Ingezonden persbericht


JOHAN LUKASSE: "ZOLANG ER LEVEN IS, IS ER HOOP"

Nederland Helpt, donderdag 9 september om 17.05 uur op Nederland 2

Een onderwijzer uit het Zeeuwse Hoedekenskerke die al vijfentwintig jaar lang straatkinderen oppikt uit de goot van een miljoenenstad in Brazilië. Dat is Johan Lukasse (55). Zij aan zij met zijn vrouw Jeannette woont en werkt hij in hartje Belo Horizonte, een stad met 4,5 miljoen inwoners midden in Brazilië. Toen ze net begonnen, kregen schoffies van de straat een plek in hun eigen gezin. Door de jaren heen groeide hun bewogenheid met kinderen uit tot een groot project met vijf opvanghuizen, verschillende ambulante projecten en in totaal honderd medewerkers. Johan Lukasse is een man met een missie. Kijk voor meer informatie op www.eo.nl/nederlandhelpt.

Johan: "Het is onze passie om God te kennen en Hem bekend te maken. Vooral onder kinderen, tieners en hun families. Je ziet hier zo enorm veel ellende. In de stad Belo Horizonte wonen 4,5 miljoen mensen. Veel gezinnen trekken van het platteland naar de grote stad in de hoop op een beter leven. Wil je hier economisch overleven, dan moet je heel wat in huis hebben. Veel gezinnen belanden tegen wil en dank in gigantische sloppenwijken. Ze redden het gewoon niet. Ze belanden in ernstige armoede met alle problemen van dien. De kinderen zijn daar de dupe van. Geweld en verwaarlozing is aan de orde van de dag. Veel kinderen vluchten op jonge leeftijd de straat op om de ellende thuis niet meer te hoeven meemaken. Juist voor die kinderen willen wij met ons opvangwerk een verschil maken.''

Als pas afgestudeerde pabo-student van Driestar Hogeschool in Gouda had Johan Lukasse van jongs af aan al een passie voor kinderen, maar nooit met het idee om voor straatkinderen te gaan werken. Maar hij werd op een bijzondere manier geraakt door een lezing over probleemkinderen in Brazilië. Het bijbelverhaal van Nehemia speelde daarbij een belangrijke rol. "Nehemia ging terug om de verwoeste stad Jeruzalem te helpen. De muur, de bescherming rondom de stad, zat vol gaten. Zo was er geen toekomst voor de mensen die in de stad woonden, ze waren niet veilig. Wij zagen dat er een heleboel grote steden waren, zoals Jeruzalem: de gaten in de muren kan je vergelijken met de problemen die in de grote wereldsteden voorkomen: de vele kinderen op straat. Wat betekent dat voor de toekomst van een stad? Hoe ziet een stad eruit als al die kinderen daar op straat opgroeien en er alleen maar meer kinderen op straat gaan wonen? En andere 'gaten in de muur', zoals armoede, geweld en ziekten lieten allemaal zien dat de stad geen veilige plek was om te wonen. Al verschillende keren hadden we een uitleg over dit bijbelverhaal gehoord: dat we die gaten in de muur moeten dichten door ons gebed. Gebed voor de straatkinderen, tegen de armoede, het geweld, de ziektes et cetera. Maar was dat alles? We hadden het idee van niet. Nehemia zelf bad toch ook niet van een afstandje voor Jeruzalem? Hij ging er zelf heen om te helpen, om fysiek aan te pakken. We hadden het idee dat we dat zelf ook moesten gaan doen: aanwezig zijn en aanpakken. Of ik niet moedeloos word van alle nood die ik tegenkom? Nee, zo werkt dat niet bij mij. Als dingen tegenzitten of fout gaan, zet ik er nog harder mijn tanden in. Zolang er leven is, is er hoop!"

Het uitgebreide, persoonlijk portret van Johan Lukasse is te zien in Nederland Helpt op donderdag 9 september om 17.05 uur op Nederland 2.


---

Noot voor redactie,