VU medisch centrum
Kindergeneeskunde VUmc 50 jaar: `Steeds meer aandacht voor emotionele
behoefte'
7 oktober 2010
Kindergeneeskunde VUmc viert in de maand oktober het vijftig jarig
bestaan. Met Sonja Snel, leidinggevende pedagogisch werk en Jennie
Souissa, verpleegkundige bij kinderchirurgie, blikken we terug op een
halve eeuw patiëntenzorg in de kinderkliniek.
Feestweek voor de kinderen Het maken van geluksflesjes is één van de
onderdelen op het programma van 50 jaar Kindergeneeskunde. Deze
flesjes, lege penicillineflesjes, kunnen de kinderen zelf vullen met
gelukspoppetjes, geluksmuntjes, vlinders, sterren, hartjes, kralen, en
andere voorwerpjes die op de gelukskar te vinden zijn. Alle flesjes
komen in een grote letterbak te staan, waar ze de cijfers 50 vormen.
Het kunstwerk krijgt een plaats in de kinderkliniek. Verder konden de
kinderen van 9B en 9C, de polikliniek en de kinder IC van 4 tot 8
oktober buttons, vlaggen en slingers maken, naar de knuffeldierendokter
gaan, naar Theater Tik kijken, een glitter tattoo laten zetten of zich
laten schminken en kregen zij Coco Christal en een sprekende robot op
bezoek. De feestweek wordt afgesloten met een spetterend feest in
Kinderstad. Foto: Mark van den Brink Jennie Souissa werkt tot haar
eigen verrassing alweer bijna vijfentwintig jaar bij kinderchirurgie.
"Als ik terugkijk dan vind ik het vak van de kinderverpleegkundige
professioneler geworden. We werken nu met competenties en duidelijke
afspraken. En een andere grote ontwikkeling is, dat in het begin alleen
aandacht werd besteed aan het lichamelijke welzijn, nu is er ook
aandacht voor de emotionele behoefte van het kind."
Derde persoon
Bij dit laatste spelen de pedagogisch medewerkers een belangrijke rol.
Sonja Snel, inmiddels acht jaar werkzaam als leidinggevende pedagogisch
werk, vertelt over de ontwikkeling van het pedagogisch werk. "De Leidse
hoogleraar professor Veeneklaas (1909-1991) is heel belangrijk geweest.
Volgens hem werd het opgenomen kind tekort gedaan door alleen aandacht
te schenken aan de lichamelijke klachten. Hij ontwikkelde daarom de
psychosociale kindergeneeskunde. Door zijn inzet kwam er een 'derde'
persoon aan het bed: de spelleidster, later observatrice geheten en nu
dus de pedagogisch medisch medewerker."
Intensiever
Snel laat een artikel zien uit 'Op de Hoogte', de voorganger van
'Tracer', Het artikel dateert van 1976 en gaat over het werk van
spelleidster. "Toen al was spel hét middel om kinderen voor te bereiden
op een opname en/of behandeling en op het verwerken daarvan. Dat is
niet veranderd, wel de prioriteitstelling. Een aantal jaar geleden was
het nog zo, dat elk kind dat opgenomen werd in het ziekenhuis door ons
gezien werd. Nu wordt bekeken welk kind waar precies behoefte aan
heeft. Dit is het directe gevolg van de toegenomen zorgzwaarte.
Kinderen die tegenwoordig in het ziekenhuis liggen zijn vaak ernstig
ziek."
Ook Souissa geeft aan dat de zorg intensiever is geworden. "De kinderen
die vroeger op de intensive care lagen liggen nu bij kinderchirurgie of
de kinderafdeling. Daarbij zijn de ligtijden korter. Door de
intensievere zorg worden meer eisen gesteld aan de competenties van de
verpleegkundigen. Denk aan kennis van verschillende ziektebeelden en
behandelmethoden, maar ook kennis van allerlei apparatuur zoals
infuuspompen en centrale monitorbewaking."
Buitenwereld
De komst van het internet veranderde ook veel in de kinderkliniek.
Snel: "Voor de kinderen die langdurig waren opgenomen zorgde de
pedagogisch medewerkers voor het contact met de buitenwereld. Dat is nu
niet meer zo urgent. Op elk moment van de dag kunnen onze jonge
patiënten contact leggen met hun familie en vriendjes."
Volgens Souissa leidde het betrekken van de ouders bij de zorg van het
kind tot een iets ander takenpakket van de verpleegkundige. "Door
bijvoorbeeld 'rooming in', de mogelijkheid om bij je kind te blijven
slapen, hebben ouders bepaalde zorgtaken van de verpleegkundige
overgenomen."
Pauline Diemel
bron: Tracer