Rabobank Nederland



Rabobank: De voedselwereld vaart een niet-duurzame koers

Het huidige mondiale voedselsysteem vaart een niet-duurzame koers, hetgeen een bedreiging vormt voor de voedselzekerheid op de lange termijn. Zo luidt de algemene conclusie van de Rabobank-studie over de duurzaamheid en zekerheid van de internationale voedselvoorzieningsketens. "Deze Rabobank-studie geeft een overzicht van de belangrijkste uitdagingen die komen kijken bij het streven naar voedselzekerheid en duurzaamheid van het internationale voedselvoorzieningssysteem, en stimuleert het bedrijfsleven om een bijdrage te leveren aan het debat," aldus Piet Moerland, voorzitter van de raad van bestuur van Rabobank Nederland tijdens de Duisenberg-lezing die plaatsvond in Washington, D.C., ter gelegenheid van de IMF-jaarvergadering 2010.

Het mondiale voedselsysteem dient een transformatie te ondergaan om de voorziening van voedsel op de lange termijn veilig te stellen. De vereiste actie zal divers zijn, is mogelijk af en toe radicaal en dient op verschillende niveaus afgestemd te worden door meerdere partijen. Alleen zo kunnen de voorwaarden worden gecreëerd die nodig zijn om het groeiproces van de voedselvoorziening wereldwijd op een duurzamer pad te krijgen. Het vraagt om vergaande veranderingen op het gebied van landbouwsystemen, inkoop, regelgeving, markten, consumentenvoorkeuren, prijsstelling en waarderingsgrondslagen. Tevens zal men grote investeringen moeten doen gericht op het verbeteren van de huidige landbouw, met inbegrip van activiteiten lager en hoger in de keten, om de duurzaamheid van de mondiale voedselvoorziening te garanderen. Deze fundamentele veranderingen zullen als aanjager fungeren voor het ontstaan van nieuwe markten en commerciële mogelijkheden. Piet Moerland: "In het streven onze organisatie uit te breiden en de winstgevendheid te vergroten, willen we zorg dragen voor een duurzame ontwikkeling van welvaart voor iedereen. Immers, een coöperatieve bank als de Rabobank wordt gekenmerkt door de aandacht voor mensen waarbij niet voorbij gegaan kan worden aan het milieu en de winst om een duurzame toekomst te realiseren."

Er is wereldwijd voldoende potentieel om de hoeveelheid voedsel te produceren die nodig is om de wereldbevolking te voeden, die tegen 2050 zal zijn gegroeid tot negen miljard. Een steeds groter gebrek aan evenwicht tussen de vraag naar en het aanbod van voedsel in verschillende landen zal onder andere resulteren in een alsmaar groeiende internationale handel in landbouwproducten. Afzonderlijke landen dienen hun lokale voedselvoorzieningsketens samen te voegen tot één efficiënt en soepel opererend internationaal voedselvoorzieningssysteem. De internationale agrarische handel heeft daarnaast prijssignalen en -regels nodig om de mondiale landbouwmarkten stabiel te houden op basis van toekomstige ontwikkelingen en prognoses.

Een van de gevolgen van de internationale handel in agrarische produkten is dat maatschappelijke en milieuproblemen op het gebied van voedselproductie die spelen in het toeleveringsland - denk aan lokale levensomstandigheden en een uitputting van natuurlijke hulpbronnen - ook deel zijn geworden van het internationale voedselvoorzieningssysteem. Duurzame voedselvoorzieningsketens zijn dus doorslaggevend voor het voortbestaan van producenten en bedrijven op de middellange termijn.

Derhalve bestaat de belangrijkste uitdaging niet zozeer uit het wereldwijd in evenwicht brengen van voedseloverschotten en -tekorten tussen individuele regio's/landen, en het voldoen aan de behoefte aan andere eetpatronen. De centrale kwestie wordt juist gevormd door het geleidelijk toewerken naar het verbeteren van de duurzaamheid van het mondiale voedselsysteem. Het is echter geen eenvoudige taak om duurzaamheid te realiseren binnen de lange internationale toeleveringsketen die verschillende landen en vele deelnemers en belanghebbenden omvat. Bovendien bestaan er diverse onzekerheden en beperkingen die op tijd opgelost moeten worden om de zeventig procent meer voedingsmiddelen te produceren die nodig is om de wereld in 2050 van voedsel te kunnen voorzien.

Genoemde ontwikkelingen zullen van invloed zijn op zowel de huidige economische en business modellen als de langetermijnstrategieën en markt-/concurrentieposities van bedrijven actief in de internationale voedselketens. De waarde die wordt toegekend aan sociale en milieukwesties, zal vroeg of laat (geleidelijk) worden verdisconteerd in kostenplaatjes en ondernemingsbalansen. De kern van het hier geschetste perspectief is dat er zich nieuwe commerciële mogelijkheden zullen voordoen als onderdeel van een proces dat toewerkt naar de internalisering van de nieuwe kosten van schaarse hulpbronnen in produkten en diensten.

Piet Moerland: "Om de nieuwe kansen in de wereld van de toekomst te pakken, kunnen bedrijven niet anders dan een visie en plan van aanpak voor de lange termijn ontwikkelen. Bedrijven zullen een toonaangevende rol blijven spelen bij het koppelen van de vraag naar voedsel aan het aanbod, waarbij ze door de gehele voedselvoorzieningsketen duurzaamheidskwesties zullen moeten oplossen, nu en in de toekomst."

Voor meer informatie: