Vrije Universiteit Amsterdam
Genetische kaart van de metaalspecificiteit van de
hyperaccumulatie-eigenschap in Thlaspi caerulescens
* Startdatum: 13-09-2010
* Tijd: 11.45
* Locatie: Aula
* Titel: Genetics of heavy metal hyperaccumulation in Thlaspi
caerulescens
* Spreker: A.X. Deniau
* Promotor: prof.dr. R.E. Koes
* Onderdeel: Faculteit der Aard- en levenswetenschappen
* Wetenschapsgebied: Aard- en levenswetenschappen
* Evenementtype: Promotie
De Zinkboerenkers, Thlaspi caerulescens, slaat van nature de zware
metalen zink (Zn), cadmium (Cd) en/of nikkel (Ni) op in het blad in
zeer hoge, voor andere planten dodelijke concentraties. Dit proces heet
hyperaccumulatie. Lokale populaties van deze soort kunnen zeer sterk
verschillen in de mate en de metaalspecificiteit van de
hyperaccumulatie-eigenschap. Antoine Deniau maakte een genetische kaart
met behulp van zogenaamde `AFLP-merkers', om de genetische
determinanten van deze variatie te kunnen lokaliseren binnen het genoom
met een `QTL-analyse'.
Voor het lokaliseren maakte Deniau een kruising tussen twee planten met
sterk contrasterende opslag-eigenschappen voor Zn, Cd en Ni. In totaal
werden ongeveer vijftien QTLs in kaart gebracht voor de eigenschappen
Zn-, Cd-, of Ni-concentratie in wortel of blad. Een aantal van deze
QTLs waren metaalspecifiek, maar een aantal QTLs voor Zn en Cd, of voor
Zn en Ni `co-localiseerden'. Dit suggereert dat er zowel
metaalspecifieke, als niet-metaalspecifieke `accumulatiegenen' bestaan.
Tevens vergeleek Deniau m.b.v. `co-dominante merkers met bekende
sequentie' de T. caerulescens kaart met de `archetypische' kaart van de
Koolfamilie (Brassicaceae), waartoe T. caerulescens behoort.
Het bleek dat de transitie van acht chromosomen (archetypisch) naar
zeven (T. caerulescens) gepaard is gegaan met negen grote chromosomale
reorganisaties (4 translocties, 2 fusies en 3 inversies). Het
vaststellen van de homologie van de chromosomale "bouwstenen" van T.
caerulescens met die van Arabidopsis thaliana, de modelsoort van de
plantengenetica, maakt het mogelijk om kandidaathyperaccumulatiegenen
te postuleren die voor de QTLs verantwoordelijk zouden kunnen zijn.
Het volledige proefschrift is te downloaden via VU-dare
© Copyright Vrije Universiteit Amsterdam