Werken naar vermogen moet lonen - ook voor onderkant arbeidsmarkt
27/09/2010 17:55
CEDRIS
Cedris, de brancheorganisatie van bedrijven in de sociale werkvoorziening, is alleen voor één regeling aan de onderkant van de arbeidsmarkt als mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt als werknemers behandeld worden. Dat wil zeggen dat mensen, als ze eenmaal op te toppen van hun kunnen werken, het minimumloon moeten verdienen.
Het grote voordeel van één regeling is dat het voor werkgevers eenvoudiger wordt en rechtvaardiger voor de mensen die het betreft. Het uitgangspunt van de regeling is dat mensen zoveel mogelijk bij gewone werkgevers kunnen gaan werken, rechtstreeks in dienst of via detachering. Kan dat echt niet, dan moeten er in beperkte mate beschermde banen beschikbaar blijven voor die dat nodig hebben. Die vangnetfunctie is waardevol en blijft nodig
Tegelijk stelt Cedris dat één regeling geen doel op zichzelf is. In de regeling moet een waarborg ingebouwd zijn dat iedereen die niet zelf in staat is om het minimumloon te verdienen - of dat nu is vanwege een arbeidshandicap of om andere redenen - kans blijft houden op werk. Want in de toekomst is iedereen weer hard nodig op de arbeidsmarkt. Mensen met een verdienende partner moet de kans op werk dan ook niet onthouden worden.
Investeren in de hele onderkant blijft dan nodig, anders dreigen mensen met bijvoorbeeld een ernstige psychiatrische stoornis of een verstandelijke beperking de rest van hun leven aan de kant te staan. Investeren is niet alleen in het belang van de mensen zelf, maar ook omdat daarmee een maatschappelijk belang gediend wordt. Als mensen aan het werk zijn en daarmee zelf hun inkomen verdienen, worden andere problemen voorkomen, zoals schulden, verslaving, en gezondheidsproblemen.