tot 5 juli 2010
Vrij Democratisch
62 affiches in De Affiche Galerij
Kunstacademiestudenten Rotterdam, Den Haag
nemen het recht van spreken
Station Spui, tramtunnel Den Haag
Toegang gratis
vanaf 11 juni 2010
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | |De Affiche Galerij heeft dit voorjaar ruimte geboden aan drie projecten in het kader van Den Haag Design en Overheid. Het eerste was SoS Government rules Design. De Haagse stichting Schoon of Schijn, een aantal in Berlijn gevestigde ontwerpers en De Nieuwe Garde gaven hun ongezouten mening over de wisselwerking tussen overheid en design, het huidige rijkslogo en het opdrachtgeverschap van de Nederlandse overheid. KiesLokaal, de tweede tentoonstelling, gaf een overzicht van lokale en regionale verkiezingsaffiches uit de collectie van het Haags Gemeentearchief. Een interessant overzicht van ruim 50 jaar (periode 1950 - 2002) verkiezingscampagnes en grafisch vakmanschap.
Het afsluitende project is Vrij Democratisch. Eerstejaars studenten Grafisch Ontwerpen en Fotografie hebben de opdracht gekregen een affiche te ontwerpen voor een fictieve politieke partij óf voor een fictieve maatschappelijke belangenorganisatie. Vrij Democratisch
Het gaat hierbij nadrukkelijk niet om het begrip democratie en de mening die de student daarover heeft. In deze opdracht moet de student juist laten zien dat hij in staat is een helder en pakkend beeld te creëren. In een tijd waarin we overspoeld worden met visuele prikkels is dit bepaald geen gemakkelijke opgave. Toch zijn veel studenten er wonderwel in geslaagd een stevig campagnebeeld neer te zetten. Het is interessant om te zien hoe bepaalde thema's leven; plastische chirurgie, de buitenbeen, dierenleed, het digitale tijdperk. Het zijn onderwerpen die meermaals aan bod komen. Opvallend is dat vrijwel alle studenten hebben gekozen voor herkenbare, figuratieve elementen waarbij tekst veelal ondergeschikt is. Heeft dit misschien te maken met de visualisering van de maatschappij waarbij het snel in je opnemen van een plaatje makkelijker lijkt dan tekst? Of komt het doordat we zoveel communcieren met korte, snelle woordboodschappen in de vorm van sms, ping en twitter dat de jonge vormgever zich liever afficheert met een herkenbare foto?
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | |