Wageningen Universiteit en Researchcentrum
4 nov 2010
Nummer: R
De VN-top over biodiversiteit in Nagoya, Japan heeft wereldwijde
afspraken opgeleverd. Ingrid Visseren-Hamakers van de groep Bos- en
natuurbeleid van Wageningen University, onderdeel van Wageningen UR,
was aanwezig namens de Nederlandse wetenschap. Wat stellen de nieuwe
afspraken voor?
Vise van een Wageningse onderzoeker
âOp papier heeft het een hoop opgeleverd. Er is een protocol
vastgesteld voor de toegang tot, en de eerlijke verdeling van de
opbrengsten van het gebruik van genetische hulpbronnen. Er is een
strategisch plan met biodiversiteitdoelen voor 2020. Als we dat
allemaal uitvoeren, zijn we een flinke stap verder.
Bovendien zijn er âmaar hier wordt het al zachter â procesafspraken
gemaakt hoe we de financiering van dit plan kunnen organiseren. En een
belangrijke milieutop heeft een succesvolle uitkomst gehad. Na
Kopenhagen hadden we dat wel nodig. Dat is op papier, maar halen we die
doelen? Een deel is haalbaar zonder onze leefstijl aan te passen.
Bijvoorbeeld als het over het vergroten van het areaal beschermd gebied
gaat. Dat kan zonder over te schakelen op een duurzame economie. Maar
voor het gros van die doelen geldt dat niet. En ik vraag me ten zeerste
af of de wereld bereid is die omschakeling te maken.
Daar ging de discussie in Nagoya ook over: moeten we realistische
doelen vaststellen of niet? Vooral de Europese landen wilden graag naar
huis met een ambitieuze doelstelling. Terwijl de ontwikkelingslanden
zeiden: maar dan moeten jullie er ook voor betalen. De doelen voor 2020
moet je zien als een wensenlijstje: dit zouden we met elkaar moeten
willen.
Eigenlijk is zoân periode van tien jaar ook te kort. Je zou nu moeten
zeggen: over twintig jaar moet onze economie duurzaam zijn. Dan ga je
met alle sectoren om tafel om te bespreken hoe we daar voor kunnen
zorgen. Hoe worden we van een bad guy een good guy. Het probleem is:
wie begint er? Wie staat er op en regelt dat? Dat vergt leiderschap en
dat zie ik niet. Niet op het gebied van duurzaamheid.
Zoân internationale top is gemaakt om beleid te maken. Dat heb ik me in
Nagoya sterk gerealiseerd. Als je beleidsmakers twee weken met elkaar
in een hok stopt, komt er nieuw beleid. Maar eigenlijk is er beleid
genoeg. Laten we eens ophouden met nieuw beleid maken, laten we eens
beleid gaan uitvoeren. Dat vergt ook een andere organisatie op
internationaal niveau, bijvoorbeeld minder top-conferenties.â | Roelof
Kleis
Bovenstaand bericht is geproduceerd door de redactie van Resource, het
blad voor Wageningen UR (University & Research centre). Meer informatie
bij Pers- en wetenschapsvoorlichting van Wageningen UR, e-mail:
pers.communicatie@wur of bij de redactie van Resource, e-mail:
resource@wur.nl. Zie ook www.resource.wur.nl.