Gemeente Tiel
Grenspaal weer in ere hersteld
De grenspaal aan de Culemborgse Grintweg komt weer terug op zijn oude
vertrouwde plek. De paal is weer gerestaureerd. In het najaar van 2008
is de hardstenen 19de eeuwse grenspaal, die aan de oostzijde van de
Culemborgse Grintweg in de berm stond, op onverklaarbare wijze
doormidden gebroken aangetroffen. Op maandag 5 juli 2010 onthult
wethouder Van Rhee-Oud Ammerveld de gerestaureerde grenspaal.
Natuursteenbedrijf van Luijn uit Tiel heeft de restauratie van de
grenspaal uitgevoerd. Hierbij zijn onder meer de afgebroken gedeelten
weer aan elkaar gelijmd en van doken voorzien. Dit laatste is gebeurd
om opnieuw breken van de paal te voorkomen. Inmiddels is er ook en
procedure door het College van Burgemeester en wethouders opgestart om
de grenspaal te plaatsen op de gemeentelijke monumentenlijst. Deze
grensmarkeringen zijn binnen de gemeente Tiel een zeldzaam verschijnsel
aan het worden, zodat een plaats op de gemeentelijke monumentenlijst
zeer gerechtvaardigd is. Door deze beschermde status blijft deze
grenspaal behouden.
Geschiedenis
Het betreft een sobere, voormalige grenspaal die in het begin van de
19de eeuw is geplaatst langs de Culemborgse Grintweg. Deze weg is een
al zeer oude uitvalsweg, die via Drumpt naar het westen verloopt. De
paal staat op de plaats waar in de 19de eeuw de grens lag tussen het
destijds bij de gemeente Wadenoijen behorende Drumpt en het sinds 1811
bij de gemeente Zoelen behorende Kerk Avezaath. Iets verder ten westen
van deze locatie ligt de Hamsche Brug. De Hamsche Brug met de Linge
fungeerde zelf ook lang als een fysieke grens (tot 1923 als tolbrug.)
In 1956 ging de gemeente Wadenoijen met Drumpt eerst op in de gemeente
Zoelen en ging in 1978 over naar de gemeente Tiel en de gemeente Buren.
De nieuwe grens kwam hier te liggen op het tracé van de A15, waarbij
ook de Hamsche Brug binnen de gemeente Tiel ligt.
Binnen de gemeentegrenzen van Tiel zijn nog enkele van deze
markeringspalen bewaard gebleven. Het markeren van grenzen met houten,
ijzeren en vooral ook natuurstenen palen (later ook in beton) is al een
oud gebruik. Op deze wijze 'paalden' gemeenten, polderdistricten,
landen maar ook heerlijkheden hun grenzen af.