Ingezonden persbericht


Persbericht

Korpys/Löffler in Zaal 19

De Collectie Dommering in het Gemeentemuseum

Vanaf 9 november 2010

Televisiebeelden tonen de naakte feiten, en journalisten doen daarvan verslag. Zo simpel lijkt dat. Neem bijvoorbeeld de verslaglegging van een presidentieel bezoek. Het vrolijke zwaaien bij aankomst, het dichtknopen van het jasje, het lachen naar de camera, het schudden van handen, het bestijgen van trappen langs rode lopers. Hoezo naakte feiten? Hoezo verslag? Hoezo onafhankelijke pers? Het Duitse kunstenaarsduo Andree Korpys (Bremen, 1966) en Markus Löffler (Bremen, 1963) pakken het anders aan. Zij zijn net als alle andere journalisten gehouden aan de voorgeschreven posities bij het draaien van hun filmverslag. Maar zij concentreren zich op andere zaken: op het uitrollen van de rode loper, het nerveuze gedoe van de mannen met oortjes, het langzaam stijgende kookpunt op het moment dat het presidentiële vliegtuig landt. De spanning is voelbaar in de film The nuclear football (2004, 30.30 min), die vanaf 9 november in Zaal 19 van het Gemeentemuseum te zien is.

Korpys en Löffler richtten de camera niet op de president en zijn ega, maar op het zwartleren koffertje dat altijd vlakbij is. In het koffertje zit het draagbare, strategische commandocentrum waarmee de president, na een hoofdknik van de man met het oortje, een atoomoorlog kan ontketenen. Op fluistertoon wordt deze informatie - die eigenlijk nett zo algemeen toegankelijk is als het zwaaien, het dichtknopen, het schudden, het lachen en het lopen - in het weefsel van het verslag inngebracht, als een nieuwe rode lijn, waardoor het verslag van het bezoek van de president eigenlijk wordt tot het vertrouwelijke verslag van het wachten op het openen van het koffertje, op het ontsteken van het mechanisme, op het groene licht voor de totale vernietiging.

De muziek die door de fluistertoon heen te horen is, is van Brian Eno (Suffolk, 1948), diens 'Music for Airports' uit 1978, is het eerste voorbeeld van Eno's ambient music (omgevingsmuziek), muziek die op een laag volume er speciaal op gericht is de ervaring van een omgeving onmerkbaar maar beslist te beïnvloeden. Door de focus van het verslag net anders te kiezen, leggen Korpys/Löffler mechanismen van de macht bloot, de rituelen waarin zij in al hun videowerk aandacht voor vragen. Ze brengen de paranoïde gedragingen en bedoelingen in beeld die schuil gaan achter de ontspannen lach van de macht. Ze isoleren gebeurtenissen uit hun gewone context waardoor een vervreemdingseffect ontstaat, en een andere blik op de gewone werkelijkheid, die daarmee minder 'gewoon' wordt.

Voor een periode van drie jaar programmeert het Gemeentemuseum in zaal 19 video- en filmkunst uit de bekende Collectie Dommering. Deze collectie is in de afgelopen 10 jaar uitgegroeid tot een van de toonaangevende collecties video- en filmkunst in Nederland, met werken van meer dan vijfentwintig internationaal bekende kunstenaars. En de verzameling groeit nog steeds. In Zaal 19 worden de werken vertoond met begeleidend tekst- en beeldmateriaal, als handreiking voor de bezoeker.

Bij de presentatie in Zaal 19 is het door Loes en Egbert Dommering geschreven en door Irma Boom vormgegeven boek Imaginair Museum te koop (¤ 43,00).