Woonbond
04-11-2010
Woonbond roept op tot boycot van antikraakbureaus
De Woonbond roept verhuurders in een brief op om geen gebruik te maken
van antikraakbureaus en zo het ontstaan van een categorie B huurders te
voorkomen. Ook bij de landelijke overheid heeft de Woonbond er op
aangedrongen de omzeiling van de huurbescherming met de
privaatrechtelijke bruikleenovereenkomst voor woonruimte waar
antikraakbureaus mee werken, onmogelijk te maken.
In een brief aan alle woningcorporaties en grote commerciële
verhuurders schrijft Woonbonddirecteur Ronald Paping dat de wetgever
met de mogelijkheid van de privaatrechtelijke bruikleenovereenkomst
voor woonruimte nooit het huidige wijdverbreide systeem van antikraak
heeft willen creëren. Paping stelt dat tijdelijke verhuur soms
noodzakelijk is, maar dat daarvoor de wettelijke mogelijkheden in het
kader van de Leegstandswet volstaan. Alleen door van die mogelijkheden
gebruik te maken worden ook (tijdelijke) huurinkomsten gegenereerd die
volkshuisvestelijk besteed kunnen worden. Bijvoorbeeld voor
jongerenhuisvesting.
De Woonbond maakt zich ernstig zorgen over het fenomeen antikraak. Voor
de bewaking van tijdelijk leegstaande panden en woningen vragen
antikraakbureaus forse tegenprestaties in de vorm van geld en/of
diensten. De antikraakbewoners, vaak jonge woningzoekenden, wordt
voorgespiegeld dat zij goedkoop en avontuurlijk wonen, maar in de
praktijk is antikraak een vrijwel rechteloze woonvorm. In de
privaatrechtelijke bruikleenovereenkomsten waar antikraakbureaus
gebruik van maken, worden eisen gesteld die ten koste gaan van de
privacy van bewoners. Vaak wordt gezegd dat zij er zelf voor kiezen de
voorwaarden te ondertekenen. Maar in de meeste regios is flinke
schaarste aan betaalbare woningen voor jongeren hetgeen die
keuzevrijheid in een ander daglicht stelt.
Nu al zijn er naar schatting 40 tot 60.000 antikraakbewoners en het
aantal neemt de laatste tijd sterk toe. Onder andere omdat de
wettelijke regelingen in herstructureringsprojecten rond tijdelijke
verhuur steeds vaker worden omzeild. Bovendien schuift de wet Kraken en
Leegstand, sinds 1 oktober van kracht, antikraak naar voren als goede
oplossing voor leegstand. De Woonbond vindt dat onbegrijpelijk, gezien
het feit dat er in de antikraaksector sprake is van structurele
misstanden en er over de rechtspositie van antikrakers veel
onduidelijkheid bestaat.
De niet-gespecificeerde bruikleenvergoedingen die antikraakbureaus
vragen, lopen op tot boven de 200 euro per maand (vaak exclusief de
kosten van gas, water en licht). Volgens huurrechtdeskundigen en
blijkens jurisprudentie moeten deze betalingen naast de vaak verplichte
corveewerkzaamheden feitelijk als huur worden aangemerkt.
Antikraakbureaus, met de bruikleenovereenkomst in de hand, benadrukken
tegenover hun bewoners steeds dat er geen sprake kan zijn van
huurrechten. Bewoners zijn bovendien, gezien hun precaire woonsituatie
en het niet zelden dreigen met hoge boetes door antikraakbureaus, vaak
bang te klagen. Een gang naar de rechter wordt slechts zelden gemaakt.
Het zelfregulerende keurmerk waar de antikraakbranche in juli 2010 mee
kwam, bestendigt slechts de huidige gang van zaken in de
antikraaksector en daarmee de rechteloze positie van kraakwachten.