddelde kattenvoerprijs is ¤4.12 per kilo (goedkoopste ¤0,56/kilo, duurste ¤12,88/kilo). Dit is vastgesteld door bij verschillende supermarkten de gemiddelde kiloprijs te bepalen van het gehele assortiment (totaal 132 soorten) kattenvoer.

Enkele voorbeelden:


- Sheba luxe maaltijd kipfilet; ¤12,64 per kilo


- Gourmet gold diamant rund; ¤10,94/kilo


- AH excellent tonijn in orientaalse saus; 8,12/kilo


- Gourmet gold, zeevis in bechamelsaus; ¤5,80/kilo


- Whiskas dental protection plus rund; ¤3,35/kilo

Keerpunt: de kiloknaller onder vuur

Supermarkten stunten meer dan ooit met vlees. Een kwart (24,5%) van het vlees dat in 2009 over de toonbank ging in de supermarkten was een kiloknaller (in de reclame). Dat was in 2008 bijvoorbeeld nog 19,4%(vi). Supermarkten gebruiken de kiloknaller als trafficbuilder: extreem goedkope aanbiedingen, vaak zelfs beneden inkoopsprijs, om klanten te lokken die dan ook andere producten kopen. Zo daalde de gemiddelde prijs van een kilo varkenskarbonade in supermarkten tussen 1995 en 2008 van ¤6,35 naar ¤5,35 terwijl deze alleen om de inflatie te compenseren had moeten stijgen naar ¤8,25(vii). Op de korte termijn kopen supermarkten dan vaak niet dieronvriendelijker in, zo verweert ook C1000 zich met dit argument, maar op de lange termijn ontstaat steeds meer druk op een lage inkoopprijs en worden boeren gedwongen nog goedkoper te produceren, vaak ten koste van dieren. Daarnaast worden consumenten zo opgevoed dat deze extreem lage vleesprijzen normaal zijn. De weerstand tegen het stunten met vlees neemt echter enorm toe. Boeren, slagers, slachterijen, politiek en dierenorganisaties zijn eensgezind in hun weerzin tegen de kiloknaller.

einde persbericht