beantwoording vragen van het lid Driessen over ontwikkelingshulp door
decentrale overheden
Kamerbrief inzake beantwoording vragen van het lid Driessen over
ontwikkelingshulp door decentrale overheden
Kamerbrief | 7 september 2010
Graag bied ik u hierbij, mede namens de Minister van Binnenlandse Zaken
en Koninkrijksrelaties, de antwoorden aan op de schriftelijke vragen
gesteld door het lid Driessen over ontwikkelingshulp door decentrale
overheden. Deze vragen werden ingezonden op 5 juli 2010 met kenmerk
2010Z10535.
De Minister van Buitenlandse Zaken,
Drs. M.J.M. Verhagen
Antwoorden van de heer Verhagen, Minister van Buitenlandse Zaken, op
vragen van het lid Driessen (PVV) over ontwikkelingshulp door
decentrale overheden.
Vraag 1
Hebt u kennisgenomen van het bericht 'Amsterdam verhoogt
ontwikkelingshulp, burger betaalt'? 1)
Antwoord
Ja.
Vraag 2
Hoeveel geld geven de Nederlandse decentrale overheden dit jaar uit aan
ontwikkelingshulp? Wilt u dit per gemeente, provincie en waterschap
uitsplitsen?
Antwoord
Door de rijksoverheid noch door landelijke- of koepelorganisaties wordt
op systematische wijze informatie bijgehouden over uitgaven voor
ontwikkelingssamenwerking door gemeenten, provincies en waterschappen.
De Vereniging van Nederlandse Gemeenten heeft in 2009 wel een enquête
gehouden onder de gemeenten over gemeentelijk internationaal beleid. In
de publicatie `Mondiaal op eigen schaal. Gemeentelijk internationaal
beleid anno 2009' van de VNG, vindt u o.a. gegevens over gemeentelijke
uitgaven op dat gebied. De bedragen voor ontwikkelingssamenwerking zijn
daarbij inbegrepen, maar niet nader uitgesplitst of gespecificeerd. De
publicatie is te uwer informatie bij deze antwoorden gevoegd.
Vraag 3
Deelt u de mening dat decentrale overheden zich niet met
ontwikkelingshulp moeten bezighouden? Zo ja, bent u voornemens
gemeente, provincies en waterschappen hierop aan te te spreken? Zo nee,
waarom niet.
Antwoord
De decentrale overheden zijn autonoom in hun besluiten over
ontwikkelingssamenwerking. B&W en de Gedeputeerde Staten leggen
daarover verantwoording af aan respectievelijk de Gemeenteraad en
Provinciale Staten. De dagelijkse besturen van de waterschappen leggen
hierover verantwoording af aan hun algemene besturen. Indien de
bevolking van een gemeente (provincie) het niet eens is met de
besluiten van B&W (GS), dan kunnen zij daar via gemeenteraad (PS)
verandering in aanbrengen.
Overigens wijs ik u er gaarne op dat de Tweede Kamer door ondersteuning
van de motie Wiegman - van Meppelen Scheppink er in december 2009 op
heeft aangedrongen dat de regering in overleg met gemeenten en
waterschappen naast drinkwaterbedrijven ook waterschappen en
rioleringsbedrijven ruimte zou bieden om hun deskundigheid, kennis en
ervaring in te zetten voor ontwikkelingssamenwerking. In reactie op
deze motie heeft de minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening
en Milieubeheer, mede namens de minister van Verkeer en Waterstaat, de
minister van Economische Zaken en mijzelf, de Kamer op 29 april 2010
laten weten dat het kabinet en de verschillende geledingen van de
watersector zich reeds in 2007 in het Water, Sanitatie en Hygiëne
(WASH) akkoord van Schokland hebben uitgesproken voor samenwerking ten
behoeve van de ontwikkelingsdoelstellingen. ^^1 In deze reactie werd er
ook op gewezen dat internationale ervaring kan bijdragen aan het
ontwikkelen en versterken van kennis en innovatie en dat dit Nederland
economische kansen biedt. De minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke
Ordening en Milieubeheer schreef in voornoemde reactie: "Door
effectieve benutting van netwerken van waterschappen, het
rioleringsbeheer, drinkwaterbedrijven, consultants en
kennisinstellingen kan de capaciteit van lokale partners worden
versterkt. Doel hierbij is dat deze partners zo efficiënter gaan
opereren, betere diensten verlenen en toegang tot de kapitaalmarkt
verkrijgen via de lokale banken, overheidsfinancieringen en de
internationale financiële instellingen. Op deze wijze ontstaan ook
markten waarbinnen in de toekomst de Nederlandse watersector een rol
kan blijven spelen." Uiteraard moet er in de betrokken
ontwikkelingslanden wel behoefte bestaan aan de specifieke expertise
die de Nederlandse decentrale overheden op hun terrein te bieden
hebben. Alleen dan kan de samenwerking effectief zijn.
^
^
^
^1 Kamerstuk 28 966, nr. 23
^
Bijlage
* Bijlage
PDF bestand - 1985 Kb
Ministerie van Buitenlandse Zaken