ChristenUnie
Debat regeringsverklaring: ChristenUnie vraagt om beleid voor
gezin
Debat regeringsverklaring: ChristenUnie vraagt om beleid voor gezin
dinsdag 26 oktober 2010 23:04 Fractievoorzitter André Rouvoet heeft bij
zijn eerste debat sinds zijn terugkeer in de Tweede Kamer, de vinger op
de gevoelige plek gelegd in het regeer- en gedoogakkoord: het ontbreken
van gezinsbeleid. Rouvoet riep het nieuwe kabinet op toch met
gezinsbeleid te komen. Hij sprak ook uit dat de ChristenUnie niet per
definitie tegen het gedogen van minderheidskabinetten is, mits zij met
goede plannen komen. "Dit kabinetsbeleid kan echter wel wat
ChristenUnie gebruiken."
Hieronder de integrale bijdrage van ChristenUnie-fractievoorzitter
André Rouvoet (gesproken tekst geldt)
MdV, het voelt goed om hier weer voor de volle 100% als lid van deze
Kamer te mogen staan en - eindelijk dan - het debat met het nieuwe
kabinet te kunnen aangaan. Namens de ChristenUnie-fractie heet ik de
ploeg van premier Rutte welkom!
De afgelopen jaren heeft mijn partij zich in Kamer én kabinet ingezet
om ons land en onze samenleving verder te helpen, met als speerpunten
een goed gezinsbeleid, zorg voor kwetsbare groepen, het kansen bieden
aan iedereen, ook - en juist - in tijden van crisis.
Wij streven een politiek van hoop en christelijk-sociaal perspectief
na. En daar willen we ons ook de komende jaren vanuit onze positie in
de Kamer voor inzetten, met alles wat in ons is.
De uitdagingen waar we als land voor staan zijn niet mals. Er moet een
financiële crisis overwonnen worden. De overheidsfinanciën moeten op
orde worden gebracht. De economie moet sterker worden en vooral ook
duurzamer. De klimaat- en energiecrisis maken het urgent dat we
zuiniger en schoner worden, en verantwoord leren omgaan met water en
grondstoffen.
Nog een uitdaging: We moeten - opnieuw - leren omgaan met vrijheden en
grenzen. In ons land moeten we - opnieuw - leren om op een zorgvuldige
manier omgaan met spanningen en tegenstellingen. Mensen met
verschillende religies en levensovertuigingen. Tussen Nederlanders van
geboorte en migranten.
Het aangaan van al deze uitdagingen vraagt om visie, stabiliteit en
daadkracht. Alleen dan zal het beleid kunnen rekenen op draagvlak bij
de mensen voor wie we hier bij elkaar zijn en zal het vertrouwen in de
politiek weer toenemen.
De ChristenUnie staat voor een samenleving waarin sprake is van
verbondenheid, met ruimte voor verschillen. Een land waarin we in vrede
met elkaar samenleven. Dat vraagt om gedeelde waarden en normen, maar
vooral om een normale manier van met elkaar omgaan. Het komt erop aan
tegenstellingen te overbruggen, wat niet deugt te benoemen en reële,
werkbare oplossingen te bieden. Oplossingen die kunnen rekenen op
draagvlak. Oplossingen die mensen aanspreken op eigen
verantwoordelijkheden, maar hen dan ook kansen bieden. Dat zal voor
mijn fractie dan ook een belangrijke maatstaf zijn voor de
kabinetsmaatregelen: zijn ze insluitend of uitsluitend? Verbindend of
splijtend? Polariserend of tegenstellingen overbruggend? Kortom,
bevorderen zij het samen-leven?
Dat uitgangspunt werkt door in de manier waarop je bezuinigingen vorm
geeft. De overheid is er niet voor al uw zorgen. En ja: er kunnen en
moeten taken teruggelegd worden in de samenleving. Dit bespaart geld,
maar - belangrijker - biedt ook kansen. De ChristenUnie is ervan
overtuigd dat de overheid een stapje terug kan doen en mensen en
maatschappelijke verbanden veel zaken prima zelf kunnen organiseren.
Maar daar moet je als overheid wél de kaders en ruimte voor bieden.
Geef mensen de mogelijkheid om zorg voor naasten zélf te regelen. Dan
verdienen mantelzorg en vrijwilligerswerk het grootse respect. En dwing
je als overheid niet iedereen naar de arbeidsmarkt. Bij een
terugtredende overheid horen ook sterke maatschappelijke organisaties,
verenigingen, kerken. Ruimte dus voor organisaties die vanuit hun eigen
overtuiging een bijdrage leveren aan de samenleving.
Samen-leven leert vrijwel iedereen in het kleinste samenlevingsverband:
het gezin. Een sterk gezinsbeleid dient de hele maatschappij. Onderken
dat als overheid. Het gezin is toch wel wat meer dan een hinderlijke
sta-in-de-weg voor arbeidsparticipatie of een kostenpost waar dus geld
te halen valt.
De ChristenUnie ziet samen-leven niet alleen als een opdracht die zich
uitstrekt tot onze landsgrenzen. Wij zijn verbonden met deze wereld. En
dragen daar mee verantwoordelijkheid voor. Niet alleen om hulp te
bieden bij hongersnood en natuurrampen, maar ook om onze aarde leefbaar
te houden. Duurzaamheid is dan geen modewoord of hobby, maar dringende
noodzaak.
De kernvraag vandaag is natuurlijk of dit kabinet met zijn plannen onze
steun verdient, ons vertrouwen krijgt. Laat ik eerst zeggen dat elk
kabinet, van welke samenstelling ook - ook als mijn eigen partij er
deel van zou uitmaken - voor een bijna onmogelijke opgave zou staan. En
ja: er staat genoeg in het Regeerakkoord wat ons aanspreekt. Als
Nederland veiliger wordt, is dat goed. Als voor de ouderen meer zorg
wordt geleverd en meer handen aan het bed, is dat uistekend. Over een
flink deel van de bezuinigingen valt met ons best te praten. Wij zijn
blij met zaken als de wettelijke verankering van het persoonsgebonden
budget, de aanscherpingen op het gebied van drugs en prostitutie, de
aandacht voor zelfstandigen zonder personeel, met de passage over
Israël, voortzetting actieplan Leraren, om een aantal zaken te noemen.
MdV, ik neem direct aan dat dit kabinet het beste voor heeft met ons
land. Maar - en ik zeg dat niet lichtvaardig of om goedkope
oppositionele kritiek te leveren - tegen de achtergrond van de
geschetste uitdagingen zijn de ambities uit het Regeerakkoord
onvoldoende. En waar ze wel worden geformuleerd, ontbreken de
maatregelen of de financiën om ze te waar te maken. Blok: ,,papier
Regeerakkoord is geduldig'. Daarmee mist het stuk urgentie en dat is
meer dan ernstig.
"Wacht op onze daden", zei de minister-president vanmorgen. Dat gaan we
doen! Ik ben benieuwd. Maar in de plannen mis ik de urgentie om deze
kans aan te grijpen. Niet alleen om de overheidsfinanciën aan te
pakken, maar ook om de goede maatregelen te nemen om onze economie
sterk en solide te maken. De kredietcrisis heeft ons geleerd dat de
vrije markt ook excessen met zich meebrengt. Ik lees nergens dat dit
kabinet daar wat aan gaat doen. De enige keer dat het woord `bonussen'
valt gaat het over de apothekers. De klimaat- en de energiecrisis
worden compleet over het hoofd gezien. Over de economische crisis wordt
alleen gezegd dat die hervormingen en bezuinigingen noodzakelijk maakt
(p.43). Maar de hervormingen die ons land écht sterker uit de crisis
kunnen laten komen ontbreken. Geen analyse en geen deugdelijke
recepten. `Teleurstellend sprokkelwerk', zoals een krantenkop het
samenvatte. Zelfs Wiegel noemt het "een jutezak vol klein grut, net de
zak van Sinterklaas."
Ik herinner me nog dat dhr. Rutte, als fractievoorzitter, dat gevoel
voor urgentie bleef benadrukken. Hoe hij hamerde op bezuinigen (en snel
een beetje) en op hervormingen. Welnu: bezuinigen gaat gebeuren, maar
wel met de kaasschaaf. En geen 18 miljard, maar een kleine 12 miljard.
En eigenlijk pas écht na het verkiezingsjaar 2011. Ik vraag de premier:
wat is de visie achter zijn bezuinigingen? Ik zie `m namelijk niet.
Sterker nog: sommige bezuinigingen schaden de economie zelfs meer dan
dat ze wat opleveren. Om een voorbeeld te noemen: het schrappen van het
fiscaal aantrekkelijk investeren in groen en cultuur levert zo'n 100
miljoen op. Maar het zorgt ervoor dat veel innovatieve projecten nu
stoppen die miljarden kunnen opleveren. De kaasschaaf neemt zo de hele
kaas mee.
"Het kabinet streeft ernaar in 2015 uitzicht op begrotingsevenwicht te
hebben", lees ik. Dat is andere taal dan in de campagne! Ik moet ineens
denken aan die klok waarmee fractievoorzitter Rutte voor het
Kamergebouw stond om de urgentie van bezuinigingen aan te tonen: zo'n
100 mln per dag kwam er volgens hem bij aan staatsschuld. Ik
constateer dat de formatieperiode van 126 dagen ons dus meer dan 12,5
miljard heeft gekost. En dat dit in 2011 niet veel verbetert. Waar is
de urgentie gebleven?
Ik vraag de minister-president naar zijn reactie nu uit de
CPB-doorrekening blijkt dat de langetermijn-houdbaarheid door dit
Regeerakkoord verbetert met niet meer dan 20 mld (= 3,1% BBP). Anders
gezegd: de verbetering van de overheidsfinanciën zou groter zijn als
het programma van welke partij ook, de SP en de PVV uitgezonderd, zou
worden uitgevoerd.
Het CPB is helder in zijn conclusies: Het economisch beleid van dit
kabinet remt de economische groei (met 0,4%), bevordert de inflatie en
vergroot het aantal werklozen met ca 25% (van 5 ¼ % naar 6 3/4 %). ....
Dat zijn ruim 120.000 mensen! Blok noemt dit een uitverdieneffect...
tja!
MdV, u begrijpt dat ik goed oplette toen dhr. Rutte het bij de
presentatie van het regeerakkoord begon over de hervormingen die dit
kabinet wil realiseren. Ik had eerlijk gezegd de indruk dat hij zelf
ook een beetje moest lachen toen hij aan die passage in zijn tekst
toekwam. Je zag hem denken: hè, daar moet toch staan: arbeidsmarkt,
AOW, WW, ontslagrecht..., al die hervormingen die volgens de VVD de
afgelopen jaren al hadden moeten plaatsvinden. En ik voeg daar de
woningmarkt met stip aan toe. Maar in plaats daarvan mocht hij alleen
de nationale politie en prestatiebeloning van leraren noemen. Tel uit
je winst! En in de Regeringsverklaring zei de minister-president over
hervormingen vooral: "we moeten snoeien om te groeien". Daarmee is
hervormen teruggebracht tot bezuinigen. Krantenkoppen: `Saneren zonder
te hervormen!' En zo is het.
Doordat die echte versterkingen van de structuur van onze economie nu
niet of nauwelijks worden opgepakt, schuiven we het probleem door naar
de jongere generatie en wordt de klok van Rutte een tikkende tijdbom.
De jongeren betalen in alle opzichten de rekening. Wat is de boodschap
van de premier aan de jongeren op het punt van de solidariteit tussen
generaties?
De solidariteit mis ik ook met de kwetsbare groepen in onze
samenleving. Welk perspectief biedt het kabinet een chronisch zieke of
gehandicapte of de Wajonger, die straks geen baan meer kan krijgen in
een beschutte werkplaats en ook nog gekort wordt op zijn uitkering? Ik
vraag dit in alle oprechtheid. Want ik kan het niet aangeven. Het
aantal WSW-ers neemt op termijn met twee derden af, maar het CPB
concludeert dat een groot deel daarvan voortaan buiten de arbeidsmarkt
valt.
Ook waar het gaat om duurzaamheid en milieu mist de urgentie. Welgeteld
7 regels en 6 obligate actiepunten worden er aan milieubeleid gewijd.
De passage over dubbele nationaliteit en denaturalisatie is notabene
langer! En dan is het permanent maken van de Crisis- en herstelwet
kennelijk ook een milieumaatregel... Veel van wat in de afgelopen jaren
is opgebouwd wordt radicaal afgebroken of in elk geval stopgezet. In
het natuurbeleid wordt flink het mes gezet, recent ingestelde fiscale
milieuvrijstellingen worden weer teruggedraaid, het
openbaar-vervoerbeleid gaat in de nachtstand en de Europese
milieudoelstellingen worden lang niet gehaald. En als het niet zo
treurig was, zou ik het hilarisch noemen als ik in de paragraaf
Infrastructuur lees: "De files worden aangepakt en de mobiliteit wordt
verbeterd ter versterking van de economische groei en een schoner
milieu", gevolgd door het eerste actiepunt: "er komt geen
kilometerheffing". Terwijl u en ik weten dat bij het niet doorgaan van
de kilometerheffing een investering van ca 7 mld nodig is om het zelfde
effect op de files te bereiken. Het Regeerakkoord trekt 0,5 mld uit
voor wegen én spoor.... Oftewel: in de file staan wordt knap duurder!
Ik lees iets over een voornemen voor een Green Deal en ik vraag deze
minister-president wat hij zich daarbij concreet voorstelt. Kunnen we
afspreken dat hij daar binnen 100 dagen met een concreet voorstel komt?
Premier Cameron van het Verenigd Koninkrijk heeft laten zien dat het
kan, een rechts-conservatief kabinet met een bezuinigingspakket waar je
`u' tegen zegt, maar wel een ambitieus milieu- en klimaatbeleid.
Grote moeite heeft mijn fractie met de afwenteling van de prijs voor de
financiële crisis op de allerarmsten van deze wereld. `We beginnen bij
onszelf', zei bijna-premier Rutte bij de presentatie van het akkoord.
En als voorbeeld noemde hij de inkrimping van de Eerste en Tweede
Kamer. MdV, dat levert pas ergens ver ná 2015 10 mln op... Maar al
volgend jaar wordt er fors gekort op de ontwikkelingssamenwerking: 400
mln, en een jaar later 900 mln! En dat niet alleen: vredesmissies of
delen daarvan worden "waar mogelijk" uit dat budget gefinancierd én het
kabinet gaat zich beijveren om de internationale criteria voor echte
ontwikkelingshulp (ODA) zodanig te verruimen om dat nog verder mogelijk
te maken. En ook de kosten van de Wereldomroep en het beleid ten
aanzien van alleenstaande minderjarige vreemdelingen worden voortaan
uit het budget ontwikkelingssamenwerking betaald. Niet alleen
bezuinigen dus, maar ook vervuilen. En dat alles als een nevenfunctie
van de staatssecretaris EU-zaken.... Kwestie van prioriteiten!
Dus hoezo `we beginnen bij onszelf'? "Iedereen zal iets van de
bezuinigingen merken", was de boodschap, maar in één adem door werd
erbij gezegd: "maar we gaan niet tornen aan de hypotheekrenteaftrek."
Aan het begrip solidariteit - voor de ChristenUnie een leidend principe
- wordt al met al slechts lippendienst bewezen.
MdV, op het punt van immigratie en integratie wordt er onder invloed
van de PVV vooral ingezet op weren, buitensluiten, bemoeilijken en
afstraffen. Nu is het natuurlijk wel een geruststelling dat veel van
die voorstellen op het terrein van immigratie en asiel binnen het
geldende EU-beleid niet realiseerbaar zijn. Het is mij opgevallen dat
nou juist in het Gedoogakkoord voortdurend staat dat " het kabinet
zich zal inzetten om de betreffende EU-richtlijnen te wijzigen". Als
dat niet lukt - en die kans is groot - dan zijn dit dus - ik zeg het
collega Koppejan na - even zovele dode mussen. En om een aantal van die
dode mussen zullen wij niet rouwen. En natuurlijk heb ik goed genoteerd
dat de gehele CDA-fractie een voorbehoud heeft gemaakt bij deze
paragrafen uit het Gedoogakkoord, die voor de PVV nu juist cruciaal
waren. Dat beschouw ik dan maar als een versterking van het dualisme en
van de positie van de Kamer én als een kans om deze paragraaf op een
paar punten stevig te amenderen. Zullen we dan om te beginnen eens naar
die maatregelen kijken, die eigenlijk nutteloos zijn en alleen maar
bedoeld om mensen dwars te zitten? Zoals het schrappen van de
asielstatus voor nareizende gezinsleden. Of het mensen verplichten naar
het buitenland te reizen voordat ze een aanvraag voor een
verblijfvergunning kunnen indienen. Of: de invoering van een toets voor
de band met Nederland.
Is het toevallig dat de woorden verbinden, sociale samenhang,
gemeenschapszin, bruggen bouwen - allemaal begrippen waar, zoals we
weten, dhr. Wilders niets mee heeft - in het hele stuk niet voorkomen?
Dit kabinet en dit akkoord markeren daarmee heel duidelijk óók het
einde van het tijdperk-Balkenende: begrippen als vertrouwen, respect,
waarden en normen, sociale samenhang, komen in het woordenboek van het
kabinet-Rutte niet voor.... Nauwelijks aandacht ook voor
maatschappelijke participatie, preventie, vrijwilligerswerk,
mantelzorg; kortom: voor wat we noemen het sociale weefsel van de
samenleving.
Onbegrijpelijk is het dat het CDA heeft ingestemd met de afschaffing
van het gezinsbeleid, zoals dat sinds 2007 werd gevoerd. Toen was
notabene de kritiek van de CDA-fractie nog dat men - in de geest van
Enneüs Heerma - een nóg ambitieuzer gezinsbeleid wilde dan uit het
regeerakkoord bleek. En nu ontbreekt het gezin niet alleen in het
Regeerakkoord (alleen in het kader van de gezinshereniging wordt het
nog genoemd), maar is ook nog eens ingestemd met forse verlagingen van
het kindgebonden budget, het afschaffen van de ahk voor jonge moeders,
geheel conform de verkiezingsprogramma's van VVD en D66. Dat scheelt
voor een gezin met 3 kinderen honderden euro's per jaar! Het kabinet
heeft zelfs besloten om de meer dan 100.000 gezinnen die kindgebonden
budget ontvangen, de verhoging van de bedragen per kind voor het jaar
2011, waartoe het vorige kabinet op Prinsjesdag nog heeft besloten, in
2012 weer af te pakken. Hoe is het mogelijk?! (denk ook aan de
beperking de sollicitatievrijstelling voor bijstandsmoeders met
kinderen beneden de 5 jaar).
MdV, ik heb geen woord in het Regeerakkoord aangetroffen over thema's
van leven en dood, medische ethiek. Wat betekent dit? Als er op
medisch-ethisch terrein zaken gaan spelen - ik denk aan het
burgerinitiatief `Uit vrije wil' en de voorstellen van het
Wetenschappelijk Bureau van de VVD inzake de embryoselectie - zijn dit
dan vrije kwesties?
Een zelfde vraag heb ik over het op zichzelf uitstekende uitgangspunt
dat aan de vrijheid van onderwijs niet wordt getornd. Dat is mooi! Maar
dan krijg ik wel graag bevestigd dat de VVD-fractie haar steun intrekt
voor twee wetsvoorstellen die wel degelijk een aantasting van de
onderwijsvrijheid betekenen (nl. init-vd.Ham + init.-Hamer c.s.). Zo
niet, dan is dit een loze bezweringsformule. Graag een heldere reactie.
Dat brengt me bij een meer algemeen oordeel over de plannen. Dit
regeerakkoord ademt sterk de geest van het VVD-programma: hogere
inkomens worden veelal ontzien, lagere en middeninkomens en zeker ook
gezinnen met kinderen worden flink geraakt. En zoals beloofd wordt er
flink gesneden in `linkse hobby's'; kennelijk vallen daar tegenwoordig
ook zaken onder als defensie, jeugdzorg, passend onderwijs, publieke
omroep, kindgebonden budget..
Wat zei de CDA-top ook alweer om het congres te overtuigen vóór dit
akkoord te stemmen? `Dit akkoord is in allerlei opzichten nog beter dan
het CDA-programma.' I rest my case...
MdV, nog enkele opmerkingen.
Sinds 10-10-10 is er sprake van een groter Nederland. Drie overzeese
`gemeenten', Saba, St. Eustatius en Bonaire zijn nu volop onze
verantwoordelijkheid. Dat veronderstelt een eerlijke behandeling bij de
invoering van Nederlandse wetgeving. En die verbondenheid strekt zich
wat ons betreft ook uit tot de landen die samen met ons het Koninkrijk
der Nederlanden vormen: Sint Maarten, Aruba en Curaçao. Binnen dat
Koninkrijk kennen we geen eerste en tweederangsburgers en dat moeten we
ook niet willen. De passage uit het regeerakkoord over de rijkswet
personenverkeer is dus een volkomen verkeerd signaal.
Over de voornemens op het gebied van veiligheid valt veel te zeggen,
maar dat zal zeker uitgebreid gebeuren als we volgende week met
minister Opstelten spreken over zijn begroting. In dit debat wil ik wel
opgemerkt hebben dat ik het veelzeggend vind én betreur dat in de
naamgeving van het ministerie - en dus van het beleidsterrein - de
justitie ondergeschikt lijkt te zijn gemaakt aan de veiligheid. Het
gaat in het overheidsbeleid uiteindelijk altijd om recht en
gerechtigheid. De openbare veiligheid is daar een verschijningsvorm
van. En niet andersom. Augustinus zei het al: "als de gerechtigheid
verdwijnt, wat zijn staten anders dan roversbenden?" Nog een symptoom
daarvan: het curieuze zinnetje in de paragraaf immigratie:
"Rechtvaardig omdat mensen rechten hebben en het kabinet dit als
uitgangspunt neemt." Wat staat daar nou precies, vraag ik de
minister-president.
Het valt verder op dat de netto-investering in veiligheid afgerond nul
euro bedraagt. Tegenover 500 mln intensivering staat `gewoon' 500 mln
bezuiniging. Dat geldt overigens ook voor onderwijs: geen euro erbij,
zelfs een netto-bezuiniging van ca. 100 mln. (1,3 mld erbij, maar 1,4
mld er af). Dat is dan wel weer een succesje voor het CDA, want die had
dat als enige in het verkiezingsprogramma staan. Intussen heeft het wel
als consequentie dat de ambitie om bij top 5 te horen niet wordt
gehaald.
Een verduidelijking krijg ik graag over de passage over de
koopzondagen: betekent de zinsnede dat "de huidige situatie wordt
gehandhaafd" nu wel of niet dat het oneigenlijk gebruik van de
toerismebepaling in de Winkeltijdenwet wordt beëindigd?
Hoewel Rutte voor de verkiezingen het CDA nog kapittelde om het
ontbreken van voldoende aandacht voor het platteland (met name
krimpregio's) is het regeerakkoord zeldzaam vaag als het om maatregelen
gaat die nodig zijn om de problemen in zgn. krimpregio's aan te pakken.
Er staat iets over een intentie om samen met krimpregio's mogelijke
nieuwe impulsen te bekijken. Maar intenties redden geen werkgelegenheid
of voorzieningen als scholen (in provincie Friesland gaat het al om
bijna 80 scholen). Het gaat erom de regionale woningmarkt en economie
te stimuleren! Opnieuw zeg ik: visie en daadkracht zijn nodig!
MdV, wij hebben nooit onder stoelen of banken gestoken dat wij de grote
moeite hebben met deze constructie van een minderheidskabinet dat zich
afhankelijk maakt van de gedoogsteun van een populistische partij als
de PVV. Premier Rutte liet al weten dat er een regulier gedoogoverleg
moet komen om de zaak op de rails te houden. Het zou bepaald niet mijn
keuze zijn. Dat gevoelen werd versterkt door de opstelling van dhr.
Wilders rond de presentatie van het conceptakkoord. Sommigen noemden
het rancuneus, anderen revanchistisch. Ik noem het gewoon een politiek
van ´lekker puh´, die meer past bij Sjors en de rebellenclub dan bij
een politieke partij die op het punt staat mee verantwoordelijkheid te
dragen voor het bestuur van ons land in een moeilijke periode. Maar ik
heb te aanvaarden dat dit is waar VVD en CDA willens en wetens voor
gekozen hebben. Voor ons geen reden om toe te geven aan de verleiding
waar o.a. de huidige minister-president de afgelopen jaren als
fractievoorzitter van de VVD voor bezweken is, nl. om oppositie te
voeren vanuit beelden en karikaturen. Niets deugde, omdát het werd
voorgesteld door het kabinet van CDA, PvdA en ChristenUnie. Van ons
zult u niet horen dat "de vijand in het Torentje zit." Wij zullen ons
de komende periode opstellen zoals u van ons gewend bent:
geloofwaardige, inhoudelijke oppositie, constructief waar het kan,
kritisch waar het moet, en steeds met alternatieven waar het beleid
socialer, duurzamer en rechtvaardiger van wordt.
MdV, de ChristenUnie is niet tegen het gedogen van
minderheidskabinetten. Sterker nog: de afgelopen acht maanden maakten
we deel uit van een kabinet dat steunde op slechts 26 zetels en dat het
dus bij uitstek moest hebben van gedoogsteun. Maar - zo zijn we dan ook
wel weer - dat geldt dus ook de andere kant op. Wij gedogen, ja steunen
zelfs kabinetten met goede plannen. Een kabinet dat z'n werk goed doet
en de uitdagingen waar het zich voor gesteld ziet aanpakt. Uit mijn
bijdrage mag duidelijk zijn dat we nog niet de overtuiging hebben dat
dit kabinet dat echt doet. En mijn conclusie is dan ook dat dit
kabinetsbeleid wel wat ChristenUnie kan gebruiken. Maar ik zeg erbij
dat dit minderheidskabinet het echt hier, in deze Kamer, zal moeten
verdienen. Zoals gezegd gaat het ons om de inhoud. Maar als dit kabinet
voor de steun van de PVV bereid is een gedoogakkoord te sluiten, dan
kan ze er niet op rekenen dat de steun van mijn fractie gratis is. We
zijn wel gouvernementeel, maar niet gek...
Ik zie uit naar de debatten met de bewindslieden van deze ploeg en wens
hen individueel en gezamenlijk als kabinet van harte Gods zegen toe op
hun moeilijke, maar o zo belangrijke werk. Opdat dit land tot bloei kan
komen.
André Rouvoet