Ingezonden persbericht


Datum: 9 september 2010

Onderwerp: NVVP-standpunt t.a.v. eigen bijdrage GGZ tweede lijn

Geachte Kamerleden, Recentelijk heeft de minister aangekondigd alsnog de eigen bijdrage in de GGZ te gaan introduceren met ingang van 1 januari 2011. De reden hiervoor is dat de doorrekening van het geneesmiddelenvergoedingensysteem onvoldoende besparingen lijkt op te leveren. Volgens de minister is daarmee de invoering van de eigen bijdrage in de GGZ onafwendbaar.Donderdag16 september aanstaande vindt desalniettemin een spoed-AO plaats.Ter voorbereiding op deze vergadering wil de Nederlandse Vereniging van Vrijgevestigde Psychologen & Psychotherapeuten (NVVP) u informeren over de consequenties van deze maatregel. De NVVP vertegenwoordigt de belangen van ruim 1100 leden. Deze leden zijn BIG-geregistreerde gezondheidszorgpsychologen, psychotherapeuten en klinisch psychologen. Zij behandelen per jaar circa 55.000 cliënten. Vrijgevestigden leveren circa 8% van de DBC's tegen zo'n 5% van de kosten.

Concreet heeft de minister voorgesteld om een eigen bijdrage van 175 per behandeling (van maximaal een jaar) in te voeren voor tweedelijns psychologische zorg. Voor de kortdurende DBC's (tot 100 minuten) geldt een lagere eigen bijdrage van 80. De NVVP is van mening dat het invoeren van een eigen bijdrage in de tweedelijns GGZ om zowel uitvoeringstechnische redenen alsook om maatschappelijke redenen uiterst onwenselijk is. Uitvoeringsproblemen De minister heeft aangegeven dat zorgverzekeraars en aanbieders zelf verantwoordelijk zijn voor de inning van de eigen bijdrage. Vrijgevestigde psychotherapeuten zijn echter niet toegerust op de inning van de eigen bijdrage. Dit vergt aanpassingen van de administratiesoftware, waar uiteraard kosten aan zijn verbonden. Bovendien laat de liquiditeitspositie van de vrijgevestigde psychotherapeuten niet toe dat zij verantwoordelijk kunnen worden gesteld voor een dergelijk debiteurenrisico. Zorgverzekeraars hebben al wel een financiële relatie m et verzekerden. Van een dergelijke financiële relatie tussen psychotherapeut en cliënt was tot op heden nauwelijks sprake. Zorgverzekeraars zijn gewend om op enig moment in het jaar het eigen risico af te rekenen met de verzekerde. Waarom kunnen zij niet ook een eventuele eigen bijdrage afrekenen met de verzekerde? Overigens moet wel de vraag worden gesteld of de kosten, die aanbieders dan wel zorgverzekeraars maken ten behoeve van de aanpassing van de software, opwegen tegen de verwachte besparing van de op handen zijnde maatregel, te weten 110 miljoen. Kortom een vrijgevestigde psychotherapeut/klinisch psycholoog heeft niet de middelen, noch de juiste liquiditeitspositie noch voldoende informatie om een eigen bijdrage te kunnen innen bij zijn/haar cliënt. Zorgverzekeraars daarentegen zijn hier beter toe uitgerust. De NVVP is dan ook van mening dat de vrijgevestigde klinisch psychologen en psychotherapeuten niet verantwoordelijk kunnen zijn voor de inning van de eigen bijdrage. Maatschappelijke bezwaren De maatschappelijke consequenties van de invoering van de eigen bijdrage baart de NVVP zo mogelijk nog grotere zorgen. Het is duidelijk dat er bezuinigd moet worden. En voor een groep cliënten/patiënten is het ook heel goed verdedigbaar om een eigen bijdrage in te voeren. Echter een dergelijke generieke maatregel treft nu alle lagen van de bevolking. En daarmee treft het de meest kwetsbaren het hardst. Voor een goede toegankelijkheid van de geestelijke gezondheidszorg is dit uiterst verwerpelijk. Feitelijk is het bizar dat cliënten in de GGZ wel een eigen bijdrage moeten betalen, terwijl dat in de somatische zorg is uitgesloten. Een dergelijk onderscheid lijkt te impliceren dat de vraag naar geestelijke gezondheidszorg elastisch zou zijn, terwijl iedereen zou moeten weten dat een liesbreuk of een depressie iedereen kan overkomen en in beide gevallen behandeling noodzakelijk is. Kortom: GGZ is geen luxe goed! De NVVP hoopt dan ook dat u bovenstaande overwe gingen meeneemt in het debat met de minister en dat u de minister ook confronteert met de tekortkomingen van deze maatregel. Met vriendelijke groet,